این احتمالاً یکی از لحظات به‌یاد‌ماندنی یورو 2020 خواهد بود. این لحظه یک گل خارق‌العاده، یک لحظه نبوغ یا یک دفع عالی دروازه‌بان نبود؛ بلکه لحظه‌ای بود که جورجیو کیه‌لینی پیش از پنالتی‌های بازی ایتالیا و اسپانیا، با جوردی آلبا شوخی می‌کرد. کیه‌لینی به‌شوخی به صورت آلبا مشت زد، سپس او را در آغوش کشید. مشخص نیست که آیا این کار او روی پنالتی‌ها اثر گذاشته یا نه؟ اما در هر حال نشان می‌داد این دو کاپیتان چقدر با هم تفاوت دارند.

فینال ومبلی پایان دوران برای کیه‌لینی 36ساله خواهد بود. او در اولین دیداری که پس از بازگشایی ورزشگاه ومبلی برگزار شد، در مارس 2007 حضور داشت و در بازی تیم زیر 21ساله‌های ایتالیا برابر انگلیس در پست مدافع چپ بازی کرد. 14 سال از آن روز گذشته و او حالا مدافع میانی است. ومبلی هم احتمالاً پایان‌بخش 112 بازی ملی او برای ایتالیا می‌شود.

کیه‌لینی بیشتر در یورو درخشیده. او در جام‌جهانی تنها شش‌بار به میدان رفته و تا کنون صعود از گروهش را هم تجربه نکرده است. مدافع یووه برای یورو 2008 از سوی روبرتو دونادونی به تیم ملی دعوت شد. کیه‌لینی به‌شکلی تصادفی فابیو کاناوارو، کاپیتان تیم را پیش از مسابقات مصدوم کرد و او یورو را از دست داد.

کاناوارو البته کینه‌ای به دل ندارد: «به او دلداری دادم. او حالش خیلی بد بود. گفتم تقصیر او نبوده است.» اما کیه‌لینی از این فرصت استفاده کرد و در کنار کریستین پانوچی در دفاع قرار گرفت. ایتالیا به مرحله یک‌چهارم نهایی رسید، اما مقابل اسپانیا در ضربات پنالتی شکست خورد. با این حال کیه‌لینی توانسته بود فرناندو تورس و داوید ویا را در 120 دقیقه مهار کند که کار بزرگی بود. او از معدود چهره‌های آتزوری بود که در پایان تورنمنت، شهرت بهتری پیدا کرده بود.

فینال امشب هفدهمین بازی او در یورو است. تنها لئوناردو بونوچی، زوج او در دفاع، در جام ملت‌های اروپا بیشتر بازی کرده است.

کیه‌لینی از بسیاری جهات نمایانگر پایان یک دوران است. او آخرین مدافع از نسل مدافعانی است که بیش از هر چیز به دفاع فکر می‌کردند و از اینکه مانع گل خوردن تیم‌شان شوند، به اندازه گلزنی لذت می‌بردند. خود کیه‌لینی می‌گوید: «به نظرم سبک بازی پپ گواردیولا باعث شده ذات فوتبال در ایتالیا تغییر کند و هنر دفاع کردن به فراموشی سپرده شود. مدافعان نسل بعد بسیار متفاوت هستند. حالا مدافعانی به سری آ می‌آیند که بلدند چطور بازی‌سازی کنند و پاس‌های 40متری بدهند، اما آنها کوچک‌ترین ایده‌ای از این ندارند که چطور یارگیری کنند یا در موقعیت‌های نفر به نفر، چطور دفاع کنند.»

کیه‌لینی آخرین بازیکن جنگنده ایتالیاست. ایتالیا مدافعان زیادی پرورش داده که سبک بازی خیابانی داشته‌اند مانند فرانکو بارزی، کلودیو جنتیله، پیترو ورکوود، چیرو فرارا، بپه برگومی و کاناوارو. این بازیکنان هراسی نداشتند از اینکه دست به هر کاری بزنند تا حریفان را متوقف کنند. کیه‌لینی پنج‌بار بینی‌اش شکست. او بارها و بارها در حالی که سرش بانداژ شده بود و پیراهنش خونی بود بازی کرد. او به معنای واقعی کلمه جنگنده است.

فینال هر طور که به پایان برسد، از کیه‌لینی به‌عنوان یکی از بهترین مدافعان قرن نام برده خواهد شد. اما اگر او اولین جام قهرمانی‌اش را در ومبلی بالا ببرد، پایانی خوش برای یکی از بهترین مدافعان تاریخ ایتالیا رقم خواهد خورد.

 

منبع: فوربز