چند روز پیش (هشتم دی‌ماه 1400) سهراب مرادی در زادگاهش (سده لنجان در استان اصفهان) در خارج از اردوی تیم ملی بار دیگر رکوردهای دنیا در دسته 96 کیلوگرم را به چالش کشید. سهراب در ویدیویی که در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد، نشان داد مدال طلای المپیک و جهانی 2021 در توکیو و تاشکند حق مسلم او بود.

سهراب مرادی با مهار وزنه‌های 185 کیلوگرم در یکضرب، 235 کیلوگرم در دوضرب و 420 کیلوگرم در حرکات دوضرب و مجموع، حدود 43 کیلوگرم در هر دو حرکت (دوضرب و مجموع)، وزنه‌‌هایی بالاتر از حرکات دوضرب و مجموع قهرمانان طلایی دسته 96 و 102 کیلوگرم رقابت‌های جهانی 2021 تاشکند ازبکستان برای خود ثبت کرد. در دسته 96 کیلوگرم رقابت‌های جهانی تاشکند لزمان مونتانو وزنه‌بردار کلمبیایی با مجموع 400 کیلوگرم قهرمان جهان شد و در یکضرب با مهار وزنه 187 کیلوگرمی رکورد یکضرب جهان که در اختیار سهراب بود را شکست و به‌نام خود تغییر داد. در دسته 102 کیلوگرم هم رسول معتمدی، جوان آینده‌دار و همشهری سهراب مرادی با مجموع 397 کیلوگرم صاحب مدال طلا و عنوان قهرمانی این وزن در تاشکند شد.

با نیم‌نگاهی به آمار ثبت شده در رقابت‌های جهانی به سادگی می‌توان دید که سهراب مرادی یک سروگردن از قهرمانان طلایی هر دو دسته وزنی 96 و 102 کیلوگرم بالاتر است. اما چرا و به چه گناهی این نابغه وزنه‌برداری ایران خانه‌نشین شده و هیچ اراده‌ای هم از سوی مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای خروج او از این حالت بلاتکلیفی وجود ندارد سؤالی مبهم است که به نظر می‌رسد قبل از شروع اردوی وزنه‌برداری برای بازی‌های آسیایی هانگ ژو باید پاسخ مناسبی برایش پیدا شود.

این رکوردهای فوق‌العاده در حالی ثبت می‌شود که این وزنه‌بردار ترجیح می‌دهد در سکوت به کارش ادامه دهد، به طوری که وقتی با او تماس می‌گیریم تا درباره عملکرد خوبش با او صحبت کنیم، ‌به اتفاق‌های المپیک توکیو اشاره می‌کند.

سهراب مرادی ملی‌پوش رکوردشکن و طلایی المپیکی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های 2016 ریو اصلاً تمایلی به مصاحبه ندارد. طوری که بعد از این رکوردشکنی ترجیح می‌دهد درباره این رکورد فوق‌العاده زیاد صحبت نکند و فقط می‌گوید: «مگر این همه خود شما و بقیه دوستان رسانه‌ای قبل از المپیک توکیو داد زدید که حق سهراب به‌صورت خیلی واضح از بین رفته است، حرف‌تان به جایی رسید؟»

سهراب مرادی می‌گوید: «قبل از المپیک مصاحبه کردم و نسبت به اتفاق‌هایی که ناخواسته برایم رقم زدند، به مسئولان ورزش کشور اعتراض کردم و از آنها خواستم تا جلوی ضایع شدن حقم را بگیرند. اما آیا شما به‌عنوان نماینده رسانه، نتیجه‌ای از این همه فریادی که زدیم، گرفتید؟ تازه فدراسیون و کادرفنی دستشان بازتر شد و با حذفم از مسابقات جهانی تاشکند شانس حضور در پیکارهای جهانی را هم از من گرفتند. آیا کسی بود که بعد از این اتفاقات تلخ سراغ سهراب مرادی را بگیرد و بگوید چرا سهراب را به جهانی اعزام نکردید؟ پس حق بدهید که خیلی علاقه‌ای به صحبت کردن و گفت‌و‌گو با رسانه‌ها نداشته باشم. من تصمیم گرفتم در سکوت کامل کار خودم را انجام بدهم. باقی مسائل هم دیگر خیلی برایم اهمیت ندارد.»