من به دانمارکی بودنم افتخار می‌کنم؛ اکنون بیش از هر زمان دیگری. تماشای عملکرد بازیکنان دانمارک به روشی که عمل کردند، دیدن نحوه مسئولیت‌پذیری آنها در بحبوحه پراسترس پس از سکته قلبی کریستین اریکسن و دیدن نحوه همدلی آنها فوق‌العاده تحسین‌برانگیز بود.این باعث افتخار من به عنوان یک  فرد دانمارکی و البته کاپیتان تیم فوتبال زنان این کشور است. کل کشور احساس مشابهی دارند و من هم از اینکه آنها نماینده ما در این رقابت‌ها بودند احساس غرور می‌کنم. در آن لحظه مسابقات برای ما بزرگتر شد و مردم کشور هم کاملاً با تیم ملی همراه و همسفر هستند.

قبل از بازی تیم ملی‌مان با فنلاند (دیداری از دور نخست مرحله گروهی که اریکسن در آن سکته کرد) همراه با تیم زنان کشور به اسپانیا سفر کرده بودم و از آنجا بازی اول‌مان در یورو را تماشا کردم. قبل از شام دور هم جمع شدیم. سپس آن حادثه اتفاق افتاد. واقعاً ترسناک بود و دوربین‌های تلویزیونی هم خاموش نشدند. ما مثل بقیه فقط آنجا نشسته بودیم و منتظر بودیم. بعضی از اعضای تیم گریه می‌کردند. آن اتفاق به همه ضربه‌ای سخت زد اما شما جز تماشا کردن نمی‌توانستید کار دیگری انجام دهید. ما با اینکه با بازیکنان تیم ملی‌ و اریکسن رابطه‌ صمیمانه‌ای نداریم اما باعث نشد فکر نکنیم که الان هم‌تیمی‌‌هایش، کسانی که به او نزدیک هستند و در کنار هم خانواده‌ای بزرگ را تشکیل داده‌اند چه احساسی دارند.

رهبران زیادی در تیم و اطراف تیم حضور دارند و آنها به طرز باورنکردنی وضعیت و رسانه‌ها را مدیریت کردند. آنها به خود اجازه دادند که آسیب‌پذیر باشند و همین باعث ایجاد یک همبستگی عمیق میان تیم و مردم کشور شد. من مطمئن هستم که بازیکنان حتی به یکدیگر نزدیکتر شده‌اند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد شما در معرض دید قرار می‌گیرید: شما باید احساسات خود را نشان دهید، باید در مورد احساسات خود صحبت کنید و این باعث متحد شدن افراد می‌شود زیرا همه می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

 تجربه جمعی از چنین شوک‌‌هایی مردم را به هم پیوند می‌دهد و شما می‌توانید نکات مثبت انتقال یافته ناشی از آن را به بازی‌های تیم ببینید. یک وحدت و باور وجود دارد که می‌تواند این تیم را به فینال برساند اما رخ دادن این اتفاق تصادفی نیست. اینکه یک چنین اتفاقی می‌تواند چیز خوبی در این مسابقات ایجاد کند، به دلیل مدیریت این اتفاق توسط بازیکنان است. این چیزهای زیادی در مورد تیم و بازیکنان می‌گوید و من معتقدم اکنون بیش از هر زمان دیگری، با نحوه بازی آنها و مسیر رسیدن به فینال، همه چیز ممکن است.

آنچه می‌تواند در بازی امشب مقابل چک در مرحله یک‌چهارم به نفع تیم ملی دانمارک باشد که برخی از فشارها برداشته شده است. آنها از سوی طرفداران زیادی که در استادیوم‌ها، همینطور از طرف کسانی که بیرون از هتل منتظر استقبال از آنها هستند و نیز از سوی رسانه حمایت می‌شوند. آنها می‌دانند که هر اتفاقی بیفتد، ما به آنها افتخار می‌کنیم. می‌بینید که خودشان هم به یکدیگر افتخار می‌کنند. شما می‌توانید آن را در شیوه بازی و آزادی که با آن بازی می‌کنند مشاهده کنید. برخی از بازی‌های آنها بهترین بازی است که من در مدت زمان طولانی از تیم ملی دیده‌ام.»

سرمربی تیم، کسپر هیولمند، کسی که اگر این مسابقات طبق برنامه‌ریزی قبلی سال گذشته انجام می‌شد، هدایت تیم را برعهده نداشت، نشان داد که او یک مربی عالی و یک رهبر بزرگ است. او واقعاً یک محیط خوب و پویا در تیم ایجاد کرده است. هر کس نقش خود را می‌داند، آنها می‌دانند کجا هستند و چه انتظاری از آنها وجود دارد که این کار را آسان می‌کند.

او کسانی که بازی نمی‌کنند را هم می‌بیند و این واقعاً مهم است. یک روز او از ماتیاس یورگنسن که حتی یک دقیقه بازی نکرده است تعریف می‌کند، او را برجسته می‌کند و رفتارش تأثیر به سزایی در عملکرد تیمش دارد و باعث می‌شود که تیم بتواند عملکرد بهتری داشته باشد. او اما حواسش به چیزهایی فراتر از اینها است. مراقبت گسترده‌تری را تجربه کرده‌ایم. هیولمند یک بار به یکی از اردوهای ما آمد و کمی درباره چشم‌انداز خود برای تیم‌های ملی صحبت کرد. او طرفدار برابری است. او ارزش‌های بسیار خوبی دارد و شما می‌توانید این را از نظر رهبری ببینید. نیروی محرکه او پیروزی در بازی‌ها و همچنین ایجاد یک اتحاد در فوتبال دانمارک و به طور کلی دانمارک است.

منبع:گاردین