میعاد نیک

 

 بالاخره نوبت به روزهای شادی و امیدواری رسید تا بانوان فوتبال ایران هم خودی نشان بدهند و فوتبال ملی را وارد فضای دو قطبی کنند. شاگردان مریم ایراندوست که خود از شاگردان پدرش، نصرت ایراندوست و پرورش‌یافته مکتب ملوان بندرانزلی و بهمن صالح‌نیاست، دست به کاری زدند کارستان تا بیش از پیش چشم‌ها به ساق‌های بانوانی دوخته شود که می‌توانند کارهای بزرگی صورت دهند.

احیای تیم ملی فوتبال بانوان و اعزام آنها برای کسب سهمیه جام ملت‌های آسیا، مانند تمام امور در این سرزمین خالی از حاشیه و جنجال نبود. شاید بها دادن به فوتبالیست‌های زن و ایجاد شرایط تقریباً یکسان با تیم ملی فوتبال ایران از معدود کارهای درست و قابل دفاع فدراسیون فوتبال با تیم مدیریتی جدید باشد اما همین امر هم باعث بروز نگرانی میان قشری شد که در جامعه ایران به‌عنوان دلواپسان شناخته می‌شوند. مسئولین و رسانه‌هایی که هرگز این کار بزرگ و سترگ فدراسیون فوتبال و تیم ملی فوتبال بانوان را ندیدند و چشم‌شان را به البسه‌ای دوختند که از منظر بین‌المللی هیچ ایرادی نداشت و شاید یکی از بهترین البسه تهیه شده برای تمام ورزشکاران زن طی دوره‌های اخیر تمام ورزش‌هاست.

با این حال در نهایت این ملکه‌های فوتبالیست ایرانی بودند که با همت و اراده خود و البته با تکیه بر امکاناتی که فدراسیون فوتبال در اختیارشان قرار داد، فعل خواستن را صرف کردند و به توانستن رسیدند تا هم به رنکینگ فیفا بازگردند و هم نوید ظهور یک نسل طلایی برای زنان ایران زمین را سر دهند. همان‌هایی که از شیک‌پوش بودن بانوان ایرانی به زمین و آسمان می‌کوبیدند، امروز با تصویر به یاد ماندنی سجده فوتبالیست‌های شیرزن بر پرچم مقدس ایران عزیز به رپورتاژ و پروپاگاندا پرداخته‌اند. این پیروزی فقط و فقط برای دخترانی ا‌ست که از حق‌شان نگذشته و برای احیای آن جنگیدند.