هیچکسی سرمایه خودش را خراب نخواهد کرد. من اگر بخواهم باشگاه را واگذار کنم، باید در اوج واگذار کنم. هر کسی میگوید او میخواهد باشگاه را خراب کند تا بفروشد دروغ میگوید. شما اگر بخواهید خانهتان را هم بفروشید، به آن میرسید و بعد این کار را میکنید
مدتها بود محمدرضا زنوزی مالک باشگاه تراکتور سکوت کرد و ترجیح داد صحبتی نکند. یکسری این سکوت را دلیل ضعف او میدانستند و اینکه حرفی ندارد که بگوید اما عدهای دیگر معتقد بودند زنوزی شاکی است و به همین دلیل سکوت کرده که آرامش تیم به هم نخورد. زنوزی در این مدت شرایط عجیب و غریبی را تجربه کرد. ظاهراً یکسری او را تهدید کردند که مالکیت باشگاه را سلب میکنند. تعدادی از هواداران هم او را مقصر اصلی مشکلات فعلی تراکتور میدانند. مالک باشگاه تراکتور حتماً مشکلاتی داشت که تیم به این روز افتاده اما بدون شک حامی هم نداشته که بتواند به او کمک کند و حداقل بخشی از مشکلات را حل کند. حالا محمدرضا زنوزی سکوت خود را شکسته و صحبتهایی را بیان میکند که میتوان در خیلی جاها به او حق داد.
یکی از این مسائل بحث حق پخش است. سالهاست این مشکل وجود دارد و باشگاهها نسبت به آن معترض هستند اما تا الان هیچ اتفاق مثبتی در رابطه با آن نیفتاده. با این شرایط است که باشگاههای خصوصی روز به روز شرایط بدتر و سختتری را تجربه میکنند و البته خیلیها از باشگاهداری در فوتبال ایران پیشیمان میشوند. در حالی که اگر این مسأله و البته حق کپیرایت رعایت میشد شاید الان باشگاهها نیازی به بودجههای دولتی نداشتند و البته در رابطه با جذب بازیکن و مربی، آنقدر ریخت و پاش نمیکردند. نکته جالب این است که همین ریخت و پاشها باعث معضلات بزرگتری از جمله دلالیهای عجیب و غریب و البته مشکلاتی مثل تبانی و... به وجود میآید.
محمدرضا زنوزی که حالا دل پری از مشکلات دارد، به سخت بودن باشگاهداری خصوصی در فوتبال ایران اشاره میکند: «باید عامل مشکلات تراکتور را پیدا کنیم. فرض کنیم من اینجا مقصر هستم، اما چرا بخشهای خصوصی دیگر موفق نشدند؟ آیا آنها میتوانستند موفق باشند؟ هیچ موقع هیچ بخش خصوصی نمیتواند با بخشهای دولتی رقابت کند. بخش خصوصی محکوم به شکست است، چون در تیمهای دولتی پولهای بیحساب و کتاب پرداخت میشود، بدون اینکه آنالیز و بررسی کنند. با این شرایط من مانده و ایستادهام. بقیه چرا نتوانستند با بخش دولتی رقابت کنند؟ امیدوار بودیم اجازه ندهند به این شکل قیمتها رشد کند. در باشگاههای صنعتی حساب و کتابی وجود ندارد و مشخص نیست این پولها بازگشت و عایدی دارد یا خیر. مگر بخش خصوصی میتواند با این باشگاهها رقابت کند؟ برخیها معتقدند کرونا مشکلاتی برای ما به وجود آورده اما اینطور نیست. سازمان بازرسی کل کشور به موضوع قراردادهای بازیکنان ورود کرد، اما آیا اتفاقی افتاد؟ من با 450 هزار دلار بازیکن خارجی آوردم، اما آن موقع دلار چهار هزار تومان بود. بازیکنی مثل استوکس در مقابل بازیکنان ایرانی گران نبود. الان قیمت بازیکن ایرانی سه برابر بازیکن خارجی بالا رفته است. ما پیشبینی نکرده بودیم که قیمت دلار تا این حد رشد میکند و به 26 هزار تومان میرسد. رشد قیمت ارز بود که باعث شد بدهیها به این شکل به نظر بیاید.»
زنوزی در رابطه با بحث حق پخش تلویزیونی و بحث کپی رایت هم صحبتهای جالبی دارد: «کسی که از نظر اقتصادی و فوتبالی ماهر باشد، در یک رقابت نابرابر ورود نخواهد کرد. شما از یک طرف باشگاههای دولتی دارید که هزینههای آنچنانی میکنند. برایشان فرقی ندارد از دولت بگیرند یا از صدا و سیما بگیرند. برایشان فرقی ندارد که میتوانند درآمد داشته باشند یا خیر چون از جای دیگر میگیرند. باشگاههای خصوصی امکان رقابت ندارند چون صدا و سیما که پول نمیدهد. برای بخش خصوصی این امکان وجود ندارد که بدون این درآمدها خودش را تأمین کند. آیا برای تراکتور هم این امکان وجود دارد که بگویند فلان شرکت برو با تراکتور قرارداد ببند و اسپانسر شو؟ ما مدیرعاملی آوردیم و گفتیم با شرکت هافمن قرارداد ببند و برای شش بازی 12 میلیارد بگیر. ما تبلیغ را کردیم اما مدیر رفت و پول را هم ندیدیم. ما که ادعا نداریم پرطرفدارترین هستیم، این را ایافسی نظرسنجی گذاشته و آنجا ثبت شده. مدیران ما از این پتانسیل استفاده نکردند چون یکسری قوانین وجود دارد در ایران. مثلاً قانون کپی رایت؛ من پیراهن میزنم و درمیآید 120 هزار تومان و میفروشم 150 هزار تومان. آنطرف فیکش را میفروشند 15 هزار تومان. آیا من میتوانم رقابت کنم؟ ما مدیر آوردیم گذاشتیم و گفت من کار ورزشی و اقتصادی میکنم؛ اما میبینیم مشکل وجود دارد.»
