ربیعی یکسری بازیکنان مطیع و تاکتیکپذیر را جمع کرده که قادرند توفیقهای این تیم را استمرار بخشند و مس را در مسیر پیشرفت نگه دارد
مس رفسنجان بعد از کسب چهار برد متوالی و رسیدن به جمع تیمهایی که برای کسب مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیای 2022 میکوشند، روز جمعه در هفته یازدهم لیگ برتر کشور در خانه خود یک بر- 2 تسلیم نساجی قائمشهر شد و عقبگرد شدیدی داشت. درست است که مس رفسنجان بهرغم این ناکامی هنوز در رده پنجم جدول قرار دارد و به تبع آن میتواند به کسب سهمیه آسیا در پایان فصل نائل آید، اما در پی نتایج روز جمعه، پیکان و فولاد را در یکقدمی خود میبیند و تیم بلندپرواز «ساکت الهامی» هم در پی فتح مسابقه پریروز رفسنجان به چهار امتیازی مس رسیده و گلگهر اگر در کمیته استیناف فدراسیون از تحمل عواقب حکم اخیر کمیته انضباطی این نهاد رهایی یابد و امتیازات کسرشدهاش را از نو صاحب گردد، از تیم رفسنجانی در جدول ردهبندی لیگ سبقت خواهد گرفت و کار مس در ادامه فصل سختتر خواهد شد.
هدایت از روی سکوها
محمد ربیعی سرمربی مس رفسنجان بعد از رسیدن این تیم به چهار برد متوالی به ناظران هشدار داده بود که باید اندازههای واقعی این تیم مورد توجه قرار گیرد و توقع از آن در سطحی باشد که با موجودیت فنی این تیم همخوانی نشان بدهد. او متذکر شده بود مس سابقه چهار باخت متوالی در لیگ را هم دارد و در نتیجه بهتر است رسانهها و هواداران با بزرگ نکردن دستاوردهای اخیر مس رفسنجان فشار فکری و روحی روی این تیم را به اندازههایی غیرقابل تحمل و فراتر از معمول نرسانند. نمیدانیم شکست تازه مس رفسنجان مقابل نساجی مازندران شروعی بر یک چرخه تازه از باختهای متوالی برای این تیم هست یا خیر، اما این نکته مشخص است که ربیعی بعد از ذوق یکسری حرفهای «قشنگ قشنگ» (!) در جریان نوار بردهای چهارگانهاش، روز جمعه 3 دی در جریان شکست مقابل نساجی آنقدر لب خط بیتابی و اعتراض کرد که داور او را اخراج کرده و در نتیجه در دیدار بعدی تیمش که چهارشنبه این هفته مقابل گلگهر و بهواقع دربی استان کرمان است، باید مسها را از روی سکوهای ورزشگاه و از طریق موبایل رهبری کند. ربیعی که قبل از مربی شدن دستی در فوتبالنویسی داشت و از جامعه مطبوعات بود، ذاتاً آدم باادبی است و شاید برآشفتگی روز جمعهاش و کارت قرمز داور به او را باید محصول بعضی تصمیمهایی دانست که داور اتخاذ کرد و به مذاق ربیعی عادلانه نبوده است.
این شرایط و ناگواریهای لیگ ماست که اکثر مربیان را به مرز آشفتگی میکشاند و همین ساکت الهامی که تیمش با بردن بازی روز جمعه باعث بداخلاقی و اخراج ربیعی از کنار زمین شد، از سردمداران اعتراضهای تند و بپاخیزیهای وحشتناک علیه داوران بود و با مربیان تیمهای رقیب هم کم برخورد نداشته و گویی یک تابلوی نامحسوس «برای دعوا آمادهام» همیشه در دستهای او است!
نقشه راه مس
اما ربیعی باید هوشیار باشد که اگر هدفگذاری مس رفسنجان همانی است که او در مصاحبههای چندی پیش خود گفت، هرگونه بیطاقتی و عصیانگری در مقابل شرایط موجود و اتفاقات نامساعد نهتنها او و تیمش را به اهداف مورد اشاره نزدیک نمیکند، بلکه سبب دوری بیشتر آنان از یکدیگر خواهد شد.
ربیعی در آن مصاحبهها تصریح کرد که هدف مس در فصل اول حضور در لیگ برتر ابقا در این دسته بوده که حاصل آمده و هدف باشگاه در فصل دوم کسب رتبه تکرقمی در جدول ردهبندی است که مس به آن هم نائل آمده است. به گفته ربیعی، رسیدن به سهمیه آسیایی هدف مس برای فصل سوم بوده و در نتیجه نباید در همین فصل این تیم را تحت چنین الزامی قرار داد.
او با این استدلال که مس فاصله زیادی با تیمهای سوم و چهارم جدول ندارد، از آنها خواست سهمیه لیگ قهرمانان را بگیرند و از این طریق استرسی را به تیم وارد کرد که تحمل آن برای بازیکنان مس بسیار سخت و بهواقع غیرممکن است. از آنجا که هنوز 19 هفته از لیگ بیستویکم باقی مانده اصلاً نمیتوان درباره سرنوشت تیم رفسنجانی و بقیه تیمهای لیگ قضاوتی قاطع داشت و رتبه نهایی آنها را حدس زد اما این مسأله مشخص است که ربیعی یکسری بازیکنان مطیع و تاکتیکپذیر را جمع کرده که قادرند توفیقهای این تیم را استمرار بخشند و مس را در مسیر پیشرفت نگه دارد. از این دست بازیکنان میتوان به تحصیل کعبی، فرشاد محمدیمهر، محسن آذرباد، مجید علیاری و گادوین منشا اشاره کرد و داود نوشیصوفیانی هم دروازهبان موفقی برای این تیم بود و هر مهره دیگر مس نیز شعارها و فرضیههای «همه برای یکی» و «یکی برای همه» را رعایت کرده و همگی اهداف تیمی را بالاتر از دستاوردهای شخصی دانستهاند.
بلندپروازی بیش از حد
آنچه در معرض تردید قرار دارد زخمهای زمان و فرسوده شدن تدریجی این نفرات و شهره کنار آمدن ربیعی با واقعیتهای روز است و اگر در هر یک از این موارد لنگیهایی پدید آید، شاید مس رفسنجان از تکرقمی شدن در لیگ امسال که هدفگذاریاش برای این فصل بوده هم دور بماند چه برسد به کسب سهمیه آسیایی که هدف مس برای فصل بعدی است. اگر بدون تعارف حرف بزنیم، باید بگوییم این هدف برای مس قدری بیش از حد بلندپروازانه است و شاید تکرقمی شدن هدفی معقولتر برای فصل سوم آن باشد و نه برای فصل فعلی.