تینا نجفی
استقلال مدل ۱۴۰۰ همانند پرسپولیس و تراکتور دو نماینده دیگر ایران، پیش از آغاز سوت لیگ برتر در کارزاری آسیایی رونمایی میشود. مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا در شب نخست، محفل صفآرایی استقلال ایران و الهلال عربستان خواهد بود. پس آبیهای ایران هرآنچه را که در بازار نقلوانتقالات کاشتهاند، در دیداری دشوار در ورزشگاه زعبیل دبی درو خواهند کرد. هنگامی که نام استقلال از قرعه گروه مرگ بیرون آمد، شاید خوشبینترین هوادار هم این سرنوشت میمون را برای او پیشبینی نمیکرد؛ صدرنشینی و صعود از گروهی که شانس مرگ در آن بیش از زندگی بود! استقلال در آن مرحله ۱۴ گل به ثمر رساند و البته ۸ گل دریافت کرد. یک خط هجومی زهردار را به نمایش گذاشت تا این موضوع، نواقص ساختار دفاعیاش را بپوشاند. پیروزی پنجگله در برابر سعودیهای میزبان، دبل کردن در شکستِ الشرطه چغر و ناکامی در شکست دادن الدحیل در دو دیدار رفت و برگشت ماحصل ۶ دیدار آن مرحله بود و در نهایت آبیهای ایران با ۱۱ امتیاز بهعنوان تنها تیم گروه C به دور بعد راه یافتند.
آیا فکر میکنید شانس زنده ماندن آبیها در این دیدار همانند دور گروهی یک به 10 است؟ ابداً! اینبار شانس بقا به یک به هزار تنزل پیدا کرده است. الهلال به معنای واقعی کلمه یک تیم شایسته برای پیروزی است؛ تیمی که از امکانات سختافزاری لبریز است. در بهترین کمپهای مجهز روز دنیا تمرین میکند. نه همانند تعدادی از تیمهای ما که هنوز از داشتن یک زمین تمرین قابل درماندهاند. متمول است و ابزار پول را به بهترین شیوه ممکن به خدمت میگیرد و زورش به خرید ستارههایی چون موسی مارگا و متئوس پریرا میرسد. به اهمیت حضور مربی باتجربه واقف است. بر خلاف ما که تیمها را محل آزمون و خطای مربیان جوان میکنیم و اینگونه دست به نابودی هر دو میزنیم. آنها بهجد برای قهرمانی بسته شدهاند؛ نهفقط همانند منصبداران باشگاههای ما که تنها به یک شعار بسنده میکنند. اگر با منطق فوتبالی حرف بزنیم، شانس مجیدی برای خواباندن مچ لئوناردو ژاردیم چیزی نزدیک به صفر است، اما اگر بخواهیم به عنصر انتزاعی تعصب و غیرت بچسبیم، میتوانیم با ارفاق، رویای گذر از سد سعودیها را هم در ذهن ببافیم. کیست که بتواند غیرقابل پیشبینی بودن فوتبال را انکار کند؟
اینکه میگوییم الهلال دست بالاتر را دارد تنها بهدلیل ساختار و چارچوبهای درست این تیم نیست. پرواضح است که تیمهای ایرانی بودجه و توان قرار گرفتن در کفهای برابر با متمولهای حاشیه خلیجفارس را ندارند، اما نکته اینجاست که استقلال میتوانست با عملکردی سنجیدهتر در فصل نقلوانتقالات، خود نیز بهعنوان تیمی کامل در مقابل رقبا قد علم کند. برطرف کردن نقاط ضعف مشهود در تیمی که صدرنشین گروه C شد، میتوانست راه کسب موفقیت آسیایی که در سالهای اخیر همواره ستاره سهیل آسمان آبیها بوده است را هموار کند، اما تصمیمگیران بین راه آسان و درست، اولی را انتخاب کردند.
اهمیت ثبات را فراموش کردند و با راهنمایی کردن ستارهها به سمت در خروجی و بیتوجهی به ضعفها و کاستیها تغییر و تحولات بیشماری را کلید زدند. قایدی، مظاهری، میلیچ، دیاباته، نادری و اسماعیلی از جمله جداشدههای نامی استقلال فصل بیستم هستند. مدیریت استقلال با سیاست خریدهایی کمهزینهتر و قرار دادن تیمهایی غیرمدعی همانند سایپا در لیست خرید، تیم خود را بستند.
با این حال همان حس همیشگی ایرانیها -امیدواری تا آخرین لحظه- ما را به کارزار این بازی میکشد تا در میان انبوهی از ناامیدیها اما همچنان دل ببندیم به پیروزی استقلال در بازی دوشنبه شب مقابل رقیب سنتی در آسیا. جدال آبیهای ایران و عربستان جنگ بین تیمهای پرافتخار جام خواهد بود. آبیها دوبار بر بام آسیا ایستادهاند و الهلال با سهبار نائل آمدن بر این مهم، پرافتخارترین تیم جام است.
آخرین قهرمانی سعودیها به دو فصل پیش بازمیگردد. این در حالی است که استقلال در سالهای اخیر همواره از رسیدن به مراحل پایانی جام باز مانده و ناکام سالهای اخیر لقب گرفته است.