زنوزی با همه این مسائل، خودش بخشی از مشکلات را به گردن میگیرد. شاید مهمترین اشتباه مالک باشگاه تراکتور، انتخاب مشاورانی بود که نه تنها به او کمک نمیکردند بلکه بعضی جاها هم شاید به ضررش بودند. یکی از اشتباهات بزرگ محمدرضا زنوزی جذب کنستانت بود. بازیکنی که با وجود مصدومیت با تراکتور قرارداد بست و نه تنها بازی نکرد بلکه از این تیم به فیفا شکایت کرد تا تراکتور به دردسر بیفتد: «شاید یکی، دو اشتباه مانند کنستانت داشتیم که مقصر آن هم من بودم. من احتمال نمیدادم او نتواند بازی کند، چون بازیکن بزرگی بود و بدون تست پزشکی با او قرارداد بستیم. بقیه بازیکنان اما بازیکنان خوبی بودند، اما در مورد بقیه بازیکنان ما فکر میکردیم توجیه اقتصادی داشته باشد. این بازیکنان را با سایر بازیکنان خارجی که در لیگ ایران بازی میکردند، مقایسه کنید که کیفیتشان چقدر با آنها فرق داشت.»
مالک باشگاه تراکتور ظاهراً در مدت اخیر تهدیدهایی شده که عجیب است: «مشکل ما الان دخالتهایی است که وجود دارد و از اسم تراکتور سوءاستفاده میکنند. به طور مثال نمایندهای که شهر خودش محرومترین شهر کشور است، میآید از نام و برند تراکتور استفاده میکند که موجسواری کند. آذربایجان نمایندههای بزرگی دارد اما من وقتی این مسائل را میبینم اذیت میشوم. شرکت ملی مس بیانیه داد و گفت تراکتور را نمیخواهیم اما نماینده مجلس میگوید باید قبول کنند! وقتی شرکت مس نامه نزده و گفته تراکتور را نمیخواهیم چرا این نماینده میرود و با لیدرهای ما ارتباط برقرار میکند؟ حتی ما را تهدید میکنند. من گفتم تراکتور را واگذار میکنم اما تا الان کسی نبوده. من همیشه تراکتور را در اوج میخواهم و هوادار این تیم هستم. دوست دارم کسی باشد که از من بهتر مدیریت کند و آن را به جایگاه بهتری برساند، واگذار خواهم کرد. تراکتور باید در تبریز بماند اما اینطوری هم نیست بگویند میتوانند سلب مالکیت کنند. مدرکگرایی در کشور ما خیلی رایج شده و میگویند من دکتر و مهندس هستم اما ای کاش اینها دیپلم داشتند و باسواد بودند. مگر میشود سلب مالکیت کنند؟ البته میتوانند مصادره کنند. مگر میشود که این کار را کنند؟ من با استاندار و مسئولان استانی صحبت کردم گفتند خبر نداریم. نمیدانم چه بگویم؛ من نه مخالف واگذاری هستم و نه چیزی. من یک جملهای دارم؛ میگویم این را خریدم یا نخریدم؟ من تراکتور را از حاکمیت خریدم و جلوی نظام گردنم از مو باریکتر است چون ایران و نظام را دوست دارم. من با واگذاری مخالف نیستم و دوست دارم این اتفاق رخ دهد. یک نماینده گفته از من میخواهند سلب مالکیت کنند؛ آیا فردا هم بازیکن بازی نکند، میخواهد از او سلب بازیگری کند؟ شما در جمهوری اسلامی ایران نماینده مجلس هستید.»
با همه این مشکلات، زنوزی همچنان قصد دارد تلاش خود را برای موفقیت تراکتور ادامه دارد. او حتی برای هواداران خبرهای خوشی دارد: «من به هواداران این را عرض کنم که پنجره باشگاه در 10 روز آینده باز خواهد شد؛ بازیکنان خوبی جذب میشوند و هیچکسی سرمایه خودش را خراب نخواهد کرد. من بخواهم باشگاه را واگذار کنم، باید در اوج واگذار کنم. هر کسی میگوید او میخواهد باشگاه را خراب کند تا بفروشد دروغ میگوید. شما بخواهید خانهتان را هم بفروشید، به آن میرسید و بعد این کار را میکنید.»