خط آتش این تیم با نگین زندی تجهیز شد؛ مهاجم ۱۷سالهای که از آکادمی سپاهان رشد کرده و دنبالکنندگان فوتبال بانوان او را با مهدی قایدی در فوتبال مردان مقایسه میکنند
سام ستارزاده
داستان تاریخسازی بانوان فوتبالیست ایرانی، زیباتر از پیراهنهای زیبنده و البته حاشیهسازی بود که با آنها به تاشکند اعزام شدند. آرامش، تمرکز و عشق چیزی بود که بانوان ملیپوش کشورمان در دو بازی مقابل بنگلادش و اردن به نمایش گذاشتند.
از تیمی که سرمربیاش، مریم ایراندوست را با بچهداری و مربیگری بهطور همزمان در زمین تمرین باشگاه ملوان به یاد داریم، کمتر از این نمایش زیبا هم انتظار نمیرفت. تیمی که نخستین صعود تاریخ فوتبالمان به جام ملتهای آسیای بانوان را رقم زد، بهقدری از میانگین سنی بانوان پایینی برخوردار است که آنان در ۵ سال آینده این فرصت را دارند که دست به رکوردشکنیهای بزرگتری هم بزنند.
گلنوش خسروی و غزاله بنیطالبی، دو بازیکن ۲۰ و ۱۹ ساله وچان کردستان، میتوانند یک نسل قلب خط دفاعی تیمملی را بیمه کنند.
از میان دیگر مدافعان تیم، ملیکا متولی تنها ۲۳ سال دارد و بهناز طاهرخانی، پنالتیزن شماره یک تیم نیز در ۲۶ سالگی به بازوبند کاپیتانی رسیده. سهم این خط دفاعی از درخشش تیمملی بانوان، نه تنها دو کلینشیت متوالی، بلکه ۴ گل از ۵ گلی بود که به قفس توری بنگلادشیها نشاندیم. خط آتش این تیم نیز با نگین زندی تجهیز شد؛ مهاجم ۱۷سالهای که از آکادمی سپاهان رشد کرده و دنبالکنندگان فوتبال بانوان او را با مهدی قایدی در فوتبال مردان مقایسه میکنند.
با وجود تعدد این بازیکنان جوان، مریم و نصرت ایراندوست، پدر و دختر انزلیچی، چنان در کنترل فضای اردوی تیمملی موفق بودند که حواشی فضای مجازی شاگردانشان را از هدف بزرگی که در سر داشتند، غافل نساخت. کار ایران و اردن برای صدرنشینی در گروه G دور مقدماتی و به دست آوردن بلیت هند به ضربات پنالتی کشید؛ و این سکانس پایانی، همانجایی بود که تمرکز و آرامشی که زهرا کودایی با آن دو پنالتی مهار کرد و ۴ پنالتیزن ما توپ را به تور دروازه اردن چسباندند، تفاوتها را پررنگ کرد.
تیمملی بانوان که در دوره فدراسیون قبلی بهعلت عدم فعالیت از رنکینگ فیفا کنار گذاشته شده بود و لیگ داخلیاش هم به تعطیلی کشانده شده بود، در ۴ ماه گذشته از نو شروعکرد و به گفته خود مریم ایراندوست، اردوهای تدارکاتی و امکانات هم بهخوبی در اختیار آنها قرار داده شده بود. امید بسیاری داریم که آرامشی که بر فضای فوتبال زنان حاکم است، به طوفانی ختم شود که قرار است شیرزنهای تیمملی سال آینده در هند راه بیندازند.