سوژه
محسن وظیفه
هر روز که بیشتر می‌گذرد دایره انتقادات در کشتی فرنگی شکل دیگری به خودش می‌گیرد. چند روز پیش هدف اصلی محمد بنا بود اما حالا با توجه به سکوت فدراسیون کشتی حمید سوریان هم به سیبل منتقدان تبدیل شده و حالا او را هدف قرار داده‌اند که چرا سوریان سکوت کرده است؟
سکوت حمید سوریان به عنوان نایب رئیس فدراسیون کشتی می‌تواند نشان‌دهنده حفظ آرامش باشد اما قاسم رضایی به عنوان منتقد سرسخت این روزهای کشتی فرنگی با انتشار پستی این بار هم به حمید سوریان حمله کرد و هم عملکرد محمد بنا را در سال‌های گذشته زیر سؤال برد: «آقای سوریان برای شما که سال‌ها بدون انتخابی برای مسابقات جهانی انتخاب شده‌اید و مدال‌های رنگارنگی که برازنده شما هم هست، بر گردن آویختید، چرا نامی از محسن حاجی‌پور، جاسم امیری، عبدالحمید پاپی در زمان حضور شما، اصلاً به زبان نمی‌آمد، نکند که شاید در یک انتخابی بر شما پیروز شوند و سیستم گلخانه‌ای زیر سؤال برود. مسلماً شما بهره‌برده این سیستم هستید و نباید هم مقابل آن بایستید. از طرفی جو حاضر به گونه‌ای به موضوع می‌پردازد که انگار قبل از سال ۲۰۰۳ و آمدن آقای بنا اصلاً کشتی فرنگی وجود نداشته است. باید خدمت‌تان عرض کنم پس مدال طلای حسن رنگرز در سال ۲۰۰۱ که الگوی ورزشکارانی چون من بود از کجا آمد؟ مسعود هاشم‌زاده که با ناداوری مدالش را در المپیک از دست داد و علی اشکانی که هنوز هم فنی‌تر از ایشان در ایران به چشم ندیده‌ام و پرویز زیدوندها و مجید رمضانی‌ها. آقای بنا؛ کشتی فرنگی کشور ما رو به جلو بوده و هست.» این اظهارات قاسم رضایی بسیار عجیب و باور نکردنی است. اول اینکه هر مسیری را حمید سوریان طی کرده قاسم رضایی هم همان مسیر را طی کرده است. شاید فقط یک سال این وضعیت متفاوت بوده و در بقیه موارد محمد بنا برای همه شرایط یکسانی را در نظر گرفته بود.
برای هر کشتی‌گیر که یک برنامه جداگانه وجود نداشته و اگر هم اتفاقی هم افتاده مثل سال 2015 اصلاً محمد بنا سرمربی تیم ملی نبوده و تصمیم‌گیرندگان افراد دیگری بودند. ضمن اینکه اگر هم چنین وضعیتی وجود داشته چرا آن موقع قاسم رضایی سکوت کرد؟ تازه الان بعد از گذشت چند سال یادش افتاده که حمید سوریان بدون انتخابی به تیم ملی رسیده و حق جاسم امیری را ضایع کرده؟
عجیب است که قهرمانی مثل قاسم رضایی با این همه افتخار که خودش را به عنوان پرافتخارترین فرنگی‌کار ایران معرفی می‌کند، گذشته کشتی فرنگی را فراموش کند و بگوید قبل از سال 2003 هم قهرمانانی بودند که برای کشتی فرنگی افتخار‌آفرینی کردند. محمد بنا که هرگز این روند را تکذیب نکرده اما چرا قاسم رضایی به این فکر نمی‌کند که حتی خودش هم بهترین مدالش را با محمد بنا کسب کرده؟
دوران درخشان قبل از 2003 را قاسم رضایی با اسم آوردن از مسعود هاشم‌زاده و علی اشکانی تکمیل می‌کند اما نمی‌گوید که علی اشکانی بهترین مدالش را در دوران محمد بنا در 2005 بوداپست کسب کرد. هیچ جوری نمی‌شود تاریخ را دست‌کاری کرد. با هر بهانه و دلیلی در نهایت باید به تاریخ احترام گذاشت؛ تاریخ می‌گوید که بهترین موفقیت‌ها و مدال‌های کشتی فرنگی در دوره حضور محمد بنا به دست آمده است؛ چه خوششان بیاید و چه نیاید، تاریخ حکم به شایستگی محمد بنا می‌دهد.
شایستگی که با تهمتی هیچ خدشه‌ای به آن وارد نمی‌شود؛ تهمت‌هایی که این روزها به اوج رسیده اما در تمام این سال‌ها وجود داشته و تمام افراد برای بالا کشیدن قد خود تلاش کردند به محمد بنا نسبت بدهند. تلاش بیهوده‌ای بوده و در تمام این مدت وقت خود را هدر دادند. در حالی‌که اگر این زمان را به افزایش دانش و تجربه خود اختصاص می‌‌دادند حتماً نتیجه بهتری می‌گرفتند.