لوئیز میلر
رم ژوزه مورینیو با 6 پیروزی در شش بازی در همه رقابتها تا اینجای فصل رکوردی صددرصدی داشته اما آیا آقای خاص میتواند افتخارات دوره قبلی حضورش در سری A را تکرار کند؟
فابیو کاپلو سرمربی سابق رم مدتی بعد از ورود مورینیو به پایتخت ایتالیا گفت: «هدایت رم کار سختی است اما او (مورینیو) در مکانهای سخت، از حد انتظار فراتر میرود. من بهخاطر هواداران رم امیدوارم که مورینیو در رم هم همان کار خوبی را انجام دهد که در اینتر انجام داد.»
شور و اشتیاق مردم نسبت به فوتبال در شهر رم شدیدتر از هر شهر دیگری در شبه جزیره ایتالیاست. این شهر دارای مطبوعات ورزشی فراوان و ایستگاههای رادیویی متعددی است که کارشان تجزیه و تحلیل ابعاد مختلف باشگاه رم است. چنین تمرکزی روی اخبار و حوادث یک باشگاه فوتبال به استثنای رئالمادرید و بارسلونا، در هیچ تیم دیگری در اروپا دیده نمیشود.
دانیله دروسی، کاپیتان سابق تیم ملی ایتالیا و رم یکبار در زمان بازیگریاش به ESPN گفت: «وقتی برای ایتالیا بازی میکنم بازیکن مهمی محسوب میشوم، اما در رم باید حواسم را بیشتر جمع کنم چون هر کاری که میکنم یا هر چیزی که میگویم زیر ذرهبین است. وقتی برای رم بازی میکنم همه چیز پیچیده و بزرگتر جلوه داده میشود و حتی گاهی اوقات به دروغ تبدیل میشود و شما هم چارهای ندارید جز اینکه با دروغها زندگی کنید؛ شرمآورترین دروغها.»
هواداران رم که از سال 2001 طعم قهرمانی در سری A را نچشیدهاند، رویای رسیدن به شکوه و عظمت قدرتهای سنتی شمال کشور را دارند چون آنها تنها سهبار در تاریخ خود موفق به کسب اسکودتو شدهاند. مورینیو هم خود از سال 15-2014 هیچ عنوان قهرمانی در لیگهای داخلی کسب نکرده اما او هنوز هم بهخاطر کسب سهگانهای بیسابقه در سال 2010 با اینتر، در ایتالیا از اهمیت بالایی برخوردار است. او اینبار هم آمده است تا ذهنیت «ما علیه جهان» را برای بازیکنان تیمش ایجاد کند. حتی دوران موفقیتآمیز او با اینتر (تیمی که در آن زمان از رقبای خود بالاتر بود) بدون جنجال نبود. او پس از گرفتن ژست دستبند جلوی دوربینهای تلویزیونی در اعتراض به تصمیماتی که منجر به دو کارت قرمز در بازی مقابل سمپدوریا شد، برای سه بازی محروم شد (و ریسک اعتصاب داوران از قبول قضاوت بازیهای تیم او را به جان خرید)، بنابراین تعجبآور نیست که مورینیو در کانون توجه رمیها روزهای خوشی را سپری کند.
با وجود ناکامیهای اخیرش در انگلیس، مورینیو حضورش در ایتالیا را بهخوبی آغاز کرده. تا اینجای کار، رم تحت هدایت او در سه بازی ابتدایی خود در سری A، تمام امتیازات را کسب کرده و در لیگ کنفرانس اروپا هم سه بازی اولش شامل دو بازی مرحله پلیآف و مسابقه پنجشنبه شب در مرحله گروهی برابر ترابزوناسپور را برده است. به همین دلیل او نهتنها فعلاً در اوج قرار دارد بلکه به نظر میرسد حداقل در حال حاضر از فوتبال خود لذت میبرد. واکنش او به گل برتری 2 بر یک تیمش مقابل ساسولو که در آخرین دقایق بازی توسط استفان الشعراوی به ثمر رسید، وقتی که مثل دوندههای دوی 100متر شروع به دویدن کرد، این را ثابت میکرد. او درباره واکنشش گفت: «در آن لحظه من یک مرد 58ساله نبودم بلکه مثل یک پسربچه 10، 12 یا 14ساله بودم که تازه شروع به رویاپردازی در فوتبال کرده است.» مورینیو نتوانست پنهان کند که از اینکه از هزارمین بازیاش بهعنوان مربی سه امتیاز گرفته چقدر خوشحال است.
سرمربی سابق تاتنهام و منچستریونایتد اما نهتنها از روزهایش در رم لذت میبرد، بلکه یادش نرفته به بازیهای روانیاش ادامه دهد و برای نمونه، برای پاسخ به آنهایی که سعی داشتند تیمش را یکی از رقبای اینتر در کورس قهرمانی جلوه دهند، نیمکت خالی خود را با نیمکت اینتر اینتزاگی مقایسه کرد.
با وجود همه نارضایتی مورینیو از نداشتن مهرههای کافی، این تیم رم بهطرز شگفتآوری با سبک بازی مربی پرتغالی سازگار است. کاپیتان لورنزو پلگرینی، برایان کریستانته و جردن ورتوت در خط میانی پرتلاش هستند و در همین حال، تامی آبراهام مهاجم سابق چلسی هم بهخوبی پیشرفت کرده و به نظر میرسد او و الدور شمورودوف دیگر مهاجم جدید رم میتوانند مکمل یکدیگر باشند. هنریک مخیتاریان هافبک ارمنی تیم هم با وجود مشکلات فصول گذشتهاش، فصل جدید را در فرم خوبی آغاز کرده است. گل دیرهنگام الشعراوی به ساسولو هم نشان میدهد که او میتواند پس از چند سال بازی در چین، حداقل از روی نیمکت در مواقع ضروری به داد جالوروسی برسد. همه اینها اما فعلاً در حد فرضیه است. این تیم تنها سه بازی در لیگ انجام داده و بعد از این بدون شک فشار بیشتری را روی خود خواهد دید. اگرچه همانطور که کاپلو گفت، مورینیو میتواند در چالشهای بزرگ موفق عمل کند اما باید تا ماه مه سال آینده منتظر ماند و دید که آیا آقای خاص میتواند اعتبار از دست رفتهاش و صلابت روزهای دور رم را احیا کند.
منبع: فوتبال ایتالیا