تقریباً روزی نیست که خبری عجیب از باشگاه تراکتور شنیده نشود؛ از عقد قرارداد یورویی با دو بازیکن ایرانی و ثبت ریالی آن در سازمان لیگ گرفته تا لیست بدهی این باشگاه و در ادامه هم سه‌قفله شدن پنجره نقل‌و‌انتقالاتی این تیم به‌دلیل شکایت استوکس، کنستانت 

و پاتریک. 

در روزهایی که بحث مطالبات کنستانت از باشگاه تراکتور و بسته بودن پنجره نقل‌و‌انتقالاتی این تیم داغ شده و باشگاه تبریزی با صدور اطلاعیه‌ای خبر از پرداخت مطالبات این بازیکن تا چند روز آینده داده است، خبرهایی از قرارداد تراکتور با کنستانت رسید که نکات قابل تأملی در آن وجود دارد. 

نکته بسیار مهم و عجیبی که در قرارداد کنستانت با باشگاه تراکتور به چشم می‌خورد، اسم شخصی به نام آرش شکری است که با مسئولیت «مدیر باشگاه تراکتور» با این بازیکن گینه‌ای قرارداد بسته است؛ کسی که هیچگاه به‌طور رسمی سمتی در باشگاه تراکتور نداشته و در زمان عقد قرارداد این باشگاه با کنستانت، علیرضا اسدی مدیرعامل سرخ‌های تبریزی بود.

حال سؤال این است که آرش شکری در آن زمان چه نقشی در این انتقال و چه سمتی در باشگاه داشته که نامش در قرارداد دیده می‌شود؟ 

قراردادی که به مدت سه فصل و نیم بسته شده و بر اساس آن باشگاه تراکتور برای نیم‌فصل اول 200 هزار یورو، برای فصل دوم 400 هزار یورو و برای فصل سوم و چهارم هر کدام 500 هزار یورو باید به این بازیکن پرداخت می‌کرد. 

قراردادی که البته به دلیل مشکل قلبی کنستانت فسخ شد تا این بازیکن بدون یک دقیقه بازی برای تراکتور با شکایت به فیفا در آستانه دریافت غرامت 904 هزار یورویی باشد. 

باید به این نکته هم اشاره کرد که تراکتوری‌ها در زمان فسخ قرارداد با این بازیکن هم چیزی حدود 250 هزار یورو به او پرداخت کرده بودند. 

نکته عجیب دیگر در قرارداد کنستانت، ضمیمه شدن یک تعهدنامه به قرارداد اول است که صراحتاً در آن عنوان شده طبق آزمایشات باشگاه تراکتور در ایران این بازیکن، آریتمی (مشکل قلبی) خفیف دارد و در بندهای دیگر آن ذکر شده، کنستانت شخصاً مسئولیت پزشکی و فیزیکی حضور در تراکتور با این شرایط را می‌پذیرد و عواقب آن بر عهده خود بازیکن است.

در بندهای دیگر این تعهدنامه اما باشگاه تراکتور شرایطی را برای غیبت احتمالی این بازیکن در تمرینات، کسر مبلغ و حتی فسخ قرارداد در نظر گرفته که با توجه به شکایت بازیکن و رأی صادره در فیفا و تأیید آن در دادگاه CAS، به نظر می‌رسد بندهای موجود در تعهدنامه وجاهت قانونی نداشته است. 

این تعهدنامه هم از سوی شخصی به نام آرش شکری با عنوان مدیر باشگاه با کنستانت منعقد شده است؛ شخصی که شنیده می‌شود در دفتر محمدرضا زنوزی در ترکیه فعالیت دارد.

سؤالی که مدیران باشگاه تراکتور باید به آن پاسخ دهند این است که آرش شکری با چه مسئولیتی در باشگاه تراکتور اقدام به عقد قرارداد با کنستانت کرده؟ چرا قبل از انجام تست پزشکی قرارداد بسته شده و ضمیمه کردن یک تعهدنامه که مورد قبول محاکم بین‌المللی نیست، با مشاوره کدام وکلای باشگاه تراکتور انجام شده که حالا پرونده‌ای 904 هزار یورویی روی دست باشگاه بگذارد؟ و اینکه چرا زنوزی تا این حد به شکری اعتماد داشت که همه کارهای مربوط به قرارداد کوین کنستانت را به این شخص سپرده است؟ جالب این است که زنوزی که بعد از مدت‌ها سکوت خود را شکست، هیچ صحبتی در مورد چنین شخصی نداشت و نگفت که او از کجا آمد و چرا چنین ضرر بزرگی روی دست باشگاه تراکتور گذاشته است.