نزار کینسلا

 

چلسی بدون شک با به خدمت گرفتن روملو لوکاکو حلقه مفقوده خود در زمین را پیدا کرده اما مطمئن باشید چهره سرنوشت‌ساز این تیم از ابتدای سال 2021 توماس توخل بوده است. قطعاً مربی آلمانی تیمی در اختیار دارد که هر مربی آرزوی کار کردن با آن را دارد، اما شیوه مدیریت آنها از ژانویه که جای فرانک لمپارد را گرفته، توانایی مربیگری فوق‌العاده او را نشان داده. در بازی یکشنبه شب برابر تاتنهام این توانایی بیش از همیشه به چشم آمد. بین دو نیمه در شمال لندن، آشکار بود که نونو اسپیریتو سانتو در حال پیروزی در جنگ تاکتیکی است. این مربی پرتغالی با استفاده از یک سیستم های‌پرسینگ برنامه‌های چلسی را به‌هم ریخته بود، ضمن اینکه موقعیت‌های گلزنی خوبی در خط حمله قدرتمند اسپرز به وجود می‌آمد.

آبی‌ها متکی به واکنش‌های لحظه آخری مثلث دفاعی تیاگو سیلوا، آندریاس کریستنسن و آنتونیو رودیگر بودند تا گل نخورند اما مشخص بود نسبت به حریف همشهری فاصله زیادی دارند. توخل در 45 دقیقه ابتدایی تلاش می‌کرد مشکل را حل کند و چندبار امثال لوکاکو، کای هاورتز و میسون ماونت را به کناره زمین می‌کشید تا با آنها حرف بزند. اما بعد از یک نیمه داد زدن سر بازیکنان از منطقه فنی، او به این نتیجه رسید که تغییر بزرگتری مورد نیاز است.

اسپرز با بازیکنان قدرتمند خود کنترل خط میانی را به دست گرفته بود بنابراین توخل بین دو نیمه تصمیم جسورانه‌ای گرفت و بهترین بازیکن فصل قبل، ماونت را بیرون کشید و جایش را به انگولو کانته داد. بعد از لحظاتی مشخص شد چلسی کنترلش را بیشتر کرده و حالا با سه هافبک دفاعی، توخل می‌توانست بال-مدافعانش را جلوتر بفرستد. البته همه تیم‌ها آنقدر وضع‌شان خوب نیست که بازیکنی با کیفیت کانته را روی نیمکت بنشانند اما شاهکار توخل تغییر سیستم بازی از 3-4-3 به 2-5-3 بود و اینکه جرأت انجام این کار از ابتدای نیمه دوم را داشته باشی. فقط دو دقیقه بعد از شروع نیمه دوم، هوگو لوریس مجبور به واکنش روی ضربه مارکوس آلونسو شد. دو دقیقه بعد تیاگو سیلوا فضا پیدا کرد روی کرنر آلونسو با ضربه سر گل بزند. 12 دقیقه بعد از شروع نیمه دوم، کانته کار بازی را تقریباً تمام کرد و شوت او بعد از برخورد به اریک دایر گل شد. توخل بعد از مسابقه گفت: «قطعاً از نیمه اول بازی تیمم راضی نبودم. ما در دوئل‌ها و توپ‌های 50-50 میل، انرژی و جسارت لازم را نداشتیم. بیرون آوردن میسون ماونت و آوردن انگولو کانته سخت بود اما می‌خواستم به تیم انرژی بدهم. نیمه دوم خیلی بهتر شدیم و با شایستگی به پیروزی رسیدیم. واکنش خوبی بود و از بازی نیمه دوم راضی‌ام.»

برای رقبای چلسی تماشای بازی دفاعی خوب و خلل‌ناپذیر این تیم سخت است چه برسد به بازی مقابلش. حتی وقتی در قالب یک تیم بازی ضعیفی دارند، راهی به دروازه‌شان پیدا نمی‌شود و این به توخل اجازه داد از روی نیمکت مشکل خط حمله را حل کند. این دقیقاً همان کاری بود که بعد از زدن گل دوم کرد؛ هاورتز را بیرون کشید و هموطنش، تیمو ورنر را به زمین آورد که سرعت و دویدن مستقیمش باعث می‌شود گزینه ایده‌آلی برای بازی در زمان برتری باشد. این به آبی‌ها کمک کرد به‌راحتی پیروز شوند و اگرچه ورنر چند فرصت را خراب کرد اما در وقت‌های تلف‌شده به آنتونیو رودیگر پاس گل داد تا کار میزبان را تمام کند.

حالا دیگر چلسی فقط نگرانی‌های جزئی درباره کیفیت بازی‌اش در نیمه اول دارد. یک الگو در حال شکل‌گیری است، در بردهای اخیر مقابل آستون‌ویلا و زنیت هم زمان زیادی از بازی را در موقعیتی پست نسبت به حریف سپری کردند، اما در نهایت به سه امتیاز رسیدند.

البته توخل دوست داشت تیمش برتری بیشتری در این بازی‌ها داشته باشد اما او زمان لازم برای حل این مشکل در زمین تمرین را دارد. از زمان شروع فصل جدید لیگ برتر در شش بازی‌شان در رقابت‌های مختلف نباخته‌اند، تنها یک گل خورده‌اند (پنالتی محمد صلاح) و بازی‌های خارج از خانه‌شان مقابل لیورپول، آرسنال و تاتنهام را انجام داده‌اند. با این روند در کنار لیورپول و منچستریونایتد در صدر جدول قرار گرفته‌اند در حالی که مدعی جدی قهرمانی به حساب می‌آیند.

چنین جایگاهی را تنها باید مدیون کار توخل باشند. هرکس درباره اینکه او از مربی‌های نخبه است، تردید دارد آماده است با قاطعیت پاسخ ‌دهد.

منبع: گل