مصاحبه

رضا عباسپور     

 

 رسول معتمدی، یکی از استعدادهای خوش آتیه وزنه‌برداری ایران است. ملی‌پوشی که قبل از رقابت‌های جهانی 2021 ازبکستان هم به واسطه عملکرد خوبی که داشت، معلوم بود پدیده کاروان وزنه‌برداری کشورمان در تاشکند خواهد بود. رسول معتمدی در ازبکستان اگرچه در وزن غیرالمپیکی روی تخته رفت و تنها طلایی کاروان وزنه‌برداری ایران در تاشکند لقب گرفت اما او فاکتورهای مثبت بسیاری دارد که اهالی وزنه‌برداری را به آینده‌ای درخشان برایش در عرصه‌های مختلف بین‌المللی خصوصاً بازی‌های آسیایی پیش رو در هانگژو چین و بازی‌های المپیک 2024 پاریس امیدوارتر از قبل می‌کند. به همین بهانه و با توجه به درخشش ستاره جوان و طلایی تیم ملی وزنه‌برداری با او همکلام می‌شویم تا بعد از کسب نخستین عنوان قهرمانی‌اش در رقابت‌های جهانی تاشکند در رده سنی بزرگسالان بیشتر از برنامه‌هایش برای آینده و البته اتفاق‌های تاشکند بدانیم.

 

حتی آب معدنی را هم خودمان تهیه می‌کردیم

ستاره طلایی وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری 2021 تاشکند در خصوص اینکه قبل از اعزام به مسابقات جهانی، شرایط اردویی و تمرینی سختی داشتند، می‌گوید: «بعد از 2 مرحله اردوی عالی و باکیفیتی که در بابلسر و استان مازندران داشتیم، اردوی قبل از اعزام به مسابقات جهانی در تهران خیلی به ما سخت گذشت. از صبحانه گرفته تا ناهار و شام، هر وعده غذایی را مجبور بودیم خودمان تهیه کنیم، چون شرایط مالی بد بود و ما هم چاره‌‌ای جز هزینه کردن از جیب نداشتیم. اینقدر وضع بد بود که ما حتی آب معدنی را هم خودمان تهیه می‌کردیم. مسئولان ورزش گویا در آن شرایط سخت ما را فراموش کرده بودند. دست آخر هم دغدغه این را داشتیم که بعد از این همه زحمت و خون دل خوردن، شاید نتوانیم به خاطر هزینه‌های سنگین حضور در رقابت‌های جهانی، به تاشکند اعزام شویم اما با لطف و عنایت خداوند، مشکلات را هر چه بود پشت سر گذاشتیم و با حمایت رئیس کمیته ملی المپیک عازم ازبکستان شدیم. من برای نخستین باری بود که در رده سنی بزرگسالان و مسابقات جهانی این رده سنی روی تخته می‌رفتم. شرایط بدنی‌ و روحی‌ام عالی بود و با خودم عهد کرده بودم که هر طور شده اینجا بهترین عملکرد را برای کسب خوشرنگ‌ترین مدال جهانی به نمایش بگذارم. خدا را شکر که شرمنده مردم و هموطنانم نشدم. خدا گواه است که بیشتر از خودم نگران این بودم که در مسابقات جهانی شرمنده لطف و محبت مردم کشورم شوم. خیلی دوست داشتم با مدالی که کسب می‌کنم حتی برای یک لحظه هم که شده خنده و شادی را روی لب مردم ببینم، چون می‌دانم که چقدر در این شرایط سخت و عجیب اقتصادی حال مردم روبه‌راه نیست و آنها نیاز به محرکی برای شاد شدن دارند. الحمدلله که با مدال طلا و سکوی قهرمانی توانستم به هدفم برسم و شادی را به مردم کشورم تزریق کنم. مردم از من طلا می‌خواستند و من هم پای قولم ایستادم و طلا را برای کشورم به بهترین شکل ممکن کسب کردم. شادی مردم قطعاً بهترین هدیه و پاداشی بود که بعد از طلایی شدن به من با پیام‌ها و لطف و محبتی که دریافت کردم انتقال پیدا کرد.»

 

دست کم گرفتم، حرکت اول یک ضرب‌ام از دست رفت

رسول معتمدی، قهرمان طلایی وزنه‌برداری جهان در دسته 102 کیلوگرم معتقد است که به خاطر دست کم ‌گرفتن وزنه و اندکی سهل‌انگاری حرکت اول یک ضربش از دست رفت وگرنه می‌توانست رکورد بهتری در این حرکت ثبت کند: «روی حرکت اول یک ضرب‌ام که از دست رفت، خودم مقصر بودم. زیرا وزنه را دست کم گرفتم و با سهل‌انگاری این حرکت را خیلی مفت از دست دادم. قطعاً اگر این وزنه از دست نمی‌رفت می‌توانستم رکورد بهتری در یک ضرب به جا بگذارم. اما با روحیه‌ای که پشت صحنه گرفتم سریع به مسابقه برگشتم و اجازه ندادم رقبا فاصله خود را با من زیاد کنند. همین اتفاق هم افتاد و من با مهار دو حرکت باقیمانده یک ضرب شرایط مساعدی را برای درخشش در دو ضرب و رسیدن به سکوی قهرمانی برای خودم ترسیم کردم.»

