میعاد نیک

 

ضیافت شامگاه سه‌شنبه در شهر دوشنبه برای سرخ‌پوشان تهرانی، خوش‌یمن بود و مانند فیلمی سینمایی که ممکن است ریتمی کند و خسته کننده داشته باشد، به پایانی خوش رسید. جدال بین تیم‌های فوتبال استقلال تاجیکستان و پرسپولیس ایران اگر چه پیش از برگزاری در رسانه‌های داخلی و خارجی کمی بیش از حد بزرگ‌نمایی شده بود اما در طول 90 دقیقه نشان داد که چیزی از یک رویارویی تمام فوتبالی کم نداشته. پرسپولیسی‌ها به مانند عملکرد درخشان و چشمگیر خود در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا طی چند سال اخیر، در چمن مصنوعی شهر دوشنبه هم به دیکته تفکرات تاکتیکی سرمربی خود پرداختند تا در نهایت این مشکی‌پوشان ایرانی باشند که پس از سوت پایان، فریاد شادی سر می‌دهند.

پرسپولیس توانست از گردنه یک‌هشتم نهایی مسابقات ACL2021 به سلامت عبور کند تا باز هم نیم‌نگاهی به حضور مجدد و متوالی در فینال داشته باشد اما نکته مهم‌تر، القای نگرش برنده از سوی کادرفنی به سرخ‌هاست. قرمزپوشان تهرانی علی‌رغم قدرت حریف در فاز تدافعی و انتقال سریع توپ به مهاجمان برای طراحی ضدحملات و با وجود اینکه چند مهره تأثیرگذار را نیز در همین پنجره نقل و انتقالاتی تابستانی از دست داده بودند، باز هم تا دقیقه آخر امیدوارانه به فروریختن دروازه حریف نگریستند و تاختن را فراموش نکردند. از طرفی خریدهای جدید کادرفنی سرخ‌پوشان هم نمایشی متوسط رو به بالا در نخستین دیدار رسمی‌شان از خود برجای گذاشتند تا بیش از پیش به تیمی که دیگر عنوان میراث برانکو ایوانکوویچ را پشت نام خود نمی‌بیند، امیدوار بود.

سختی راه پرسپولیسی‌ها اما تازه آغاز شده؛ جایی که باید به شکل متمرکز و در خاک عربستان سعودی روزهای سختی را سپری کنند و حداقل تا مرحله نیمه نهایی با رقبای تا بن دندان مسلح عربی روبه‌رو شوند. با این روحیه تیمی و این اسکوادلیست، اصلاً بعید نیست که سرخ‌ها را باز هم در فینال ببینیم؛ به شرط قرعه‌های خوب و کمی اقبال.