امیر فروزش

 

بیش از صد بازی ملی، سابقه کاپیتانی در تیم ملی ایران، حضور در تیم پرطرفدار پرسپولیس، بازی در دو جام جهانی و زدن یک گل و دادن دو پاس گل، نزدیک به یک دهه سابقه بازی در بوندس لیگا و کسب عنوان بهترین پاسور این لیگ. همه اینها سوابق ریز و درشت در کارنامه مهدی مهدوی‌کیا سرمربی جدید تیم امید ایران در دوران بازیگری؛ تجربیات گرانبهایی برای وی در دوران مربیگری به حساب می‌آید ولی دوران پرشکوه بازیگری با دوران مربیگری دو مقوله کاملاً متفاوت است و تضمین موفقیت برای هیچ مربی محسوب نمی‌شود. حضور چند ساله در لیگ حرفه‌ای آلمان به عنوان لژیونر از فوتبال نیمه حرفه‌ای ما قطعاً توانسته مهدوی‌کیا را با مفهوم حرفه‌ای‌گری بیشتر آشنا کند.

این انتظار از مربیان نسل نو فوتبال ایران می‌رود که نگاه حرفه‌ای‌تری به فوتبال داشته باشند تا فوتبال ایران از دوران مربیان و مربیگری سنتی فاصله بگیرد. حضور به عنوان مربی در رده‌های پایه تیم هامبورگ آن هم در عصری که فوتبال آلمان به کارخانه مربیگری در سطح یک فوتبال دنیا تبدیل شده، می‌تواند همه ما را به دوران مربیگری مهدوی‌کیا در تیم امید کشورمان امیدوار نگه دارد.

این نشان می‌دهد مهدوی‌کیا به تجربیات دوران بازیگری خود اکتفا نکرده و برعکس چیزی که کمتر در بین هم‌نسل‌هایش دیده می‌شود؛ لخت شده و در وسط گود مربیگری را در فوتبال پایه شروع کرده تا اینگونه در این حوزه تجربه کسب کند. او در این مسیر جدید می‌خواهد تجربیات شیرین بازیگری خود را با شور و شوق برای نوجوانان و نسل آینده فوتبال این مرز و بوم با عشق فراوان روایت کند تا دینش را به این کشور در فوتبال همه جوره ثابت نماید.