تساوی یک بر یک آرژانتین برابر شیلی در نخستین بازی تورنمنت سومین تساوی آلبی سلسته بود؛ درست مثل بازی‌های اخیر در مقدماتی جام جهانی، آرژانتین پیش افتاد، درخشان به نظر می‌رسید اما به عقب رانده شد و مجبور شد امتیازات را تقسیم کند. بعد از آن اما همه بازی‌ها را برده‌اند معمولاً با شروع‌های سریع و گل‌های زودهنگام. آنها در مقدماتی جام جهانی دوم هستند و نسبت به تیم کوپا آمه‌ریکای 2016 تیم بهتر و باثبات‌تری شده‌اند.

اکوادور سه برد خوب در اواخر سال گذشته در مقدماتی جام جهانی به دست آورد اما فرم اخیرشان چندان جالب نبوده؛ دو باخت در مقدماتی جام جهانی (آنها در جدول سوم ماندند)، بعد هم در چهار بازی کوپا آمه‌ریکا بردی نداشتند. سه تساوی اما برای صعودشان به یک‌چهارم ‌نهایی کافی بود این تیم البته گاهی درخشان بوده و در تساوی یک بر یک با برزیل نزدیک به بهترین روزهایش بود.

بازیکنان کلیدی: نمی‌شود آرژانتین را بدون لیونل مسی دید. او که باسابقه‌ترین بازیکن تاریخ آرژانتین شده، در فرم فوق‌العاده‌ای است و در دو سال اخیر به شکلی با تیم هماهنگ و منطبق شده که قبلاً سابقه نداشت؛ او حالا یک رهبر محبوب در تیم شده است. آن طرف دیگر، امیلیانو مارتینس در حال تبدیل شدن به یکی از بهترین دروازه‌بان‌های تاریخ آرژانتین است و کریستین رومرو خودش را در قلب دفاع به خوبی جا انداخته است.

اکوادور نسبت به آمادگی جسمانی برخی بازیکنانش نگران است مانند خیگسون مندس و مویزس کایسدو که برای پیروزی در مبارزه میانه میدان مجبور به نبرد است و انر والنسیا، مهاجم باتجربه که قدرت و هوشش شاید دفاع آرژانتین را به زحمت بیندازد. گونسالو پلاتا هم بال قدرتمندی است که حرکات مؤثری از راست دارد و با پای چپش ضربات خطرناکی می‌زند اما شاید بازیکن کلیدی اکوادور در مالکیت توپ، بازیساز ریزنقش چپ پا، آنخل منا باشد. ستاره شگفت‌انگیز سال قبل، این اواخر فرمش را از دست داده اما بازی خوب و گلش مقابل برزیل شاید به معنای آن باشد که در بهترین زمان ممکن به فرم ایده‌آل رسیده.

 سبک بازی: از آخرین شکست آرژانتین، در نیمه‌نهایی کوپای 2019، لیونل اسکالونی تیمش را 3-3-4 چیده و لئاندرو پاردس، رودریگو دی پل و جووانی لوسلسو، مدار خوشایندی از پاس را با مسی تشکیل داده‌اند که خودش به تازگی به درک خوبی از سانترفوروارد تیم، لوتارو مارتینس رسیده است. گزینه‌های کناری تیم، امثال آنخل دی‌ماریا و پاپو گومس بازیکنان مؤثری هستند و تیم می‌تواند به 2-4-4 تغییر حالت بدهد. آرژانتین مالکانه بازی می‌کند اما همیشه کنترل بر بازی به مدت 90 دقیقه آسان نیست و در این شرایط کار به حمله و ضدحمله می‌کشد. مربی آرژانتینی، گوستاوو آلفارو دقیقاً در این کار تخصص دارد چون به سازماندهی تیم‌های مبتنی بر ضدحمله معروف است. او باید امیدوار باشد واحد دفاعی‌اش به مدت کافی آرژانتین را ناکام بگذارد تا تیمش فرصتی برای یافتن فضا در دفاع حریف و بردن بازی پیدا کند. خواسته بزرگی است، تیمی که در شش بازی آخرش برد نداشته، واقعاً می‌تواند آرژانتین را به دردسر بیندازد؟ اگر توجه کنیم که دو تا از این بازی‌ها مقابل برزیل بوده که در یکی با شایستگی شکست خورده و در دیگری مساوی کرده، بله شانس دارد. اکوادور قطعاً شانس ضربه زدن به دفاع آرژانتین را دارد اما احتمال قوی‌تر این است که مسی تنها دو بازی با نخستین قهرمانی‌اش با تیم بزرگسالان آرژانتین فاصله دارد.