سام ستارزاده
تنش، جنجال و هیجان همواره جزئی جداییناپذیر از هماوردیهای پرسپولیس و سپاهان بوده؛ نه فقط در شهریور ۸۵ که سپاهان جام حذفی را از اردوگاه ارتش سرخ ربود، یا در اردیبهشت سال ۸۷ که قرمزهای پایتخت در دقیقه 6+90 قهرمانی لیگ هفتم را از چنگ رقیب اصفهانی درآوردند، بلکه حتی در دیدارهای لیگ برتری که برد هر یک از دو پای الکلاسیکوی وطنی، تغییر بزرگی در جایگاه آنان ایجاد نمیکند.
مدتی پیش و در ادامه حواشی هفتادوپنجمین بازی پرسپولیس و سپاهان، کمیته انضباطی فوتبال حکم به برگزاری دو بازی مستقیم این دو تیم خارج از تهران و اصفهان داد. حتی در دو رویارویی مستقیم این دو تیم در فصل گذشته که بدون برنده و بدون حضور تماشاگران برگزار شد، حمله به اتوبوس تیم میهمان و البته زدوخوردهای بیپایان بازیکنان و مربیان در حین بازی، کمیته انضباطی را متقاعد ساخت تا با صدور چنین حکم سختگیرانهای، حساسیت خود را نسبت به این تنشها ابراز کند.
در پیشفصل، محرم نویدکیا رسماً موضع خود را برای آشتی و حتی ایجاد رابطه دوستانه میان طلاییهای اصفهان و رقیب سرخپوش پایتختنشین اعلامکرد. حتی در پی این اهداف، سپاهان در دیداری تدارکاتی در پیشفصل که برای آمادهسازی سرخپوشان پیش از مصاف با الهلال از اهمیت زیادی برخوردار بود، رودرروی پرسپولیس قرار گرفت. با وجود این، پوستر رسمی باشگاه سپاهان در آستانه تقابل چهارشنبه عصر با پرسپولیس، بر جمله نخست این یادداشت صحه میگذارد.
روی پوستر منتشر شده توسط سپاهانیها، تصویر سروش رفیعی، شهریار مغانلو و فرشاد احمدزاده به چشم میخورد؛ سه بازیکن سابق رقیب قرمزپوش! حذف ستاره روی لوگوی پرسپولیس نشان میدهد که انتخاب این سه بازیکن برای پوستر رسمی باشگاه، نه یک تصادف بلکه یک کریخوانی عمدی بوده که هیزم در تنور بازی بزرگ هفته دوازدهم لیگ میاندازد. طلاییهای اصفهان و قرمزهای تهران هر دو نزدیکترین تعقیبکننده استقلال در صدر جدول هستند و میدانند که شکست در الکلاسیکوی ایرانی ۷۶ میتواند حتی به قیمت خروج از کورس قهرمانی نیمفصل تمام شود. سپاهان آغازکننده جنگ روانی میان دو تیم بود و حتی خود نویدکیا نیز میداند که دوستی با پرسپولیسیها دستکم برای این هفته منتفی است. با سکوهای پر یا خالی، در تهران، اصفهان، اراک، یا هر جای دیگری از کره زمین، میتوانیم با اطمینان منتظر گر گرفتن آتش جنجال میان زرد و قرمز دوستداشتنی فوتبالمان باشیم.