تیم ملی کشتی آزاد آمریکا بدون شک پرستاره‌ترین تیم حاضر در نروژ است. تیمی با کلی قهرمان جهان و المپیک که به جز دو وزن بقیه نفراتی که در توکیو مدال گرفته بودند را با خود به مسابقات قهرمانی جهان هم آورده است. گیبل استیوسون ستاره فوق سنگین ضربه عجیبی را به مسابقات جهانی زد و تصمیم گرفت که با امضای قرارداد رسمی به کشتی کچ برود. توماس گیلمان هم با وجود درخشش در توکیو اما به نروژ نیامد. با این حال آمریکا بهترین تیم چند دهه اخیر خود را برای این رقابت‌ها آماده کرده تا بعد از سال‌ها سکوی نخست کشتی دنیا را به دست بیاورد.

آمریکا در ۵۷ کیلوگرم توماس گیلمان، در وزن ۶۱ کیلوگرم دیتون فیکس؛ در وزن ۶۵ کیلوگرم یانی دیاکومیهالیس؛ در وزن۷۰ کیلوگرم جیمز گرین؛ در وزن ۷۴ کیلوگرم کایل دیک، در وزن ۷۹ کیلوگرم جردن باروفس، در وزن ۸۶ کیلوگرم دیوید تیلور، در وزن ۹۲ کیلوگرم جی دن کاکس، در وزن۹۷ کیلوگرم کایل اسنایدر و در وزن ۱۲۵ کیلوگرم نیک گویازدوفسکی را برای مسابقات قهرمانی جهان در نروژ انتخاب کرده؛ از این 10 کشتی‌گیر 6 نفر عنوان جهانی دارند که در این مسابقات هم مدعی کسب مدال هستند و اگر بتوانند به مدال برسند، عنوان قهرمانی به آمریکا می‌رسد. این شاید آخرین فرصت هم برای نسل طلایی کشتی آمریکا باشد که ایستادن روی سکوی قهرمانی جهان را تجربه کنند. این شش وزنی که شانس کسب مدال جهانی دارند؛ در روزهای پایانی عمر ورزشی خود قرار دارند. جیمز گرین 29 ساله، کایل دایک 30 ساله، جردن باروفس 33 ساله، دیوید تیلور 31 ساله، جی دن کاکس و کایل اسنایدر هم 27 ساله هستند که از این جمع شاید فقط دو نفر به المپیک پاریس برسند و بقیه حتی حضورشان در جهانی سال بعد هم نامعلوم است. بنابراین می‌آیند تا با قهرمانی در این دوره از مسابقات به رویای چندین ساله آمریکایی‌ها پایان بدهند. بعید است اگر در این دوره قهرمان نشوند چند سال دیگر چنین تیمی دوباره تشکیل شود. انتخابی آمریکا گویای عدم پشتوانه قوی در کشتی این کشور است. وقتی جردن 33 ساله در یک وزن بالاتر با اقتدار به قهرمانی می‌رسد نشان می‌دهد که در این وزن بعد از دایک کشتی‌گیر مقتدری وجود نداشته و تقریباً تمامی اوزان همین شرایط را دارند. بنابراین این بهترین و شاید هم آخرین فرصت برای کشتی آمریکا باشد که به عنوان قهرمانی جهان می‌رسد.