تیم ملی رؤیاهای بزرگتری دارد و صعود به جام جهانی سقف این رؤیا نیست اما امروز هدفی جز صعود نداریم و میدانیم که در این مسیر مشکلاتی خواهیم داشت. تیم ملی برنامه تدارکاتی منظمی میخواهد که فدراسیون و اسکوچیچ باید تحریر آن را شروع کرده باشند
میعاد نیک
با مشخص شدن گروهبندی مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی 2022 قطر و تعیین نقشه راه یوزهای ملیپوش فوتبال ایران تا فروردین 1401، نقطه جدیدی در برنامهریزیهای فدراسیون فوتبال و تیم ملی شکل گرفت. سپیدپوشان تیم ملی فوتبال کشورمان که تا دو ماه پیش هیچکس نمیدانست که توانایی حضور در مرحله پایانی مقدماتی در قاره آسیا را دارند یا نه، حالا مانند دو دوره پیشین به جایی رسیدهاند که برای احقاق حق همیشگیشان باید واپسین گامها را با صلابت و قدرت بیشتری بردارند و بلیت مستقیم پرواز به دوحه را به کاروان خود اختصاص دهند.
یک شب پیش از مراسم قرعهکشی گروههای مرحله مذکور بود که رئیس فدراسیون فوتبال در برنامه زنده تلویزیونی از حمایت تمام و کمال مجموعه فدراسیون تا پایان 10 بازی تیم ملی ایران مقابل تیمهای ملی فوتبال کرهجنوبی، امارات متحده عربی، عراق، لبنان و سوریه و احتمالاً چند بازی دوستانه و تدارکاتی پرده برداشت. موضوعی که بهزعم بسیاری از کارشناسان میبایست زودتر از اینها مطرح و علنی میشد اما شهابالدین عزیزیخادم با کمی تعلل و درنگ، از دراگان اسکوچیچ پشتیبانی کرد تا هنوز هم سایههای وحشت و ترس از سر رختکن تیم ملی فوتبال رخت برنبسته باشد.
حالا ادامه این مسیر نهچندان آسان برای دراگان اسکوچیچ و سپیدپوشان تیم ملی فوتبال ایران تداعی شده و فوتبال ایران با رقبای سرسخت خود برای تحقق یک آرمان 4 ساله آشناست. عدم همگروهی با تیمهای ملی فوتبال عربستان سعودی و استرالیا از یکسری جهات شاید آن جذابیتهای بصری را تقلیل داد اما با توجه به شرایط فنی این دو تیم و البته مسائل سیاسی موجود با کشور سعودی، بهترین قرعه ممکن برای تیم ملی ایران حضور در گروه A و تن دادن به تقابلی تکراری با ببرهای آسیایی بود. از سویی دیگر هم خوشبختانه قرار نیست که یوزهای سپیدپوش اردوگاه ایران با تیم ملی فوتبال عمان و سرمربی کروات نامآشنایش به جدال در مستطیل سبز بپردازند که در غیر این صورت ممکن بود هرگونه دودستگی رسانهای و بحران حواشی دامنگیر شاگردان دراگان اسکوچیچ شده و آینده فوتبال کشور را با مخاطرات جدی مواجه کند.
باز هم با تیم ملی فوتبال عراق همگروه شدهایم و انگار قرار نیست که شیرهای بینالنهرین از تقابل با یوزهای ایرانی دست بردارند. گرچه توانسته بودیم عراقیها را در مرحله پیش شکست دهیم اما نبرد دو همسایه همیشه حساس بوده و البته مهم. با اینکه سرچکو کاتانچ با کمیته عادیسازی فدراسیون فوتبال عراق به مشکلاتی جدی خورده و وضعیت رختکن سبزوسپیدهای عراقی مشخص نیست اما هرگز نباید گربه سیاه را دستکم گرفت و خرد شمرد.
تیمهای کوچک مانند لبنان و سوریه هم ممکن است در مسیر صعود برایمان دردسرساز شوند. آنهایی که هیچچیز برای از دست دادن ندارند، بیمحابا و به تاخت خواهند آمد و کادرفنی تیم ملی فوتبال کشورمان علاوه بر تمرکز روی تقابلهای حساس با کره جنوبی و امارات، بایستی نیمنگاهی نافذ به رقبای کوچک اما جانسختمان هم داشته باشد. اکنون نوبت آمادهسازی برای حساسترین روزهای تیم ملی رسیده و همه چشمها به امیدواری بسته است؛ همهای به وسعت تمام ایران.