امیر فروزش

 

از قبل از بازی پرسپولیس مقابل پیکان پیش‌بینی می‌شد که پرسپولیس برای عبور از پیکان کار چندان دشواری نخواهد داشت. پرسپولیس بازی را هجومی آغاز کرد و با فشار بر روی خط دفاع پیکان موفق به توپگیری شد و در ادامه توانست توسط مهدی عبدی به گل برسد تا کار پرسپولیس در ادامه راحت‌تر به نظر برسد. بعضا بسیاری از تیم‌ها در مقابل پرسپولیس بازی بسته و دفاعی انجام می‌دهند و چاره باز شدن لایه‌های دفاعی حریف و بیرون آمدن از لاک دفاعی به ثمر رساندن گل زودهنگام است. بعد از گل اول این دیدار، پرسپولیس روی به حفظ توپ آورد و بیشتر مالکیت توپ را به تیم پیکان داد تا در صورت جلو کشیدن این تیم برای جبران نتیجه روی ضدحملات پیکان را غافلگیر کند. پیکان نیز از مالکیت توپ به خوبی استفاده کرد و با شوتزنی توانست دروازه پرسپولیس را تهدید کند و در ایجاد شانس گل عملکرد این تیم قابل قبول به حساب می‌آمد.

تفاوت این دو تیم در این دیدار در استفاده از موقعیت‌ها رقم خورد که ستارگان پرسپولیس از 3 شانس ایجاد شده، 3 گل به ثمر رساندند که فرصت‌طلبی این تیم را در این دیدار نشان داد اما پیکان نتوانست از موقعیت نصفه و نیمه خود به خوبی استفاده کند. شاگردان حسینی در این دیدار با توجه به شکست برابر پرسپولیس نمایش قابل قبولی از خود ارائه دادند.

در مقابل پرسپولیس که به دنبال حفظ برتری خود در این دیدار بود، نتوانست در مهار حملات پیکان موفق باشد و در دیدارهای آینده اگر بخواهد اینگونه به حریفان شانس شوتزنی و ایجاد موقعیت گل بدهد، با مشکل مواجه خواهد شد. آمار پاس‌ها و دقت پاس دو تیم کاملا توی ذوق می‌زد و اصلا در حد و اندازه‌های یک بازی لیگ برتری نبود.استفاده نکردن همزمان آل کثیر و عبدی یکی از علامت سؤال‌های ترکیب یحیی گل‌محمدی است. او برای ایجاد خلاقیت بیشتر دست به این کار می‌زند. او در این دیدار از عالیشاه به عنوان مهاجم استفاده کرد تا رابط خط حمله و هافبک باشد که عالیشاه به خوبی در این پست ایفای نقش کرد ولی اینگونه به نظر می‌رسد که یحیی از بین عالیشاه، ترابی و امیری جسارت این را ندارد که یکی را بیرون بنشاند و هرجور شده می‌خواهد در پست‌های مختلف از این 3 نفر بازی بگیرد.