حتی خردسال‌ترین علاقه‌مند به فوتبال هم می‌داند که اختلافات در باشگاه استقلال آنقدر زیاد است که با تکذیب مصلحتی آقای مدیرعامل و یا سکوت بعضی از اعضای هیأت مدیره هم درست نمی‌شود. آتش این اختلافات هم دامن تیم را گرفته و آنها را به نوعی سردرگمی رسانده است. تا آنجایی که تیم بزرگی مثل استقلال با اتوبوس راهی اراک می‌شود و ساعت دوازده نصف شب به این شهر می‌رسد و وارد هتل می‌شود. اما در این لحظه که هواداران مشتاق منتظر استقلالی‌ها بودند بی‌محابا به طرف آنها می‌روند و حدود دو ساعتی تیم استقلال در محاصره هواداران قرار می‌گیرد تا با حضور نیروی انتظامی سرانجام ساعت دو بعد از نصف شب هواداران متفرق می‌شوند و شرایط برای استراحت استقلالی‌ها فراهم می‌شود. در چنین شرایطی که بازیکنان خسته از مسافرت چند ساعته در اتاق‌های خود استراحت می‌کنند، در روز بازی خستگی ناشی از همان سفر در چهره تک تک آنها دیده می‌شود و بعضی از بازیکنان نای دویدن هم ندارند. به گفته حاضرین در ورزشگاه، بازیکنان استقلال در چنین فضایی دچار سردرگمی شده بودند و حتی دقایقی در زمین نمی‌دانستند چگونه بازی کنند. سؤال اینجا است که در شرایط اسفناک تیم استقلال که همه مشکلات هم اتفاقاً از میز مدیران و رؤسای این تیم شروع می‌شود، چنین برنامه‌ریزی برای حضور در یک بازی درست و منطقی است؟ استقلال به عنوان یکی از پر طرفدارترین تیم‌های ایرانی باید شب قبل از بازی تازه ساعت 12 شب به هتل برسد و تا دو ساعت هم درگیر مسائل حاشیه‌ای حضور هواداران در هتل باشد؟ استقلال در حال حاضر تیم سوم جدول است و به طور کامل از رسیدن به سکوی قهرمانی ناامید شده است اما با این اوصاف حتی نمی‌تواند امیدوار باشد که در جایگاه سوم جدول ماندگار است. حسرت نرسیدن به قهرمانی در لیگ برتر سال‌ها است که در دل استقلالی‌ها مانده و با شرایطی که دائماً تکرار می‌شود بعید است که استقلالی‌ها به آرامش برسند.