وحید بیات

 

 شمشیربازی در ایران نمونه بارز از رشته‌ای است که در ورزش با صبوری و تکرار و حوصله گام به گام پیشرفت کرده و حالا حتی امیدهای بزرگ در المپیک دارد. در بسیاری از ورزش‌ها اگر سخت‌گیرانه پی ساختن تیم‌ها و استعدادها باشیم می‌توانیم در المپیک‌ها کاروانی با تنوع بیشتر داشته باشیم و ورزش را در عرصه‌های گوناگون تجربه کنیم.

کاروان المپیک یک کشور با تنوع در ورزش‌ها جذاب می‌شود و شمشیربازی یکی از رشته‌هایی است که ایران را بیش از همیشه در ورزش متنوع جلوه می‌دهد.

اینکه تیم شمشیربازی ایران در المپیک حاضر است، تمام چیزی نیست که شمشیربازی ایران بخواهد. جنگیدن برای موفقیت در المپیک کاری است که شمشیربازهای ایرانی از پس آن برمی‌آیند. شمشیربازی ایران به جایی رسیده است که فقط برای حضور در المپیک جشن نمی‌گیرد، بلکه آرزوهای بزرگ‌تری دارد. از یاد نبریم که نزدیک ۵ دهه رشته‌ای مثل فوتبال از ایران به المپیک نرفته است و این خود نشان می‌دهد رسیدن به المپیک در هر ورزش چه کار سختی است و به چه میزانی از تلاش و سرمایه‌گذاری نیاز دارد.

شمشیربازی ایران در المپیک با قدرت‌های بزرگی مواجه می‌شود اما این تیم برای تماشای شمشیربازی قدرت‌های جهانی به المپیک نرفته است، بلکه برای رویارویی جانانه به المپیک می‌رود و ثبت مهارت‌ها.

شمشیربازهای ایرانی تجربه‌های بزرگ جهانی و المپیک هم دارند و این تجربه‌ها کمک می‌کند که این‌بار پی موفقیت‌های بزرگ باشند.

سرمایه‌گذاری در شمشیربازی اگر ادامه داشته باشد و نسل‌های تازه را بسازد، این ورزش می‌تواند از ورزش‌های مدال‌آور برای ایران باشد و این آینده روشن دور از تصور نیست اما آنچه در فضای ورزش ایران می‌گذرد، معمولاً سرمایه‌ها را به سوی ورزش‌هایی مثل شمشیربازی هل نمی‌دهد. شاید موفقیت تیم ایران در المپیک توکیو درهای سرمایه‌گذاری بیشتر را به روی شمشیربازی باز کند و البته پیش از آن بتواند به هواداران این ورزش اضافه کند.