سامان موحدی راد

 

در کنار آزاد راه تهران‌-شمال، مصلی تهران و متروی پایتخت می‌‌توان پروژه تیم امید ایران را هم به عنوان یکی از پروژه‌های به سرانجام نرسیده در ایران نام برد. تیمی که هر چهار سال کورنومتر نرسیدنش به المپیک عددی بزرگتر را نشان می‌دهد و همیشه سیاست‌های غلطی آن را به تنگنا برده. در سال‌های اخیر هم که این تیم حیاط خلوت مدیران بوده و همیشه بین چهره‌های عجیب و غریبی دست به دست می‌شده. بعد از آخرین ناکامی برای رسیدن به المپیک توکیو و بعد از آن داستان‌هایی که برای فدراسیون فوتبال پیش آمد، کمتر کسی به تیم امید ایران فکر می‌کرد. معضلات فوتبال ایران چنان بزرگ و سنگین بود که اصلاً تیم امید در آن دیده نمی‌شد و لاجرم تعطیلی چند ماهه آن هم مهم نبود اما بعد از سرو سامان یافتن فدراسیون و رها شدن تیم ملی از تنگنایی که ویلموتس برایش ساخته بود، بار دیگر فرصت پرداختن به این تیم پیش آمده. شهاب‌الدین عزیزی خادم در اولین گام بعد از سرو سامان دادن به تیم امید به سراغ مهدی مهدوی‌کیا رفت و او را به تیم ملی امید آورد. مهدوی‌کیا خودش از استعدادهایی بود که در سنین پایین کشف شده بود و بعد از سال‌‎ها درخشش در فوتبال کار مربیگری‌اش را در تیم‌های پایه آغاز کرد. او با تأسیس آکادمی کیا ستاره‌های زیادی را در سنین پایین کشف کرد. اگرچه آکادمی او با معضلاتی هم مواجه شده و پرونده‌هایی هم در جریان دارد اما به هر حال او هم درس مربیگری را در سطح خوبی خوانده و هم تجربه خوبی برای کار کردن در این سطح دارد. او خیلی زود ترکیب تیمش را هم چید. جان لامرز، مربی 57 ساله هلندی که سابقه مربیگری در تیم‌های آیندهوون هلند و ویتس آرنهم را در کارنامه دارد از سال 2017 تا 2019 هم در تیم ایسبرگ دانمارک فعالیت کرده، یکی از دستیاران مهد‌وی‌کیا در تیم امید است. وی به عنوان مربی تمرین دهنده کنار سرمربی تیم امید خواهد بود. مهران شدیدی‌پور، مربی ایرانی – سوئدی که سابقه سرمربیگری در تیم نونهالان آکادمی کیا را در کارنامه دارد هم به عنوان یکی دیگر از دستیاران مهدوی‌کیا در تیم امید فعالیت خواهد کرد. همچنین یک مربی بدنساز 45 ساله آلمانی به نام تیمو روزنبرگ هم با نظر مهدوی‌کیا در تیم امید فعالیت می‌کند. وی سابقه حضور در تیم‌ هانوفر و تیم زیر 16 ساله‌های آلمان را دارد. این مربی با اندکی تأخیر نسبت به سایر دستیاران مهدوی‌کیا به ایران می‌آید. قرار است یک مربی دروازه‌بانان آلمانی در تیم امید به جمع کادر فنی اضافه شود. تیم امید ایران سال‌ها درگیر یک معضل بزرگ بوده؛ این تیم فلسفه‌ وجودی نداشته. اغلب رؤسای فدراسیون برای آن از سر ناچاری تصمیم می‌گرفتند. روزگاری مربی خارجی و روزگاری مربی داخلی. ولی هیچ‌گاه معلوم نبود چرا و به چه دلیل این تصمیم‌ها گرفته می‌شود. حالا آنها به سراغ یک مربی آینده ساز رفته‌اند. آیا بالاخره این تیم صاحب یک فلسفه شده است؟