میعاد نیک
باشگاه استقلال بالاخره پس از ماهها تنش و حاشیه از یک مدیرعامل به مدیرعامل دیگری رسید تا مصطفی آجورلو، کاندید شکستخورده انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال با تصمیم وزیر ورزش و جوانان و پس از تعیین هیأت مدیره باشگاه، به سمت ریاست هیأت مدیره و مدیرعاملی تکیه بزند. این انتصاب در شرایطی رخ داد که مصطفی آجورلو پس از برجای گذاری کارنامهای تقریباً موفقیتآمیز در باشگاه پاس فقید تهران، در باشگاههای استیلآذین و تراکتور به توفیق چندانی دست نیافت و پیش از اسفندماه 1399 هم در انتخابات سال 1395، قائله را به مهدی تاج واگذار کرده بود.
شاید ترکیب جدید هیأت مدیره باشگاه استقلال با توجه به سوابق سیاسی و اجتماعی اعضای آن، هواداران را کمی به آینده امیدوارتر کند اما نباید از این نکته غافل شد که پرویز مظلومی، مردی که در تنشسازی و حاشیهپراکنیهای اخیر اتمسفر پیرامونی باشگاه استقلال نقش اول را داشته، هنوز هم بر منصب خود باقیست و خطری بالقوه برای سایرین تلقی میشود. همان اندازه که مصطفی آجورلو در ورزش و فوتبال ایران نقش داشته، 2 عضو دیگر هیأت مدیره آبیها با فوتبال بیگانه و غریبه هستند. از این رو شاید دستور وزیر ورزش و جوانان برای حضور آنها در چنین منصب بااهمیتی، دال بر توانایی این افراد در تلطیف شرایط فرهنگی و البته استفاده از لابیهای شخصی برای تزریق منابع مالی به باشگاه استقلال باشد.
با تمام این شرایط اما باز هم شاید نتوان تیم فوتبال استقلال را یک مدعی جدی برای کسب عنوان قهرمانی در لیگ بیستویکم یا حتی جام حذفی فصل آتی دید؛ در شرایطی که پرسپولیسیها به بهترین شکل ممکن خلأ ناشی از ستارههای خود را پر کردهاند و تیمهای صنعتی هم در بازار نقلوانتقالاتی غوغا میکنند، جایی برای عرضاندام آبیپوشان برای چندمین فصل متوالی نخواهد بود.