او حالا مربی شاهزاده‌های پارسی است. مردی که ایران را در مسیر صعود به جام جهانی قطر قرار داده. دراگان اسکوچیچ پیش از این سابقه کسب پیروزی در کرواسی را داشت و هنوز خاطره فینال جام حذفی 2006 با زلاتکو دالیچ زنده است. اما هدف بعدی او در این مسیر چیست؟ اسکوچیچ همیشه با روی خوش از گفت و گو استقبال می‌کند، بخصوص حالا و پس از بازگشت او از وقفه دیدارهای ملی در ماه سپتامبر. اسکوچیچ از رویای خود می‌گوید، رویایی که همگروهی با کرواسی در جام جهانی است. دراگان پس از قبول هدایت تیم ملی ایران و نشستن روی نیمکتی که پیش از او مربیان بزرگ کروات چون تومیسلاو ایویچ، چیرو بلاژویچ و برانکو ایوانکوویچ روی آن نشسته بودند، موفق شده رکورد 9 پیروزی از 9 بازی برگزار شده را به ثبت برساند. همین مسأله اسکوچیچ را در موقعیت مناسبی قرار داده تا به سؤال‌های یک نشریه کروات پاسخ بدهد.

 

رکورد 9 پیروزی در 9 بازی شبیه به پیروزی در یک بخت‌آزمایی است. چطور کسی با چنین رکوردی ممکن است از چیزی بترسد؟

خب، ساده است. من پس از مارک ویلموتس روی نیمکت تیم ملی نشستم که دو پیروزی و دو شکست در آغاز دور دوم مرحله انتخابی جام جهانی برای من باقی گذاشته بود. من در موقعیتی عجیب بودم و البته در چنین شرایطی باید با عراق و بحرین روبه‌رو می‌شدیم. ما در هشت بازی دو شکست داشتیم و باید این دو رقیب مستقیم را شکست می‌دادیم و چهار پیروزی تا پایان کسب می‌کردیم.

 شما پیش از این هدایت صنعت نفت آبادان را برعهده داشتید اما فدراسیون فوتبال ایران برای قبول هدایت تیم ملی به شما اطمینان کرد.

من سه پیشنهاد از باشگاه‌های بزرگ شامل سپاهان، استقلال و تراکتور داشتم. آنها چند روز پیش از نشستن روی نیمکت تیم ملی با من تماس گرفتند. می‌دانستم که این کار دشوار است و لیگ و شرایط روانی را پس از هفت سال می‌شناختم. من تیم دسته دومی خونه به خونه را به فینال جام حذفی رسانده بودم و در سه باشگاه از چهار باشگاهی که در ایران هدایت‌شان را برعهده داشتم بهترین نتایج تاریخ آنها را کسب کردم. بنابراین می‌توانستم هدایت تیم ملی ایران را هم برعهده بگیرم.

بله و موفق شدید چهار پیروزی در پایان دور دوم کسب کرده و رده اول گروه را به خود اختصاص بدهید. اما دیدار برگشت برابر عراق در دور قبلی بسیار مهم بود. ایران و عراق پیش از این سابقه خصومتی با هم داشتند اما این موضوع درباره بازی بحرین صادق نبود. چطور تفاوت ایران و عراق را به کروات‌ها شرح می‌دهید؟

(با خنده) مردم ما درباره ایران سوء تفاهم دارند. درک بسیار بدی از ایران در خارج از مرزهای این کشور وجود دارد و این کشور کاملاً با این شرایط متفاوت است. من هرگز کشوری به میهمان‌نوازی و مهربانی ایران ندیده‌ام. من دو کتاب برای شناخت ایران به مردم کشورم پیشنهاد می‌کنم. اولی از روپچیچ موسیقیدان به نام «سرزمین مردم بزرگ» و دیگری کتابی از ایوان داگیچ، دوست نویسنده من به نام «ایران حال حاضر». هر دو درباره روحیه مردم این کشور و پتانسیل‌های این سرزمین صحبت کرده‌اند.

دو تیم از این گروه مستقیماً به جام جهانی صعود کرده و تیم سوم راهی پلی‌آف می‌شود. پیش‌بینی شما از نتایج چیست؟

ما با سوریه و عراق روبه‌رو شدیم. در دیدار اول به دلیل ابتلا به ویروس کرونا حضور نداشتم و ماریو تات، دستیارم، در حالی که از طریق تلفن با من در تماس بود، تیم را هدایت کرد. در بازی با عراق حاضر بودم. در دیدارهای ماه اکتبر باید برابر امارات و کره‌جنوبی به پیروزی برسیم. اگر بتوانیم این دو بازی را با موفقیت پشت سر بگذاریم می‌توانیم بگوییم که به اهداف خودمان دست پیدا کرده‌ایم.

آیا به فوتبال کرواسی برمی‌گردید؟

باید به صورت منطقی به این موضوع فکر کرد اما در حال حاضر برنامه‌های دیگری دارم. من تا سال 2023 با ایران قرارداد دارم. می‌خواهم به جام جهانی بروم و شاید پس از آن به تیم ملی آسیایی دیگر یا باشگاهی بزرگ ملحق شوم. اروپا نیز جزو گزینه‌هاست اما کرواسی هنوز جایی در برنامه‌هایم ندارد.

ایران در آخرین رنکینگ فیفا در رده بیست و دوم جهان و اول آسیا قرار گرفت. این تیم بسیار خطرناک است. محرمی در دینامو توپ می‌زند و نیمی از باشگاه‌های اروپایی برای جذب سردار آزمون تلاش می‌کنند. طارمی در ترکیب پورتو، علیرضا جهانبخش در فاینورد و انصاری‌فرد در آ.ا.ک آتن می‌درخشند.

ما گروهی بسیار خوب داریم، در کنار هم رشد می‌کنیم و حالا در حال کسب پیروزی هستیم. ما امید داریم به جام جهانی صعود کنیم و در نهایت با کرواسی همگروه شویم. این اتفاقی ایده‌آل خواهد بود.