ایران ورزشی- شروع بازی فوق‌العاده بود؛ بازی هم سرعت زیادی داشت هم به نظر می‌رسید دو تیم کیفیت متفاوتی نسبت به بازی‌های قبل‌شان دارند و نمایشی همسنگ ال‌کلاسیکوی وطنی ارائه می‌دهند. با وجود اینکه زمین ورزشگاه اراک چندان جالب به نظر نمی‌رسید اما هر دو تیم سعی داشتند فوتبال بازی کنند و غالباً موفق هم می‌شدند.

ترکیب ابتدایی پرسپولیس با توجه به مصدومیت ترابی و البته آنچه در بازی‌های قبلی رخ داده قابل پیش‌بینی بود اما در تیم سپاهان نویدکیا بعد از دو باخت متوالی با بیرون گذاشتن دو مهاجم مهمش، سجاد شهباززاده و شهریار مغانلو و تغییراتی که در خط میانی‌اش اعمال کرده بود، زردهای نصف‌جهان با حضور خلعتبری در نوک حمله، حضور فیکس علیمحمدی و البته بازی کردن سروش رفیعی شکل متفاوتی پیدا کرده بودند.

در 5 دقیقه ابتدایی مسابقه با وجود سرعت بالا دو تیم تلاش داشتند مالکیت بازی را در دست بگیرند اما این اتفاق رخ نداد. در ده دقیقه ابتدایی بازی متعادل دنبال شد و هر دو تیم سرحال و روپا به نظر می‌رسیدند و در قدرت انتقال از دفاع به حمله عملکرد موفقی داشتند اما مدافعان هم به هوش بودند و موقعیتی به دست نیامد.

در دقیقه 11 اولین موقعیت نسبی بازی توسط سپاهان خلق شد و با اینکه خلعتبری در موقعیت آفساید بود اما کمک داور این صحنه را ندید هر چند ضربه نهایی شماره 10 سپاهان هم جالب نبود. در جواب این موقعیت عالیشاه در دقیقه 15 شوت محکمی روانه دروازه حریف کرد اما با اختلاف از بالای دروازه بیرون رفت.

دو دقیقه بعد خلعتبری در مواجهه با سه مدافع پرسپولیس تکنیکش را به رخ کشید اما ضربه نهایی‌اش شل و ضعیف بود و اسم این را هم نمی‌شد موقعیت گل گذاشت.

دقیقه 24 سپاهان اولین موقعیت و شانس گل حتمی را ساخت. البته پایه‌گذار این موقعیت کامیابی‌نیا بود که با لو دادن توپ باعث شد سانتر خلعتبری با ضربه سر سروش رفیعی دروازه پرسپولیس را تهدید کند که این توپ هم گل نشد.

ده دقیقه دوم بازی در اختیار سپاهان بود اما زردها نتوانستند حفره‌ای در خط دفاعی پرسپولیس ایجاد کنند تا اینکه پرسپولیس از فشار بیرون آمد و به گل هم رسید.

دقیقه 33 بعد از هجوم همگانی پرسپولیس، شجاعی بعد از عبور از خلعتبری توپ را روی دروازه ریخت که دفع ناقص ولسیانی باعث شد تا کامیابی‌نیا فرصت‌طلب از نقطه کور با ضربه سر دروازه میزبان را باز کند. سپاهان بعد از این گل دو سه دقیقه فشار آورد و دقیقه 36 می‌توانست با ضربه سر ولسیانی به گل برسد که ضربه او دقیق نبود. در ده دقیقه پایانی نیمه نخست بازی پربرخورد و پراخطار دنبال شد اما جدا از این اخطار‌ها مصدومیت امید عالیشاه مهم‌ترین اتفاق این لحظات بود که باعث شد ترابی در آخرین دقیقه این نیمه جای او را بگیرد.

