سامان موحدی راد
یک بازی دیگر بعد از آن مشت کوبیدن به میز، تیم فرهاد پیروز از میدان بیرون آمده است. خیلی‌ها منتظر بودند که فرهاد مجیدی بعد از آن کنفرانس خبری عجیب که گفت: «تنها یک پیغام دارم. هر کاری بکنید تیم من برنده است» بازنده از زمین بیرون بیایید اما نمایش استقلال مقابل گل‌گهر هم با پیروزی و سه امتیاز همراه بود. اگرچه مثل بازی قبلی سیدحسین حسینی و تیر دروازه‌ هم در ثبت این موفقیت بی‌تأثیر نبودند اما به هر حال تیم فرهاد مجیدی صاحب سه امتیاز پایان بازی بود اما این سه امتیاز و این پیروزی و تکرار کلین‌شیت هیچ کدام مرهمی بر دردهای استقلال در بیرون زمین نشد و این تیم همچنان درگیر یک مشاجره زشت و ناراحت کننده میان بعد مدیریتی و تیم فنی باشگاه است. مشاجره‌ای که البته در میان هواداران منجر به محبوب‌تر شدن فرهاد مجیدی شده است. درست است که تیم او از دست یافتن به جام در این لیگ هم احتمالاً محروم شده اما فرم خوب تیم، پیروزی‌های متعدد و شانسی که در حذفی و آسیا برای استقلال وجود دارد، موجب شده تا ستاره سابقاً محبوب درون زمین حالا روی نیمکت هم محبوب باشد.
البته که نکته دیگر این صف‌آرایی در این است که استقلالی‌ها ایراد کار تیم‌شان را در مدیریت تیم طی چند سال اخیر می‌دانند و پربیراه هم نمی‌گویند. مدیران باشگاه استقلال در همه این سال‌ها به طرز عجیبی در مسیر تضعیف تیم گام برداشته‌اند. نمونه‌اش همین درگیری این روزهای فرهاد مجیدی و احمد مددی که یک عقل سلیم و آگاهی تلاش نمی‌کند تا میانه کار را بگیرد و در چنین شرایطی که استقلال در سه جبهه در حال نبرد است و احتیاج به آرامش دارد اوضاع را آرام کند. بدتر اینکه مدیریت تیم بر آتش این اختلافات می‌دمد. احتمالاً به امید ناامید شدن فرهاد مجیدی و خالی کردن میدان. موضوعی که به نظر می‌رسد این بار رخ ندهد و فرهاد بعد از دو تجربه قبلی خودش این بار قصد کناره‌گیری ندارد. هواداران هم از فرهاد همین را می‌خواهند. به هر حال این سه امتیاز شعله‌های دعوای درون تیمی در استقلال را فرو ننشاند!