سرمقاله

علی جوادی   

 

هنوز زمان زیادی از واریز 100 میلیارد تومان از پول کشور به خزانه فوتبال نگذشته است که فدراسیون، طلب کمک 500 میلیون یورویی می‌کند. فدراسیونی که خیلی دوست دارد با چوب فیفا و تعلیق، مدام تهدیدمان کند و هر بار می‌گوید «به حریم استقلال من وارد نشوید» به هنگام درآمدزایی عاجز است و دست نیاز به سوی همان دولتی دراز می‌کند که حق ورود به حریم کبریایی فدراسیون را ندارد!

در حقیقت فدراسیون مایل است پولش را از دولت جذب کند بدون آنکه حق دخالت یا امکان بازخواست به دولت بدهد. این شیوه مدیریت فدراسیون فوتبال موجب شده هیچ آدم عاقلی کنار این تیم مدیریتی نماند؛ تیمی که در همین زمان 10 ماهه فوتبال را از ریل خارج کرده است. از چهارچوب گریزی تا احکام و تصمیم‌های اشتباهی که بارها موجب اعتراض مردم شد. این تصمیم‌ها آنقدر از خواست مردم و منطق مدیریتی دور بود که همه آبروداران ورزش را از پیرامون فدراسیون دور کرد. حالا فدراسیونی داریم که جز فیفا هیچ پناهی ندارد. از مردم گرفته تا مدیران و رسانه‌ها همه کلافه شده‌اند. مدیرانی که با وعده «درآمد هزار میلیاردی از فوتبال برای فوتبال» به فدراسیون پا گذاشته‌اند، حالا صد میلیارد هم درآمد نداشته‌اند و تنها هنرشان این است که پشت در اتاق این مدیر و آن رئیس بنشینند و از «کارخانه‌های صنعتی بزرگ و فعال در فوتبال» طلب کمک‌های چند میلیاردی کنند.

فدراسیون با شیوه مدیریت فعلی، تنها هنرش ناتوان و مفلوک نشان دادن فوتبال ما است. فوتبالی که تا پیش از این ثابت شد می‌تواند روی پای خودش بایستد و با برند خودش درآمدزایی کند اما حالا هبه بگیر شده و حتی نمی‌تواند بسته‌ای آبرومند برای فعالیت یک فصل به داوران ما بدهد. فوتبال در همه نقاط دنیا مستقل، قدرتمند و معتبر است. مدیران ورزش کشور نباید اجازه دهند این رشته در کشور ما ذلیل شود.