میعاد نیک

 

رویارویی تیم‌های مهدی تارتار با تیم فوتبال پرسپولیس در هر شرایطی، از حساسیت‌های مخصوص به خود برخوردار بوده و جدال سرخ‌پوشان و گاندوهای اصفهانی هم از این قاعده مستثنی نیست. 

تیم فوتبال ذوب‌آهن که برخلاف فصول گذشته در لیگ بیست‌ویکم اصلاً حال و روز خوبی را سپری نکرده، مقابل شاگردان یحیی گل‌محمدی هم تن به شکستی بی‌مورد داد تا شاید آینده کاری مدافع پیشین تیم فوتبال پرسپولیس روی نیمکت سبزپوشان اصفهانی به مخاطره بیفتد. 

اگر قرار بود همه چیز در شرایط پایاپای پیش برود، به طور حتم نتیجه تساوی بدون گل می‌توانست بهترین و عادلانه‌ترین خروجی از این مسابقه سرد، بی‌روح و خالی از هر گونه جذابیت تکنیکی و تاکتیکی باشد اما یک اشتباه تمام معادلات منطقی را برهم ریخت تا باز هم این پرسپولیسی‌ها باشند که حداکثر استفاده را از یک دیدار خانگی می‌برند و خودشان را در کورس بالانشینی نگه می‌دارند.

در این دیدار اما باز هم نکاتی دیده شد که انگار کادرفنی تیم فوتبال پرسپولیس یا از آن غافل هستند و یا چاره‌ای برای برطرف کردن‌شان ندارند. اصرار عجیب یحیی گل‌محمدی به بازی گرفتن از عیسی آل‌کثیر و امید عالیشاه که حتی قدم زدن آنها در مستطیل سبز هم روی اعصاب هواداران تأثیرگذار بوده از یک سو و دستان خالی کادرفنی از هرگونه خلاقیت تاکتیکی از سویی دیگر، نمایش‌های سرخ را به یکی از زشت‌ترین و خالی‌ترین صحنه‌های فصل جاری لیگ برتر مبدل ساخته. در شرایطی که لااقل تیم فوتبال پرسپولیس نشان داده که از اعتماد به مهره‌های جوان‌تر هم نتیجه مکفی حاصل می‌شود، یحیی گل‌محمدی اصلاً اعتقادی به این استراتژی ندارد و معدود بنزین‌های سبز خود را در پستوی نیمکت نهان کرده. همیشه سرخ‌پوشان با ورود نیروهای جوان در نیمه دوم، عملکردی به مراتب بهتر از نیمه نخست بازی‌های‌شان از خود برجای گذاشته‌اند و غفلت از این مسأله حیاتی شاید در ادامه راه به از دست رفتن رؤیاهای دور و دراز ارتش قرمز منجر شود.