زودتر از آنچه تصور می‌شد، استقلال توانست به پیروزی‌اش در این بازی قطعیت ببخشد. آبی‌ها به رغم آنکه با تیمی سختکوش مواجه بودند اما از همان ابتدای بازی به سمت دروازه حریف یورش بردند و مزد این حملات را خیلی زود گرفتند. دقیقه 13 در حالی که همه نگاه‌ها به آرمان رمضانی و رودی ژستد بود که برای نخستین بار در پیشانی خط حمله به کار گرفته شده بودند، جعفر سلمانی از پاس در عرض حسین‌زاده نهایت بهره را برد و با یک بغل پای نرم دروازه فراهانی را گشود. روی این گل دروازه‌بان پدیده هم اشتباه مهلکی انجام داد تا دروازه‌اش باز شود. بعد از این گل استقلال باز هم پیوسته حملات خود را سر و شکل می‌داد و می‌کوشید با تنوع تاکتیکی در خط آتش به موقعیت‌های بیشتری دست یابد. گرچه دقیقه 19 رحمان جعفری روی یک حرکت ترکیبی از میزبان تا آستانه گلزنی پیش رفت اما تیم برتر این بازی استقلال بود. دقیقه 22 آرمان رمضانی یک موقعیت تک به تک طلایی را با بی‌دقتی از کف داد اما یک دقیقه بعد در شلوغی داخل هجده قدم که روی نفوذ و پاس در عرض سلمانی ایجاد شده بود، یامگا پاس کوتاهی برای ژستد فراهم کرد تا این مهاجم بعد از هفته‌ها در نقش گلزن استقلال قد علم کند و یک گل دیگر به اندوخته‌های تیمش بیفزاید. ژستد دقیقه 34 نیز می‌توانست با ضربه سر گل دیگری را به نام خودش ثبت کند اما این آرمان رمضانی بود که در دقیقه 41 با ارسال مهدی‌پور از نقطه کرنر، دروازه پدیده را با ضربه سر گشود. سومین گل استقلال در نیمه نخست شادی و شعف بسیاری را به اردوی استقلال برد و فرهاد مجیدی که سر از پا نمی‌شناخت با چهره‌ای خوشحال در کنار زمین چشم‌ها را به سوی خود جلب می‌کرد. شاید سرمربی استقلال در فکر نتایج دیگر تیم‌ها بود تا بداند آیا تیمش با برتری پر گل می‌تواند صدرنشین لیگ شود یا خیر؟!

این 3 گل پیش‌بینی یک بازی محتاطانه‌تر را از سوی استقلال در نیمه دوم تقویت می‌کرد که همین استراتژی هم پیاده شده و آبی‌ها نیمه دوم آرامی را سپری کردند و چندان خود را به آب و آتش نزدند تا با سیاست مدارا به 3 امتیاز با ارزش این بازی دست یابند. استقلال در نیمه دوم بیشتر به میدانداری رو آورد که این تاکتیک موجب شد در دقایق 67 و 4+90 دو موقعیت طلایی برای میزبان به دست آید. هر دو بار سیدحسین حسینی با واکنش مناسب مانع فرو ریختن دروازه‌اش شد. بار دوم حسینی با کمک تیر افقی استقلال را نجات داد تا همان 3 گلی که در نیمه اول رویید در نهایت موجبات به دست آمدن یک پیروزی دیگر را برای استقلال فراهم کند.

استقلال بعد از نمایش بسیار ضعیفی که مقابل تیم نود ارومیه داشت، با این پیروزی تا حد زیادی خود را از فضای ناامیدکننده آن نمایش خارج کرد تا بیش از هر زمان دیگری به قهرمانی در لیگ بیست و یکم امیدوار باشد. استقلال اگر همین روند را در بازی‌های سخت آتی نیز طی کند، به دست آمدن جام در این فصل دور از ذهن نیست به شرط آنکه آبی‌ها قدر موقعیت‌های آتی را بدانند و در از دست دادن امتیازات پیش‌رو بسیار خسیس باشند و مانند همین یازده هفته‌ای که از لیگ برتر گذشته، روند نباختن خود را حفظ کنند و زیرکانه امتیازات را یکی بعد از دیگری دشت کنند.

پدیده: میلاد فراهانی، محمد‌حسین حیدری، مجتبی بیژن، علی طاهران (46- صادق صادقی)، ابوذر صفرزاده (56- امیرحسین نعمتی)، ابوالفضل بابادی عکاشه (80- مهرداد بایرامی)، حسام پورهاشم، میلاد کمندانی، مسعود زائر کاظمین، رحمان جعفری (46- مهدی شریفی)، محمدرضا فلاحیان

سرمربی: داود سیدعباسی

استقلال: سیدحسین حسینی، حسن مرادمند، سیاوش یزدانی، مهدی مهدی‌پور (89- آرش رضاوند)، کوین یامگا (89- امیرعلی صادقی)، زبیر نیک‌نفس (80- روزبه چشمی)، جعفر سلمانی، آرمان رمضانی، عارف آغاسی، رودی ژستد (75- رضا آذری)، امیرحسین حسین‌زاده (89- سبحان خاقانی)

سرمربی: فرهاد مجیدی