محرم نویدکیا قبل از بازی حساس چهارشنبه با پرسپولیس به یک دو راهی بزرگ رسیده؛ تحول در مدل بازی سپاهان و احتیاط بیشتر مقابل یکی از سخت‌ترین حریفانش یا ماندن پای فوتبال آرمانگرایانه که ممکن است به قیمت پنجمین شکست فصل تمام شود.

او در نشست خبری قبل از بازی با استقلال در هفته نهم تأکید کرد که شکست را به مساوی ترجیح می‌دهد و در پایان ورزشگاه آزادی را دست خالی ترک کرد. در بازی جمعه که همه از سپاهان انتظار جبران داشتند، این سناریو تکرار شد و این بار شاگردان محرم در نقش‌ جهان مغلوب پیکان شدند.

اولین شکست سپاهان در لیگ بیست و یکم مقابل ذوب‌آهن ثبت شد و بدون احتساب تغییر نتیجه بازی با گل‌گهر در کمیته انضباطی آنها در یازده بازی چهار بار باخته‌اند؛ آماری ضعیف برای یک مدعی قهرمانی.

نویدکیا فصل جدید را با وعده فوتبال تهاجمی شروع کرد و توانسته پای حرفش بایستد. نایب ‌قهرمان فصل قبل با نفرات پرشماری حمله می‌کند و روی بازی مبتنی بر پاس کوتاه و حرکات سریع روی زمین تکیه دارد. گل مساوی این تیم مقابل پیکان با بازیسازی از خط دفاع شروع شد و توپ پس از 17 پاس متوالی وارد دروازه شد. سپاهان طبق آمار متریکا در همین بازی 697 پاس و 7 ضربه به چارچوب داشت که بیش از هر تیم دیگری در هفته یازدهم است، با این حال آنها دست خالی ماندند تا ثابت شود این فوتبال تهاجمی ایرادهای مهمی دارد و بدون برطرف کردن آنها سپاهان راهی به موفقیت نخواهد داشت. سپاهان به خاطر سبک بازی تهاجمی‌اش با نفرات کمتری دفاع می‌کند و به حریفان فضای نسبتاً زیادی می‌دهد. در هر چهار بازی که سپاهان باخته، حریف توانسته گل اول را بزند و بعد از آن مالکیت بالای تیم نویدکیا و فشار به دفاع حریفان هم نتوانسته به تغییر نتیجه ختم شود.

شاید اگر هر مربی دیگری روی نیمکت سپاهان می‌نشست بعد از چهار شکست با حملات و انتقادات هواداران روبه‌رو می‌شد، ولی این درباره محبوب‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه صدق نمی‌کند. نویدکیا تا امروز از اعتبار دوران بازیگری‌اش برای دوران مربیگری خرج کرده و فعلاً بازیکنان تیم سیبل حملات هواداران هستند.

نگاهی به شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که هواداران از عملکرد هیچ‌کدام از خطوط راضی نیستند. کریستوفر کنت تا پیش از بازی هفته یازدهم عملکرد نسبتاً خوبی داشت، ولی آنها دروازه‌بان اتریشی را بابت دریافت گل دوم پیکان مقصر می‌دانند.

در بازی با پیکان گولسیانی غایب بود تا نژادمهدی در قلب دفاع کنار پورقاز بازی کند، ولی این زوج هم نتوانست مشکلات دفاعی سپاهان را برطرف کند. در این میان بیشتر انتقادات متوجه پورقاز است که آمادگی گذشته را ندارد. حسین چرخابی، مربی پیشین سپاهان هم در تأیید این موضوع می‌گوید: «پورقاز در بازی با پیکان بارها جا ماند و در این مورد یک مشکل جدی وجود دارد.»

هواداران ناراضی سپاهان معتقدند که جای سروش رفیعی در خط میانی خالی است. سروش تا هفته چهارم بازیکن ثابت سپاهان بود ولی به تدریج یاسین سلمانی جای او را گرفت تا دقایق بازی‌اش کمتر شود. در این میان او سفری هم به کانادا داشت تا از ترکیب بیشتر فاصله بگیرد، هرچند گفته می‌شود که این سفر با هماهنگی و رضایت باشگاه بوده است. در بازی با پیکان رفیعی در دقیقه 40 جانشین سلمانی مصدوم شد و با توجه به غیبت چند هفته‌ای پدیده سپاهان انتظار می‌رود که سروش مقابل تیم سابقش به ترکیب اصلی برگردد.

از این خطوط که بگذریم به نظر می‌رسد مشکل بزرگ سپاهان در خط حمله باشد و هواداران اصفهانی از هیچ‌کدام از مهاجمان راضی نیستند. سجاد شهباززاده که فصل گذشته استنلی کی‌روش را نیمکت‌نشین کرد و با 20 گل آقای گل شد با فرم آن روزها فاصله زیادی دارد و فقط دو گل زده. سپاهان باور داشت که آمدن شهریار مغانلو به جای کی‌روش خیال آنها را بابت خط حمله راحت می‌کند، ولی او هم آمار گل زده بهتری از شهباززاده ندارد.

مغانلو فصل قبل هم در 13 بازی برای پرسپولیس 4 گل زد که آمار چشمگیری نیست، ولی او در خط حمله دو نفره پرسپولیس مأموریت فضاسازی برای بازیکنان کناری را هم داشت تا بازی‌اش بیشتر به چشم بیاید. سپاهان اما با تک مهاجم بازی می‌کند و مغانلو قرار است بیشتر تمام‌کننده باشد که در این مأموریت خیلی موفق نبوده است.

شاید اگر یکی از این دو مهاجم عملکرد بهتری داشت سپاهان در مخمصه فعلی گرفتار نمی‌شد، ولی حالا نویدکیا در آستانه یکی از حساس‌ترین بازی‌های فصل با تردیدهای زیادی درباره انتخاب چیدمان و ترکیب تیمش روبه‌رو است. اگر نتایج سینوسی سپاهان ادامه داشته باشد، دیر یا زود انتقادات از سطح بازیکنان می‌گذرد و به خود محرم می‌رسد. این بازی می‌تواند برای مربی جوان سپاهان یک نقطه عطف باشد؛ عبور از اولین پیچ سخت دوران مربیگری یا عمیق‌تر شدن بحرانی که ممکن است دیگر راه خروجی از آن نباشد.