معتمدی در خصوص حرکت دو ضرب و تثبیت عنوان قهرمانی و نشان‌های طلای دو ضرب و مجموع جهان می‌گوید: «چون به توان و قدرتم در دو ضرب اعتماد و اعتقاد داشتم، می‌دانستم که می‌توانم کار را در این حرکت تمام کنم. حتی سوای مدال طلا، نیم نگاهی هم به رکوردشکنی در این حرکت داشتم. رکورد استاندارد این دسته وزنی 231 کیلوگرم ثبت شده و هنوز دست نخورده باقیمانده است. به همین دلیل دنبال شکستن این رکورد نیز بودم. ولی جو و شرایط سنگین حاکم بر مسابقه آنطوری که می‌خواستم پیش نرفت. به همین دلیل تصمیم گرفتم به جای رکوردشکنی همان طلای جهانی خودم را در این رویداد مهم تثبیت کنم. همین جو سنگین حتی در حرکت دوم دوضرب تأثیر زیادی روی کیفیت کارم گذاشت. به همین دلیل نتوانستم وزنه 220 کیلوگرم را در مرتبه دوم مهار کنم. قطعاً کم‌تجربه بودن من هم در استرسی که هنگام رقابت در تاشکند داشتم بی‌تأثیر نبود. اما هر طور بود خودم را سریع جمع و جور کردم و در حرکت سوم با مهار این وزنه هم طلای دو ضرب و هم مجموع جهان را به نام خودم و کاروان وزنه‌برداری ایران ثبت کردم. بیش از موفقیت خودم، از موفقیت و مدال‌آوری امیرحقوقی خوشحال شدم. من و امیر هم رفیقیم و هم رقیب. برای این مسابقه هم از قبل با هم قرار گذاشته بودیم که هردو در پایان مسابقه جهانی روی سکوی قهرمانی باشیم. خدا ر اشکر که این اتفاق خوب رخ داد و ما بعد از مدت‌ها توانستیم باز هم یک سکوی قهرمانی جهان را ببینیم که دو وزنه‌بردار ایرانی روی آن ایستادند. امیدوارم این اتفاق خوب همچنان در عرصه‌های مختلف بین‌المللی ادامه داشته باشد.»

معتمدی با بیان این مطلب که بعد از استراحتی کوتاه برای موفقیت در رقابت‌های مهم آتی تمریناتش را آغاز می‌کند ادامه‌ می‌دهد: «بعد از استراحتی کوتاه دوباره تمریناتم را شروع می‌کنم تا اگر کادرفنی صلاح دید و به اردو دعوت شدم بتوانم باز هم نماینده‌ای شایسته در رقابت‌های مهم بین‌المللی بخصوص بازی‌های آسیایی برای کشورم باشم. تغییر وزنم قطعاً باید با نظر کادرفنی باشد. به امید خدا هرچه صلاح باشد و به سود منافع ملی و تیم ملی وزنه‌برداری ایران باشد همان را انجام می‌دهم. من سرباز وزنه‌برداری ایران هستم و مثل یک سرباز در خدمت کادرفنی هستم.»

مقصر پخش اشتباه سرود، مسئول برگزاری بود

معتمدی اشاره‌ای هم به مراسم سکوی قهرمانی و پخش اشتباه سرود ملی ایران دارد: «ما سی دی که حاوی سرود ملی و رسمی کشورمان بود همینطور پرچم ایران را قبل از مسابقه به مسئولان برگزاری تحویل داده بودیم اما قطعاً اشتباه اصلی از مسئول برگزاری مسابقه بود که یک سرود دیگر به جای سرود ملی ما در سالن پخش شد. من همان موقع که متوجه شدم سریع واکنش نشان دادم و بلافاصله رئیس فدراسیون ما هم نسبت به این موضوع اعتراض کرد که با واکنش ما، مسئولان برگزاری ضمن عذرخواهی بابت این گاف بزرگی که داده بودند، سرود ملی و رسمی ایران را دوباره پخش کردند تا مراسم برگزار شود. بعد از مسابقه هم اینطور که شنیدم رئیس فدراسیون، آقای مرادی به صورت مکتوب نسبت به این اشتباه بزرگ اعتراض خود را به میزبان مسابقات ابلاغ کردند.»