سرمقاله

 

لیگ بیستم به دلیل تعطیلی‌های پرشمار، عوارض شیوع کرونا و مهمتر از همه بلاتکلیفی فدراسیون یکی از بی‌نظم‌ترین ادوار اخیر این مسابقات بود. برای فدراسیون جدید و سازمان لیگ یکی از اولویت‌ها سر و سامان دادن به وضعیت لیگ برتر است و در اولین گام شاهد لغو ممنوعیت جذب بازیکنان و مربیان خارجی و سختگیری برای ارتقای کیفیت زمین‌های چمن بودیم. دیروز هم تصمیم گرفته شد که حضور سرمربیان در نشست‌های خبری اجباری شود و آنها در صورت غیببت با جریمه و محرومیت از حضور روی نیمکت روبرو می‌شوند.

فصل گذشته در بیشتر بازی‌های لیگ برتر سرمربیان در نشست‌های خبری قبل و بعد از بازی غایب بودند و این موضوع به یک رویه تبدیل شد. آنها معمولاً دستیاران‌شان را به سالن کنفرانس می‌فرستادند و حتی گاهی هیچ نماینده‌ای از تیم در نشست حاضر نمی‌شد.

مربیان لیگ برتر همانطور که مأموریت دارند تیم‌شان را در طول هفته تمرین بدهند و هنگام مسابقه روی نیمکت بنشینند، موظفند که در نشست خبری قبل و بعد از بازی هم حاضر شوند. این بخشی از بدیهیات حرفه مربیگری است که آنها بابت آن دستمزد خیلی بالایی می‌گیرند و هیچ منتی بابت حضور کوتاه آنها در نشست خبری وجود ندارد، ولی رویه اشتباه فوتبال ایران کار را به جایی رسانده که مربیان این مصاحبه‌ها را یک کار اضافه بر سازمان می‌دانند و از نشستن مقابل دوربین‌ها و پاسخ دادن به خبرنگاران اکراه دارند.

لیگ حرفه‌ای فوتبال ایران مثل هر تورنمنت مهم دیگری با هدف جلب نظر هواداران فوتبال برگزار می‌شود که درآمدزایی و بقای آنها بدون استقبال مخاطبان غیرممکن است. هدف برگزارکنندگان هر تورنمنتی جذابتر شدن مسابقات برای مخاطبان است و این روزها مصاحبه‌های مربیان و بازیکنان که بعد از بازی صورت می‌گیرد بخش مهمی از این جذابیت و مکمل نمایش درون زمین است. فیفا، یوفا و AFC هم تأکید زیادی روی این بخش دارند و به رسانه‌ها که پل ارتباطی آنها با مخاطبان است توجه ویژه‌ای دارند.

آنها که مسابقات را جدی‌تر دنبال می‌کنند، دوست دارند با شنیدن نظرات مربیان و بازیکنان از اتفاقات درون زمین رمزگشایی کنند، مثلاً دلیل فلان تعویض یا تغییر سبک بازی را از زبان مربی بشنوند یا اتفاقات درون زمین را از زاویه دید بازیکنی که در قلب ماجرا بوده ببینند. همچنین هواداران که حامیان بدون چشمداشت و مالکان واقعی تیم‌ها هستند حق دارند دلایل افت یا پیشرفت بازیکنان را بدانند و سرمربی باید به آنها درباره روند حرکت تیم توضیح بدهد.

به تازگی علاوه بر نشست‌های خبری در تورنمنت‌های مهم «فلش اینترویو» برگزار می‌شود که بازیکنان و مربیان بلافاصله بعد از بازی نظرشان را در چند جمله کوتاه بیان می‌کنند. امتیاز فلش‌اینترویو که در یورو 2021، لیگ قهرمانان آسیا، مقدماتی جام جهانی و جام جهانی فوتسال دیدیم این است که مخاطبی که زمان ندارد مجبور نیست تا نشست خبری منتظر بماند. همچنین مربی و بازیکن هنوز در حال و هوای مسابقه هستند و حس واقعی‌شان به مخاطب منتقل می‌شود، مثل سرمربی تیم ملی فوتسال ونزوئلا که بعد از حذف تیمش مقابل مراکش نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد و صحنه دراماتیکی خلق شد.

معمولاً دلیل مربیان لیگ برتر برای غیبت در نشست خبری پیش از بازی این است که پروازشان دیر رسیده یا با تمرین تیم‌شان همزمان بوده، ولی لازم است که سازمان لیگ زمان این نشست خبری را طوری تعیین کند که با ساعت سفر یا تمرین تیم میهمان تداخل نداشته باشد. حتی می‌توان از مربی میهمان خواست که پیش از سفر و در شهر خودش پاسخگوی سؤالات خبرنگاران باشد. این رویه‌ای است که در لیگ‌های اروپایی هم وجود دارد.

بعضی از مربیان هم بعد از بازی عصبانیت یا کسالت را بهانه می‌کنند، ولی این دلیل کافی برای غیبت در نشست خبری و بی‌احترامی به رسانه‌ها و هواداران نیست. نشست خبری هم بخشی از پروسه یک مسابقه فوتبال است و مربیان بدون توجه به وضعیت روحی‌شان و اتفاقات مسابقه باید با خونسردی، منطق و احترام پاسخگوی نمایندگان رسانه‌ها باشند. مربی که ظرفیت روانی حضور در نشست خبری بعد از بازی را ندارد، احتمالاً حرفه‌اش را اشتباه انتخاب کرده است! امیدواریم سازمان لیگ همانطور که وعده داده پای حرفش بایستد و درباره حضور سرمربیان در نشست خبری سختگیری کند. جریمه مالی و محرومیت راهکار خوبی است تا این رویه اشتباه هرچه زودتر اصلاح شود و مربیان لیگ برتر مثل مربیان تمام لیگ‌های دنیا حضور ثابتی در نشست‌های خبری داشته باشند.