محرم نویدکیا برای فرار از سومین شکست متوالی در همان شروع نیمه دوم دو مهاجم نوک گلزنش سجاد شهباززاده و شهریار مغانلو را به بازی فرستاد تا فشار را روی دروازه تیم یحیی بیشتر کند اما پرسپولیس در ده دقیقه ابتدایی با همان رویکرد و بازی جنگنده، نمایشی پایاپای ارائه داد و در حمله و دفاع منسجم بود. سرخ‌ها حتی با شوت ترابی اولین موقعیت گل بازی را خلق کردند اما بعد از ده دقیقه سپاهان بازی را گرفت و به‌ مدت 15 دقیقه فشار عجیبی روی دروازه سرخ‌ها وارد کرد.

در این دقایق یک بار شوت نورافکن به تور کنار دروازه خورد و بار دوم شوت احمدزاده زردها را تا آستانه گل مساوی پیش برد اما بعد از اینکه توپ از زیر بغل لک رد شد، سیدجلال دروازه را نجات داد. چند ثانیه بعد سپاهان یک موقعیت عالی دیگر داشت و سجاد شهباززاده با ضربه سر دروازه سرخ‌ها را تهدید کرد اما بدشانس بود و این توپ هم گل نشد.

بعد از شوت دقیقه 66 سروش رفیعی، یحیی با به بازی فرستادن فرشاد فرجی به جای شیری خط دفاعی‌اش را 5 نفره و فشرده‌تر کرد که این حربه در ادامه به کارش آمد.

دقیقه 69 پرسپولیس با یک ضربه ایستگاهی می‌توانست دروازه سپاهان را باز کند اما بخت یار او نبود. در 20 دقیقه پایانی همان سرعت و جنگندگی در زمین از سوی هر دو تیم دیده شد اما تیم حمله‌کننده سپاهان مقابل تیم مدافع پرسپولیس به غیر از یک صحنه موقعیت مهمی نساخت. دقیقه 80، شوت جلال‌الدین علیمحمدی دروازه سرخ‌ها را تهدید کرد و در ادامه نویدکیا از محمد کریمی و حسن شوشتری هم به جای ریگی و علیمحمدی بهره برد اما در نقطه مقابل یحیی حتی تنها مهاجم نوکش آل‌کثیر را بیرون کشید تا اسدی به بازی بیاید و سرخ‌ها یازده نفره دفاع کنند که موفق هم بودند و سه امتیاز فوق‌العاده حساس و شیرین به جیب زدند تا مدافع عنوان قهرمانی در این بازی و در فاصله سه هفته مانده تا پایان نیم فصل چهره مدعی قهرمانی را به خود بگیرد.

 

بهترین بازی فصل پرسپولیس؛ کمال خوشبختی

ایران ورزشی – پرسپولیس دیروزبیشتر از همیشه شبیه خودش بود. تیمی جنگجو، دونده، باهوش و فرصت‌طلب که همه کار کرد تا برنده شود. پرسپولیس دیروز شبیه خودش بود. شاید به خاطر حساسیت‌های بازی بزرگ نیم فصل یا شاید به خاطر کیفیت بالای تیم سپاهان بود اما هر چه بود پرسپولیس دیروز تیم دیگری بود. تیمی که با بازی چند روز قبل مقابل ذوب‌آهن 180 درجه تفاوت داشت.پرسپولیس تا قبل از این بازی نمایش‌های پرنوسانی ارائه کرده بود اما در این مسابقه تمام فاکتورهای یک تیم کامل و مدعی را داشت. یک تیم برنده و باهوش در حمله و سختگیر و محکم در دفاع. پرسپولیس دیروز نتوانست بازی مالکانه و همیشگی‌اش را ارائه دهد و فوتبالش را به حریف خود دیکته کند اما مقابل تیم پرمهره سپاهان، با وجود محدودیت‌ها و زمین نه چندان جالب اراک این بازی شاهکار بود. با این نمایش حالا می‌توان پرسپولیس را مدعی قهرمانی نیم فصل دانست. آنها حالا سه بازی راحت‌تر در پیش دارند و باید مقابل پدیده، تراکتور و فجرسپاسی بازی کنند که البته دو تا آز آنها خارج از خانه است اما با نمایش دیروز سرخ‌ها می‌توان امیدوار بود این تیم با یک خیز بموقع به قهرمانی نیم فصل برسد و دوباره مدعی اول قهرمانی لیگ باشد.