ریحانه مبینی ورزشکاری است که حقش برای حضور در المپیک توکیو نادیده گرفته شد، در حالی که او شرایط بهتری برای حضور در این رویداد داشت. با این حال می‌گوید اگرچه به خاطر آن اتفاق ناراحت شده؛ اما بهانه‌گیری نکرده و به تلاشش ادامه داده است.

ریحانه مبینی، پرنده دوومیدانی ایران در دومین مرحله از مسابقات قهرمانی باشگاه‌های کشور موفق شد دو بار رکورد ملی‌پرش طول زنان ایران را که با 26/6 متر متعلق به خودش بود، جابه‌جا کند. او ابتدا رکورد 30/6 متر و در پرشی دیگر حدنصاب 40/6 متر را ثبت کرد تا نشان دهد در صورت حمایت و توجه مسئولان می‌تواند در عرصه‌های بین‌المللی به خوبی ظاهر شود و دوومیدانی زنان ایران را صاحب مدال کند.

هرچند بسیاری از اهالی دوومیدانی حضور در المپیک توکیو را حق مبینی می‌دانستند که با غفلت و بی‌توجهی فدراسیون و از طرفی پیگیری افرادی خارج از فدراسیون به فرزانه فصیحی تعلق گرفت اما مبینی می‌گوید از آن موضوع عبور کرده و حالا روی تمریناتش تمرکز دارد.

مبینی می‌گوید: «تمرینات خیلی خوبی را پشت سر گذاشتم و رکوردهای بالای 40/6 متر هم داشتم. در لیگ اول پرش‌های خوبم خطا شد و کمی به خاطر اینکه فکرم به هم ریخته بود، جای پایم به هم خورد اما در لیگ دوم آرامش روانی خودم را حفظ کردم و پرش‌هایی بدون خطا انجام دادم. توانستم در پرش دوم 30/6 متر را ثبت کنم و رکورد بشکنم و در پرش سوم هم با 40/6 متر بار دیگر رکورشکنی کنم. مربی‌ام بعد از این دو پرش به من گفت دیگر دست بکش و تلاش نکن تا لیگ بعد که مسابقه بدهی. تلاش می‌کنم تا در مرحله آخر لیگ هم رکوردشکنی کنم.»

او به دو سالی که پشت سر گذاشته اشاره می‌کند و اهدافی که در سر دارد: «دو سال است که خیلی جدی ورزش را دنبال می‌کنم و اهداف بزرگی برای خودم در نظر گرفته‌ام. خوشبختانه روز به روز هم بهتر می‌شوم. برنامه‌هایم را منسجم‌تر دنبال می‌کنم، مربی‌ام جدی‌تر پیگیری می‌کند و حمایت‌های فدراسیون و باشگاه پلیمر خلیج فارس خرم آباد هم بیشتر شده است. تمام عوامل دست به دست هم داده‌اند و عملکردم رو به بهبودی می‌رود. اگر به اردویی خارج از کشور بروم  و منسجم‌تر تمرین کنم، خیلی راحت از مرز 50/6 متر هم رد می‌شوم و می‌توانم در مسابقات بین‌المللی سال آینده مدال بگیرم.»

او در واکنش به اینکه بسیاری از اهالی دوومیدانی حضور در المپیک را حق او می‌دانستند نه فرزانه فصیحی، می‌گوید: «من تلاش کردم از این قضیه عبور کنم و این را بهانه‌ای نگرفتم که تمرین نکنم و انگیزه‌ام را از دست بدهم. ناراحت شدم اما سعی کردم انگیزه‌ام را حفظ و روی تمریناتم تمرکز کنم که خوشبختانه نتیجه‌اش را هم دیدم و رکوردشکنی کردم.»

 

 

 تیم ملی والیبال ناشنوایان امروز راهی ایتالیا می‌شود