تصویری که از تلاش هاشمیه متقیان و خوشحالی‌اش بعد از کسب مدال طلا به جا ماند، به این زودی‌ها فراموش نمی‌شود. بانوی پرتابگر ایران که تا اینجای کار کاروان پارالمپیک یکی از بهترین‌ها است؛ در پرتاب نیزه کلاس ادغامی‌F۵۵ و F۵۶ پارالمپیک توکیو با حدنصاب ۲۴/۵۰ متر در بین ۹ ورزشکار پارالمپیکی دیگر قهرمان شد و هم مدال طلا را مال خود کرد، هم رکورد جهان را به نام خودش ثبت کرد. 

او کار خود را با پرتاب‌های ۲۲/۹۴ و ۲۲/۹۸ متری آغاز کرد و در پرتاب سوم نیزه را به میزان ۲۴ متر و ۵۰ سانتیمتر پرتاب کرد که با این حدنصاب رکورد جهان را ارتقا بخشید و همینجا بود که اشک های او سرازیر شد، چون می‌دانست که بعید است کسی به این رکورد برسد. متقیان در پرتاب چهارم نیزه را به طول ۲۴/۱۴ پرتاب کرد و در پرتاب پنجم حدنصاب ۲۴/۴۲ را برجای گذاشت. او در نهایت با پرتابی به طول ۲۲/۸۸ به کار خود پایان داد. هاشمیه متقیان با طلایی که به دست آورد، اولین بانویی نام گرفت که توانست در رشته دوومیدانی به مدال طلا برسد و با این عنوان برای زنان دوومیدانی کار دیگر الهام‌بخش شد.

متقیان بعد از این شاهکار گفت: «نمی‌توانم احساسم را به زبان بیاورم. واقعاً وقتی به این موضوع فکر می‌کنم، گریه‌ام می‌گیرد. برای رسیدن به این مدال طلا از پارالمپیک ریو تا به اینجا هر روز تمرین کردم. حتی در زمان شیوع کرونا هم تمریناتم را قطع نکردم. رمز موفقیت من فقط تمرین، تمرین و تمرین بود.»

این بانوی طلایی ایران ادامه داد:« تمام خانم‌های معلول می‌توانند روزی مدال‌آور پارالمپیک شوند، اگر برنامه و نقشه راه خوبی داشته باشند و البته خوب و درست تمرین کنند. من مدال طلای آسیا، بازی‌های پاراآسیایی و جهانی را داشتم و در بین مدال‌هایم فقط همین یک مدال طلا کم بود که به آن رسیدم.»