محمد قراگزلو

 

کمتر از دو هفته به بازی با استقلال تاجیکستان باقی مانده اما حال و هوای پیرامون پرسپولیس هنوز با اتمسفر لیگ قهرمانان فاصله دارد. هنوز هیچ‌کس مرحله یک‌هشتم این تورنمنت و استقلال تاجیکستان را آنطور که باید جدی نگرفته. همچنان حواس‌ها به نقل‌و‌انتقالات است و اینکه بالاخره یک جای خالی باقی‌مانده در لیست چطور و با چه کیفیتی پر می‌شود؟ یک جمله یحیی گل‌محمدی گفت که فدراسیون اجازه بدهد پرسپولیس بازیکن خارجی بگیرد و کلی ماجرا شروع شد، اما این فدراسیون جای آنکه دست نماینده‌اش در لیگ قهرمانان را بگیرد پایش را هم می‌کشد. نمی‌دانیم قحطی مربی است، قحطی آنالیزور آمده یا چه؟ خب همه توانمندی‌های کریم باقری یا مهرداد خانبان را می‌شناسیم اما مگر خود اینها تیم ندارند؟ مگر تیم‌شان در شرایط حساس و سرنوشت‌سازی نیست و به ایشان نیاز ندارد؟

کمتر از 13 روز به بازی با استقلال تاجیکستان در دوشنبه مانده که تیم ملی بعد از سه بازیکن مهم، دوتا از مربی‌هایش را هم گرفته و احتمالاً کمتر از یک هفته مانده به بازی در دوشنبه پس می‌دهد. البته کمک به تیم ملی اولویت همه باشگاه‌هاست اما کاش این کمک‌ها دوطرفه باشد.

دیروز با یکی از اعضای تیم پرسپولیس حرف می‌زدم و درباره مهاجم خارجی می‌پرسیدم که می‌گفت هیچ نشانه مثبتی از همکاری فدراسیون برای استثنا قائل شدن و جذب مهاجم خارجی به چشم نمی‌خورد. در واقع به‌کلی از این قضیه ناامید بود پس یحیی و تیمش با هر آنچه امروز دارند باید به جنگ تاجیک‌ها بروند.البته داشته‌های پرسپولیس کم نیست. همه بازیکنان باارزشند و این کادر فنی قبل‌تر قابلیت‌هایش را چه در اضافه کردن نفرات جدید چه در استفاده بهینه از نفرات قبلی تحت اختیارش نشان داده.

حالا دیگر زمان تمرکز روی بازی آسیایی است؛ روی شهر دوشنبه؛ روی استادیومی که قرار است با حدود 20هزار هوادار تاجیک جو خاصی را برای پرسپولیس بسازد و صعودش را سخت کند. بعید نیست AFC هم مثل یوفا به‌خاطر اهمیت توسعه فوتبال در کشورهای کوچک از صعود استقلال تاجیکستان به مرحله بعد استقبال کند -که شاید میزبانی آنها در این مرحله با وجود صدرنشین شدن پرسپولیس در گروهش آن هم با بالاترین امتیاز در بین تیم‌های غرب آسیا توجیه شود- و موفقیت‌های اخیر پرسپولیس در این مسابقات برایش تکراری شده باشد اما پرسپولیس به‌خاطر شأن و عظمت باشگاه و هواداران میلیونی‌اش حق کوتاه آمدن ندارد.

اینکه پرسپولیس در این تک‌بازی باید میهمان باشد خودش یک ظلم از پیش تعیین‌شده است، اینکه بازی در زمین چمن مصنوعی برگزار خواهد شد ظلم علی حده است و اینکه تیم حریف هوادارانش را کنار خود خواهد داشت کار را سخت‌تر هم می‌کند. این را بگذارید کنار دوری دو هفته‌ای سه بازیکن اصلی و شاخص تیم و البته دوری تیم از شرایط مسابقه در حالی که حریف در میانه لیگش مقابل پرسپولیس قرار خواهد گرفت. تغییرات پرسپولیس و هماهنگ کردن نفرات جدید و استفاده بهینه از آنها هم وقت و انرژی زیادی می‌خواهد ضمن اینکه کادر فنی و بازیکنان فصل قبل 25درصد باقی‌مانده قرارداد و پاداش‌های‌شان را طلبکارند و همچنان هیچ خبری هم از پول نیست.اینها همه جزئی از بخش نگران‌کننده ماجراست اما پرسپولیس حق ندارد به این مشکلات بیش از اندازه فکر کند. استقلال تاجیکستان اگر هفت گل به تیم قعرنشین لیگ کشورش زده دلیلی ندارد با آب و تاب این خبر را بولد کنیم. اصلاً لیگ تاجیکستان چقدر کیفیت دارد که بخواهیم درباره کیفیت تیم قعرنشینش حرف بزنیم و از صدرنشینش بترسیم؟

همین که امروز صحبت درباره اجازه برای جذب مهاجم خارجی و تقابل با فدراسیون فوتبال، انرژی پرسپولیس را نگیرد و ماجراهای نقل‌و‌انتقالاتی تمام شود یک گام بزرگ است برای پیش رفتن؛ برای متمرکز شدن روی استقلال تاجیکستان و فائق آمدن بر تمام مشکلاتی که در راه مقابله با این حریف وجود دارد.امروز زمان وقت گذاشتن برای بازی 23 شهریور و جزئیات مربوط به آن است. بیش از همه باید آرامش در تیم برقرار باشد که کادر فنی و بازیکنان روی حریف و راه‌های غلبه بر مشکلات و شکست استقلال تاجیکستان فکر کنند. مسئولان باشگاه وظیفه دارند مقدمات لازم را فراهم کنند و رسانه‌ها موظفند ضمن احترام به حریف، هم تیم تاجیک را به اندازه‌ای که هست نشان دهند هم در حکم زنگ خطر برای تیم و باشگاه عمل کنند که این حریف ناشناخته آلیمای قزاقستان نشود چون این‌بار خبری از بازی برگشت و خلق حماسه تاریخی نخواهد بود.روز گذشته آنالیزور پرسپولیس از تاجیکستان برگشت و حتماً اطلاعاتی که با مشقت از دوشنبه آورده را در اختیار همکارانش می‌گذارد که نمی‌دانیم با توجه به محدودیت‌ها چقدر به کارشان خواهد آمد، اما آنچه اهمیت دارد وقت گذاشتن و تمرکز صددرصدی برای عبور از این مرحله است. حتی لازم نیست جواب تکه‌پرانی‌های برادر مدیرعامل باشگاه رقیب در تلویزیون استانی را بدهیم یا به مشقات مرحله بعد و همزمانی بازی‌های ملی با مسابقه یک‌چهارم فکر کنیم. الان فقط استقلال تاجیکستان اهمیت دارد و اینکه چگونه می‌شود تیم را مهیای عبور از این مرحله کرد پس صحبت درباره کی‌روش استنلی، فدراسیون فوتبال، نوراللهی، مغانلو و هر آنچه تیم را از مسیرش خارج کند گزافه‌گویی است و بیشتر از آنکه اصرار روی این مسائل دلسوزی برای پرسپولیس حساب شود ضربه‌زننده خواهد بود.