مازیار گیلکان

 

صعود تیم ملی زنان ایران به جام ملت‌های آسیا یکی از بهترین اتفاقات در دوره جدید مدیریت فدراسیون فوتبال بود، چه بسا مهم‌تر از نتایج امیدبخش تیم ملی مردان در راه جام جهانی قطر.

آنچه این صعود را در عملکرد فدراسیون فوتبال مهم‌تر جلوه می‌دهد، توجه فدراسیون به تیم ملی زنان است و شأن و منزلتی که در فدراسیون جدید برای این تیم قائل شدند.

فوتبال ایران دورانی را پشت سر می‌گذارد که در آن به هر چه انتقاد کنیم، چه بسا بیراه نگفته باشیم اما توجه ویژه به تیم ملی زنان و ایجاد فرصت برای دختران فوتبال ایران تصمیمی خوشایند بود که پیش از این کمتر در فدراسیون فوتبال به خاطر می‌آوریم. پس این اتفاق نیک را باید دید و درخواست کرد که همیشه این احساس باید برای دختران ورزشکار ساخته شود که شایسته بهترین امکانات و فرصت‌ها هستند و خبری از نابرابری نیست.

این تمرین بزرگی برای فوتبال ایران بود که با شأن بخشیدن به تیم ملی زنان و فراهم کردن امکانات به چه نتایج خوبی می‌رسیم. حجم خوش‌بینی و خرسندی که ایجاد شد را باید به باشگاه‌ها یادآوری کرد که اگر آنها نیز امکانات و فرصت‌های برابر با مردان برای تیم‌های زنان خود ایجاد کنند، فوتبال زنان چه بال‌هایی برای پرواز می‌گشاید.

فدراسیون فوتبال با تکرار این سیاق رفتار در مقابل تیم‌های ملی زنان می‌تواند باشگاه‌ها را نیز مشتاق کند که در تیم‌های زنان امکانات بهتری را فراهم کنند، دستمزد حرفه‌ای به بازیکنان و مربیان زن بپردازند و به چشم ببینند که این کار که از بدیهی‌ترین امور در باشگاهداری است، چه اعتباری را برای همین باشگاه‌ها می‌سازد و چه منزلت بیشتری به باشگاه می‌دهد.

فدراسیون فوتبال با کاری که در تیم ملی زنان کرد، بیشترین بازخورد مثبت را گرفت، چون به حقوق و فراهم کردن اردو و کیفیت سفر ورزشکار زن اهمیت داد. این از حقوق بدیهی یک ورزشکار زن حرفه‌ای است و چه خوب که فدراسیون این حقوق را بشناسد و برایش احترام قائل باشد.

بازتاب این رفتار می‌تواند فراگیر باشد، می‌تواند ترغیب‌کننده باشد برای نسل‌های تازه ورزشکاران و مربیان جوان و البته می‌تواند باشگاه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد تا در باشگاهداری فارغ از جنسیت ورزشکار سرمایه‌گذاری کنند.