گزارش

محمدقراگزلو      

 

با رفتن مهدی رسول پناه از سمت سرپرستی باشگاه آن هم با گافی که او در خیابان و انتشار آن ویدئوهای کذایی داده بود تصور می‌شد تیم جدید مدیریت باشگاه پرسپولیس شرایط را برای سامان دادن به رابطه از هم گسیخته اعضای تیم با مدیریت باشگاه تغییر دهد. اتفاقاً بعد از حضور جعفر سمیعی و ابراهیم شکوری در رأس باشگاه خیلی زود دیوار بی‌اعتمادی که بین کادر فنی با مدیریت قبلی بالا رفته بود خراب شد. یحیی و کادرش به شدت با رسول پناه مشکل داشتند و صحبت‌های سرپرست باشگاه علیه گل محمدی و سپس شکایتی که یحیی از او کرد عمق فاجعه را جلوی چشم هواداران و رسانه‌ها آورد.

سمیعی اما با سیاست قدم به باشگاه گذاشت و ضمن اتخاذ تاکتیک سکوت در مواجهه با حاشیه‌ها سعی در فراهم کردن امکانات و حل مشکلات اعضای تیم داشت و دراولین برخوردها با اعضای تیم موفق شد اعتماد مربیان و بازیکنان را جلب کند. البته برای بازیکنان جزئیات دیگر شخصیتی مدیر باشگاه خیلی هم اهمیت نداشت و آنها منتظر بودند تا ببینند مدیر تازه‌وارد چقدر در تأمین منابع مالی کوشاست و چقدر می‌تواند در فراهم کردن پول موفق باشد. در واقع آنها منتظر بودند تا بالاخره یک مدیر خوش قول که سر حرفش می‌ماند را در رأس باشگاه‌شان ببینند و امیدوار باشند تا سر وقت مبالغ مربوط به قرارداد و پاداش‌های‌شان را دریافت کنند.

سمیعی که برای پاسخ دادن به موارد حاشیه‌ای ابراهیم شکوری را پیش می‌انداخت و اصلاً به همین خاطر بود که او را به عنوان سخنگو برگزید، سعی کرد با حوصله و آرامش بر مشکلات فائق آید. او خیلی زود مجید صدری را در هیأت مدیره به عنوان یار و همراه کنار خود دید و سعی کرد تا قرارداد همکاری با کارگزار را فسخ کند و دنبال راه‌های درآمدزایی تازه‌ای برود اما هر چه کرد موفق نشد. در عین حال با توجه به صدور حکم سنگین بودیمیر و مبالغی که باید به بازیکنان و مربیان پرداخت می‌شد صدری در نقش بازوی باشگاه به پشتوانه آن 3 میلیون دلار پاداشی که در‌ ای اف سی و فیفا بلوکه شده دنبال قرض کردن از این و آن رفت و تا مدتی قبل توانست با پرداختی‌های 5 درصد، 5 درصد رقم پرداختی قرارداد این فصل بازیکنان و کادرفنی را به 60 درصد برساند ضمن اینکه هزینه‌های سنگین سفر به هند، پروازهای چارتر داخلی، اسکان در هتل‌ها و ... را پوشش دهد ضمن اینکه پرونده بودیمیر هم بسته شد.

موج بعدی بحران اما در راه بود و از حدود یک ماه قبل می‌شد چنین روزهای سخت و هولناکی را پیش‌بینی کرد. در واقع با توجه به تداوم مشکلات مالی باشگاه و رفتن به سمت پایان فصل، بازیکنان دنبال باقیمانده مبالغ قراردادهایشان بودند ضمن اینکه تیم با 5 برد پیاپی پاداش این پیروزی‌ها را طلب می‌کرد. از سوی دیگر روزشمار محرومیت باشگاه برای پرونده کالدرون با توجه به تأیید حکم کمیته انضباطی فیفا از سوی دادگاه عالی ورزش راه افتاده بود که در نهایت باشگاه نه توانست این پرونده را به موقع ببندد نه صدای خاموش اعتراض بازیکنان را قبل از ایجاد بحران در تیم مدیریت کند.

