رسول مجیدی

 

توخل و باشگاه چلسی دیروز عصر تصمیم مهمی گرفتند. آنها علی‌رغم رویارویی با یکی از سخت‌ترین رقیب‌های‌شان در لیگ برتر یعنی لیورپول، تصمیم گرفتند روملو لوکاکو، گران‌ترین خرید این فصل‌شان را از لیست خارج کنند. آن هم در حالی که چلسی با مشتی بازیکن مصدوم و کرونایی دست و پنجه نرم می‌کرد و نیاز مبرمی به مهاجم آماده بلژیکی داشت.

لوکاکو که چند هفته‌ای درگیر مصدومیت و بعد کرونا بود، در ۲ بازی گذشته چلسی نقش مهمی در تیم داشت و در هر ۲ بازی گل زد اما با همه این اوصاف توخل به‌دلیل مصاحبه جنجالی لوکاکو او را تنبیه کرد و شب گذشته تیمش را علی‌رغم کرونایی بودن ورنر، دیگر مهاجم تیم، بدون لوکاکو به مصاف لیورپول فرستاد.

مهاجم پیشین اینتر که تابستان از شهر میلان به لندن نقل مکان کرد، اخیراً مصاحبه‌ای انجام داده و به صراحت از این گفته که دلش برای اینتر تنگ شده و دوست دارد دوباره به این تیم برگردد.

توخل در چند روز گذشته سعی کرد فضا را مدیریت کند اما با منتشر شدن جزییان بیشتری از این مصاحبه، شب گذشته بالاخره تصمیم سختش را گرفت و نظم و انضباط را به نتایج مقطعی ترجیج داد.

دیروز مارکو بارزاگی، برادر متئو بارزاگی (خبرنگار اسکای اسپورت ایتالیا که آن مصاحبه جنجالی را با لوکاکو گرفته بود، حرف‌هایی زد که آتش خشم هواداران چلسی را موجب شد: «من در محل مصاحبه با لوکاکو و خانواده‌اش، ارتباط مستقیم داشتم. می‌توانم بگویم خواسته او یک چیز است؛ لوکاکو فقط می‌خواهد به اینتر برگردد. اگر امکان داشت، همین فردا به ایتالیا می‌آمد تا برای اینتر بازی کند. لوکاکو از زندگی در لندن خسته شده است. او به من و برادرم در پشت صحنه گفت می‌خواهد همین حالا به اینتر برگردد.»

حرکت توخل و باشگاه چلسی می‌تواند درس خوبی باشد به باشگاه‌هایی که همه جوره برای بازیکن‌های‌شان فرش قرمز پهن می‌کنند و با آغوشی باز پذیرای بازیکنانی هستند که در سخت‌ترین شرایط تیم‌شان را رها می‌کنند و برای به‌دست آوردن پول بیشتر به کشورهای دیگر می‌روند و بعد هم با پررویی هر چه تمام‌تر، منت می‌گذارند و بعد از چندسال دوباره به باشگاه‌شان بر‌می‌گردند.

اشکال البته از آن بازیکنان نیست. آنها حق دارند برای زندگی‌شان تصمیم بگیرند اما هواداران و باشگاه‌ها حق ندارند با آنها طوری برخورد کنند که انگار آب از آب تکان نخورده. بگذارید شفاف‌تر بنویسم، همین مورد لوکاکو را در نظر بگیرید. او صراحتاً از علاقه‌اش به اینتر گفته. تیمی که فصل گذشته با آن قهرمان شد و نمی‌توان این قهرمانی را بدون گل‌های او متصور شد. اما فکر می‌کنید واکنش هواداران اینتر به آن چه بود؟

این بنر: «کسانی که زیر باران از ما فرار می‌کنند مهم نیستند، بلکه کسانی که در طوفان کنار ما می‌مانند، مهم هستند. خداحافظ روملو.»

بله مهم آنهایی هستند که در طوفان کنار ما می‌مانند. نه آنهایی که با اولین پیشنهاد عربی تیم‌شان را ترک می‌کنند و بعد در هر مصاحبه‌ای دم از غیرت و علاقه به تیم سابق‌شان می‌زنند. آنها حق دارند بروند ولی هواداران و مدیران و مربیان نباید بگذارند ‌شأن باشگاه‌های‌شان بیشتر از این خدشه‌دار شود. اگر هم قرار به برگشت ستاره‌های پیشین است، دست‌کم برای‌شان فرش قرمز پهن نکنید!