مازیار گیلکان

 

پرسپولیس بیش از همه باید از خودش شکایت داشته باشد که چرا در پایان هفته پنجم در کورس بالای جدول نیست، جایگاه پیشین خود -صدر جدول- را به آلومینیوم اراک باخته و با ۸ امتیاز، تیم هفتم جدول لیگ برتر است اما فراموش نکنیم که در هفته پنجم، جدول چندان معنایی ندارد و فاصله پرسپولیس تا استقلال ۳ امتیاز و تا صدرنشین جدول -آلومینیوم- نیز ۳ امتیاز است. فاصله ۲ امتیازی تا سپاهان نیز نشان می‌دهد که پرسپولیس آنچنان که همه دچار تصورش شده‌اند، بحران‌زده نیست و چه بسا خیلی زود خود را به جمع رقیبان برگرداند. پرسپولیس با گابریل کالدرون که مربی موفقی در پرسپولیس بود و بعد از برانکو ایوانکوویچ توانست پرسپولیس را به پای قهرمانی برساند و نیم‌فصل به دلیل بدعهدی باشگاه در پرداخت دستمزد از پرسپولیس جدا شد، در هفته ششم، تیم هفتم جدول بود. آن پرسپولیس کالدرون البته با مدعیان قهرمانی در هفته‌های آغازین بازی کرده بود و پرسپولیس فصل جاری با یحیی گل‌محمدی از جمع مدعیان اصلی هنوز رویارویی سختی نداشته است. (البته اگر گل‌گهر و آلومینیوم را مدعیان واقعی فصل ندانیم.‌) پرسپولیس می‌تواند خیلی زود امتیازات بر باد رفته را جبران کند و در جمع مدعیان اصلی باشد اما به شرط آنکه یحیی نیز مثل کالدرون ساختن تیمش را دقیق و مرتب پی بگیرد و در بازسازی توان تیمش کوتاهی و اشتباه نداشته باشد. کالدرون خیلی زود مشکلات تیمش را شناخت و سعی کرد تیمش را بسازد و به صدر جدول برساند. پرسپولیس نیروی انسانی قابل اعتنایی دارد، بازیکنانی که هر کدام می‌توانند در تیم آثاری بزرگ داشته باشند. تیم جدید پرسپولیس اما هنوز تیم نشده است و برای ساخته شدن به زمان نیاز دارد. مسأله اما این است که این زمان نباید طولانی شود. یحیی گل‌محمدی و همکارانش باید به کار ساختن تیم سرعت بدهند، وگرنه فاصله بیشتر می‌شود و جبران سخت‌تر. تیم کالدرون در وضعیتی بدتر فصل را شروع کرده بود و ۵ امتیاز از صدر عقب افتاد، پرسپولیس امسال اما فاصله کمتری با صدر دارد و هنوز برای جبران کارش پیچیده نیست. پرسپولیس از خط دفاع تا خط حمله نیاز به ایده‌های بهتری دارد. گل خوردن نباید به عادت در بازی‌ها تبدیل شود چون همیشه جبرانش آسان نیست و همیشه نمی‌توان از شکست فرار کرد. کیفیت دروازه‌بان‌های پرسپولیس می‌دانیم چقدر عالی است اما کیفیت امروز آنها باید در اندازه‌ای باشد که پرسپولیس خود را با کلین‌شیت نجات دهد.