دو هفته قبل و بعد از برد مقابل مس رفسنجان بازیکنان پرسپولیس قصد داشتند تمرین را تحریم و به نوعی اعتصاب کنند تا بلکه باشگاه بخشی از قراردادها و پاداش‌ بردهایشان در جام‌های مختلف را پرداخت کند که مربیان با وساطت آنها را به تمرین برگرداندند اما وقتی تیم مقابل گل گهر برنده شد و باز هم شرایط تغییری نکرد این بار مربیان نیز با بازیکنان همراه شدند. در نشست خبری آن بازی حمید مطهری از بی‌توجهی باشگاه به این مسأله گلایه کرد و یحیی گل محمدی هم در تمرین روز بعد از این بازی حاضر نشد.

با این حال باز هم وضعیت تغییری نکرد تا رسیدیم به بازی حساس با فولاد که دو شب قبل از این بازی تمام اعضای کادر فنی و بازیکنان با انتشار یک استوری مشترک گلایه‌های‌شان را رسانه‌ای کردند و برای اولین بار مقابل تیم مدیریت فعلی قرار گرفتند. با شکسته شدن قبح ارتباط بین تیم و مدیریت فعلی آن هم بعد از حدود هشت ماه حالا سمیعی هم برای بازیکنان و مربیان پرسپولیس مدیری است که تفاوت زیادی با انصاری‌فرد، عرب و رسول‌پناه ندارد چرا که موفق نشده به موقع تیم را از مشکلات و دلواپسی‌های مالی نجات دهد. اینجا همان نقطه‌ای است که صحبت‌های چند ماه اخیر بازیکنان و مربیان در حمایت از تیم مدیریت فعلی باشگاه به نقطه پایان رسیده است و این می‌تواند شروع یک دوران تازه در باشگاه پرسپولیس باشد آن هم در شرایطی که تیم با هر جان کندنی ذره ذره به پنجمین قهرمانی متوالی نزدیک می‌شود.

سمیعی، صدری و شکوری که خودشان بهتر از هر کسی به شرایط مالی باشگاه واقف بودند و مشکلات و معضلات را حس می‌کردند از حدود یک ماه قبل در مصاحبه‌های‌شان با تأکید بر اینکه تنهای تنهای تنها هستند خواستار این بودند که مثل باشگاه‌های ظاهراً خصوصی اما دولتی ردیف بودجه بگیرند اما طبیعی بود که حرف‌شان به جایی نرسد. ایشان حالا و در روزهای اخیر روی تنها بودن‌شان تأکید می‌کنند تا بلکه در شرایط فعلی بی‌تقصیر یا کم‌تقصیر به نظر برسند اما واقعیت اینجاست که بیهوده دست و پا می‌زنند.

 با استوری مشترک بازیکنان و مربیان، حالا در هر مسابقه‌ای که پرسپولیس نتیجه نگیرد و در راه رسیدن به قهرمانی آن هم در شرایطی که سپاهان با خیال راحت از مسائل مالی و اینکه از این ناحیه حاشیه‌ای ندارد، هواداران به مدیران فعلی باشگاه حمله‌ور خواهند شد و آنها را مقصر اول ناکامی احتمالی خواهند دانست. در واقع بازیکنان و مربیان هم با انتشار استوری مورد اشاره به نوعی پیشدستی کرده‌اند و ضمن تلاش دوباره برای گرفتن حق و حقوق‌شان به هواداران پرسپولیس گفته‌اند اگر تیم در 5 بازی حساس باقیمانده نتیجه نگیرد مقصرش مدیران باشگاه هستند که به موقع نتوانستند تعهدات‌شان را انجام دهند و مثل مدیران قبلی بدقولی کردند.

با تغییر شرایط در مدل رابطه بین اعضای تیم با مدیران باشگاه حالا دوران تازه‌ای بین سمیعی، صدری و شکوری با کادر فنی و بازیکنان آغاز شده و ترمیم این رابطه تا حدودی از هم گسیخته و بازگشت به شرایط سابق، فوق‌العاده دشوار به نظر می‌رسد ضمن اینکه این اتفاق مدیران کم تجربه باشگاه پرسپولیس را در بوته آزمون سختی قرار می‌دهد که گذر از آن با موفقیت می‌تواند برای سمیعی یک افتخار و شکست در آن یک سقوط وحشتناک باشد.