سرمقاله

فرشاد کاس‌نژاد   @Farshadcasnejad

 

استقلال نه فقط بابت صدرنشینی موقت و ۲۴ ساعته، بلکه از پیروزی مقابل سپاهان می‌تواند خوشحال‌ترین تیم لیگ برتر باشد. به این دلیل که خود را در معرض مهم‌ترین آزمون لیگ قرار داد و موفق بود. دربی بزرگ‌ترین بازی برای استقلال نبود، نه کیفیتی داشت که ملاک سنجش باشد و نه گردش بازی به گونه‌ای بود که استقلال را به دستاوردهایی برای ارزیابی خود برساند اما پیروزی مقابل سپاهان برای استقلال همه چیز داشت تا بداند در رقابت برای قهرمانی کجا ایستاده است.

بازی با سپاهان برای استقلال تمام نشده است. استقلال اگر خیال قهرمانی دارد، رقابتی را تا پایان فصل و هر هفته با سپاهان و چند رقیب دیگر تجربه خواهد کرد. سپاهان کیفیتی از فوتبال را مقابل استقلال به نمایش گذاشت که اگرچه منجر به شکستش شد اما حتماً به پیروزی‌های پرشمار در آینده منجر می‌شود و می‌تواند برای استقلال در مسیر قهرمانی یک تهدید بزرگ باشد. سپاهان باخت اما به استقلال هشدار داد که باید تیم بهتری باشد تا در کورس قهرمانی از همین سپاهان جا نماند.

استقلال همچنان به تولید ایده و ساخت بازی نیاز دارد. این را در بازی با سپاهان بیشتر می‌توان فهمید. سپاهان در این زمینه بیش از استقلال کار کرده است. استقلال با گابریله پین باید تا امروز به بازی جذاب‌تر و پررونق‌تری می‌رسید. این انتقاد به دستیار ایتالیایی فرهاد مجیدی وارد است که ردپایش در تیم پیدا نیست. شاید استحکامی که در دفاع استقلال می‌بینیم از پین اثر گرفته باشد و این تحسین‌برانگیز است که استقلال گل خوردن در تهران و باختن را فراموش کرده است اما برای اینکه پین را به عنوان یک دستیار مؤلف در استقلال بپذیریم، این کافی نیست. شایعه اختلافات و این دست حرف‌ها به کار ادمین‌ها می‌آید و دور از این فضا، باید دید پین چه آثاری برای استقلال دارد.

استقلال خط دفاعی دارد که با یزدانی مطمئن، با دانشگر جسور و با مرادمند سختکوش به نظر می‌رسد. سلمانی در چپ اگرچه نمایش‌های متوسطی دارد اما دست‌کم اعتماد مربی‌اش را جلب کرده و گل هم می‌زند. وریا غفوری، غایب بازی‌های بزرگ استقلال، تا روزی که در این فصل در ترکیب بود، هم بهترین وریای استقلال بود و هم ستاره تیم. این مجموعه دفاع استقلال را ایمن کرده است و با غفوری و سلمانی در ساخت بازی هجومی نیز بسیار مؤثر است. حتی یزدانی در ساخت بازی گاهی از بسیاری هافبک‌های استقلال عملکرد بهتری دارد.

انتقاد بزرگ اما پیش از خط حمله، به خط میانی استقلال وارد است. خط میانی استقلال عملکردی در ساخت بازی دارد که هنوز نمی‌توانیم رودی ژستد را بسنجیم. کوین یامگا نیز که از خط حمله دور شده و نمایش روز اولش را تکرار نکرده است. پیش از درخشش مهاجمان باید با هافبک‌هایی مواجه باشیم که بدانند در زمین چه مسئولیت‌هایی دارند. استقلال در خط میانی تغییرات پرشماری هم دارد و این امیدوارکننده نیست. باید هر چه زودتر هافبک‌های اصلی را بشناسیم و فرم بازی هم خود را معرفی کند.

استقلال اگر خیلی زود و در بازی‌های آسان هفته‌های آینده خود را به مرحله بالاتری در بازیسازی برساند، آنگاه می‌تواند گام بلندتر برای قهرمانی بردارد، حتی بلندتر از پیروزی مقابل سپاهان در تهران. پایان کار و گام‌ مهم‌تر ساختن بازی است که از دل آن پیروزی‌های پی‌در‌پی و جام درمی‌آید.