استقلال می‌خواست در هفته پنجم لیگ برتر سبقت بگیرد و خود را از رقبای اصلی‌اش جدا کند اما با تساوی صفر - صفر مقابل نساجی، حالا حتی آلومینیوم اراک را بالای سر خود می‌بیند و فاصله‌اش با سپاهان و حتی پرسپولیس که شروع خوبی در لیگ برتر ندارد، ناچیز است.

استقلال اگرچه هفته‌های آغازین لیگ را امیدوارکننده شروع کرد اما هنوز برای ساختن بازی‌اش کارهای زمین‌مانده بسیاری دارد. کوین یامگا و روی ژستد تازه به استقلال پیوسته‌اند و ساختن بازی با دو بازیکن خارجی تازه‌وارد به زمان -و البته تبحر مربیان- نیاز دارد. امین قاسمی‌نژاد که از خریدهای گران‌قیمت استقلال است، هنوز نه خودش می‌داند چرا به استقلال آمده است و نه استقلال می‌داند که چرا او را (شاید برای برگزاری بازی خداحافظی در پایان فصل) خریده است. استقلال جعفر سلمانی را با خیال خام خرید یک ستاره استخدام کرد اما امروز با یک مدافع چپ متوسط مواجه است و او شباهتی به نادری و میلیچ که استقلال بیهوده از دست داد، ندارد. استقلال باید زودتر بداند که با آرش رضاوند می‌خواهد کار خط میانی خود را پیش ببرد یا باور خواهد کرد که آرش لازم نبود اولین بازیکن برای تمدید قرارداد و عکس یادگاری باشد. استقلال باید با امیرحسین حسین‌زاده به فوتبال بهتری برسد اما پدیده تیم باید بازی تیم و توانایی خود را بهتر بشناسد و آنگاه برای تیم در بازی‌های پیچیده‌تر اثر بگذارد.

همه اینها یعنی فرهاد مجیدی، گابریله پین و صالح مصطفوی در استقلال کاری را شروع کرده‌اند که باید گام‌های مهمی برای به ثمر رساندنش بردارند.

نساجی بلد بود باید با استقلال چگونه بازی کند، بلد بود چگونه استقلال را به دردسر بیندازد و چگونه باعث شود استقلال تصور آسانی کارش را کنار بگذارد و به خود بیاید. این لطف را ساکت الهامی در حق فرهاد مجیدی کرد و شاید حتی می‌توانست درس بزرگ‌تری به استقلال بدهد، چنان که پیش‌ترها داده بود. علیرضا رضایی مقابل نساجی فرشته نجات استقلال بود. او اگرچه هنوز تسلط کافی برای بازی در استقلال با حضور رشید مظاهری و حتی حسین حسینی ندارد اما در بازی با نساجی واکنش‌هایی داشت که یک لحظه غفلت در آن صحنه کار استقلال را تمام کرده بود. استقلال نباید داستانش مقابل نساجی اینچنین پیچیده شود که دروازه‌بان تازه‌کارش نجاتش دهد. آن‌همه ستاره استخدام نشده‌اند که دروازه‌بان سوم تیم مجری عملیات نجات باشد. استقلال نه چیزی را از دست داده و نه با بحرانی مواجه شده است اما استقلالی که می‌خواهد مدعی قهرمانی باشد، نباید در ورزشگاه آزادی و در روزی که تماشاگرانش را روی سکوها می‌دید، به تساوی راضی شود. بازی استقلال گره خورده بود و هافبک‌های استقلال -از جمله جناب آرش رضاوند- از پس باز کردنش برنمی‌آمدند. استقلال باید بازی بهتر و مؤثرتری با کوین یامگا و روی ژستد بسازد، باید بازی حسین‌زاده را به آنها وصل کند و ارسلان مطهری را به کمک‌شان بفرستد اما این کار به هافبک‌هایی هم نیاز دارد که پشت سر این تیم بازی خلق کنند، نه اینکه از کیفیت بازی برای آسان کردن کار خود بکاهند.