استقلال فصل جاری متفاوت‌تر از همیشه است. تیمی که در طول سال‌های اخیر همیشه از در فراز و نشیب و بحران‌های خودساخته از کورس و قهرمانی جدا افتاده اما این فصل گویا حکایت دیگری دارد. آبی‌ها برای اولین بار در سال‌های اخیر فصل جاری را بدون تغییر روی نیمکت سرمربیگری آغاز کرده‌اند و همین ثبات حداقلی به نظر کلیدی‌ترین المان برای آنها در لیگ بیست و یکم بوده. تیمی که برخلاف همیشه که مدیر و مشاوران و حتی ایجنت‌ها برایش بازیکن خریداری کرده و تیم می‌بستند، این بار با نظر سرمربی و با سلیقه او بسته شد و فصل را آغاز کرد و همین ثبات حداقلی خیلی زود تأثیر خود را در لیگ نشان داده. تیمی که برخلاف همیشه، فصل را با برد و موفقیت آغاز کرده و در جاده موفقیت شلتاق می‌کند. ثبات در ترکیب تیم میوه تابستان باثبات است و نتیجه آن عادت کردن به برد. تیمی که حتی در المان‌های آماری نیز ثمره این ثبات را چشیده؛ بیشترین گل زده، کمترین گل خورده و البته تنها تیم بدون باخت فصل. مسیری که به نظر می‌رسد افق روشنی خواهد داشت. پرونده امروز استقلال این فصل آنالیز کرده و آنچه که سبب شده تا استقلال به این نقطه برسد را تحلیل می‌کند.