وقتی با سهراب مرادی ستاره 96 کیلویی وزنه‌برداری ایران در خصوص اطلاع از نامه‌ای که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری چندی پیش به فدراسیون وزنه‌برداری ارسال کرده بود که محتوای آن نامه تأییدیه المپیکی سهراب مرادی، علی داودی و علی هاشمی در توکیو بود، صحبت می‌کنیم، سهراب از شنیدن این خبر اظهار بی‌اطلاعی می‌کند! مرادی در حالی ‌که تأکید دارد نه از سوی فدراسیون وزنه‌برداری و نه از سمت کمیته ملی المپیک در این خصوص هیچ صحبتی با او نشده و جلسه‌ای هم برگزار نشده است، از این موضوع اظهار تأسف می‌کند و تأکید دارد که اگر او کوچکترین خبر و اطلاعی از این موضوع داشت که سهمیه ورودی به المپیک را گرفته و حضورش در المپیک مورد تأیید فدراسیون جهانی وزنه‌برداری است اجازه نمی‌داد که حقش را اینگونه ضایع کنند. به همین بهانه با سهراب مرادی همکلام می‌شویم تا اصل ماجرا را از زبان خودش بشنویم.

 

فکر می‌کردم امتیازم به حد نصاب نرسیده و تأیید نشده‌ام

سهراب مرادی در خصوص اینکه بعد از کلمبیا آیا مصدومیت و آسیب‌دیدگی او به حدی بوده که دیگر نتواند زیر وزنه برود و برای حضور در المپیک مهیا شود، می‌گوید: «من در همان کلمبیا و بعد از مسابقه فهمیدم که درد و آسیب‌دیدگی کتفم این بار اصلاً جدی نبوده است. به خاطر همین چون همچنان به حضور در المپیک امیدوار بودم، بعد از یک چکاپ کامل در بازگشتم به ایران تمریناتم را ادامه دادم و حتی در حرکت دو ضرب تا وزنه‌های 210 و 215 کیلوگرمی را هم در اردو مهار کردم اما بعد از اینکه دیدم مسئولین فدراسیون می‌گویند، فدراسیون جهانی برای سهمیه المپیک تأییدت نکرده، خب مثل هر ورزشکاری که این خبر تلخ را می‌شنود، ساکم را بستم و برگشتم خانه. زیرا وقتی مسئولین فدراسیون تأکید داشتند که سهمیه نگرفتم خب ماندنم در اردو لزومی نداشت.»

 

روحم خبر نداشت از IWF تأییدیه گرفتم

شرایط عجیب و غریب سهراب و برخورد ابزاری که در شرایط فعلی به واسطه رو شدن نامه تأییدیه‌ای که فدراسیون جهانی به کمیته المپیک و فدراسیون وزنه‌برداری ایران ارسال کرده و در آن به سهراب مرادی هم برای حضور در المپیک پالس مثبت داده است، ناخودآگاه ما را یاد شرایط نسبتاً مشابهی که قبل از المپیک ریو برای این وزنه‌بردار در دوره مدیریت قبلی فدراسیون ایجاد شده و او را ندانسته و بی‌خبر از همه‌ جا، بازنشسته اعلام کرده بودند می‌اندازد. نامه بازنشستگی که گویا آن دوره به امضای خود سهراب رسیده بود ولی بعدش کاشف به عمل آمد که حتی روح سهراب هم از این نامه خبر نداشته است! حالا در شرایطی که اتفاقی مشابه برای رکورددار وزنه‌برداری جهان در آستانه شروع بازی‌های المپیک رخ داده و باعث شده تا دست سهراب مرادی از رسیدن به سهمیه المپیک کوتاه شود، مرادی حرف‌های جالبی می‌زند: «خدا شاهد است که من حتی روحم از جلسه‌ای که فدراسیون با کمیته المپیک گذاشته و در آن موضوع تأییدیه المپیکی من مطرح شده نداشتم! باور کنید نه از فدراسیون و نه از کمیته ملی المپیک هیچ فرد مسئول یا غیر‌ مسئولی با من تماس نگرفت و جلسه‌ای نگذاشت که در آن جلسه اصلاً ببینند نظر من به عنوان یک ورزشکار برای رفتن به المپیک یا نرفتن چیست؟ آخر مگر امکان دارد که من بدانم سهمیه المپیک گرفتم، بعد به همین سادگی بی‌خیالش شوم و قید وزنه زدن در المپیک را بزنم؟ خودتان فکر کنید آیا این موضوع با عقل جور درمی‌آید؟ من که این همه زجر کشیدم و دردها و جراحی‌های مختلف و سنگین را به خاطر حضور در المپیک و کسب افتخاری دوباره برای ورزش ایران تحمل کردم، آیا می‌توانم به این راحتی بی‌خیال المپیک شوم؟ تعجب می‌کنم از آقای صالحی امیری که همیشه به من لطف داشته و دارند و هر اتفاقی در مورد من رخ می‌داد سوای کسب تکلیف از فدراسیون نظر من را هم در این مورد جویا می‌شدند، چرا این بار سر موضوعی به این مهمی که با سرنوشت من گره می‌خورد، کلامی با من صحبت نکردند و جلسه‌ای نداشتند! برای خودم هم جای سؤال دارد که چه اتفاقی در سیستم امتیازی و تصمیم‌گیری مسئولان فدراسیون جهانی وزنه‌برداری رخ داده که نام من را نیز تأیید کرده‌اند اما حالا که تأیید شده، من باید بی‌خبر باشم؟ خیلی برای من به عنوان ورزشکاری که سال‌ها برای ورزش ایران در میادین جهانی و المپیک افتخار کسب کردم، سنگین و مبهم است که چرا فدراسیون با من چنین برخوردی داشته است؟ آخر مگر می‌شود بدون حضور من یکسری افراد در جلساتی برای سرنوشتم تصمیم‌گیری کرده و بدون اطلاع من اسمم را از لیست نهایی مسافران اعزامی به المپیک خط زده‌اند؟ اینها همه سؤالاتی است که ذهنم را به هم ریخته و قطعاً باید هم فدراسیون و هم مسئولان کمیته المپیک پاسخگوی آن باشند.»

 

قطعاً تا مشخص شدن حقیقت پیگیرم

سهراب مرادی در پایان درخصوص اینکه با توجه به اینکه طبق شواهد و مستندات موجود حق المپیکی شدن او بدون اطلاعش ضایع شده است، آیا پیگیر ماجرا خواهد بود یا خیر، تأکید دارد: «حتماً پیگیر این ماجرا خواهم بود. مگر می‌شود به راحتی بی‌خیال موضوع به این مهمی شوم؟ من از هیچ‌یک از موضوعاتی که شما در گزارش‌تان از آن رونمایی کردید مطلع نبودم. حالا قطعاً باید مسئولان ورزش و فدراسیون بگویند که چرا و با چه ادله‌ای تصمیم گرفتند سهمیه من را به دیگری بدهند؟ من از مسئولان توضیح می‌خواهم و باید مشخص کنند چرا حق و حقوق من را نادیده گرفتند؟»