ایران ورزشی- حضور فرزانه فصیحی در المپیک اتفاق خوبی است و باید به فال نیک گرفت اما ابهام‌هایی که بعد از اختصاص این سهمیه به وجود آمده، از شیرینی این حضور کم کرده و باعث شده سؤال‌های زیادی به وجود بیاید.
نکته اصلی این است که سهمیه‌ای که در اختیار فصیحی قرار گرفته، از بند یونیورسالیته بوده و در اصل سهمیه آزاد به حساب می‌آید و فصیحی به رکورد ورودی المپیک نرسیده است. البته این قانون از سوی کمیته بین‌المللی المپیک گذاشته شده تا فرصت حضور در اختیار ورزشکارانی قرار گیرد که نمی‌توانند به رکورد ورودی برسند اما این قانون هم محدودیت‌های زیادی دارد و اینطور نیست که هر کشوری در هر رشته‌ای بتواند از آن استفاده کند. کشورهایی که در دو دوره المپیک قبلی کمتر از هشت سهمیه گرفته‌اند، می‌توانند برای استفاده از سهمیه‌های یونیورسالیته درخواست بدهند که با این حساب ایران نباید در فهرست باشد. البته با توجه به موضوع برابری جنسیتی و حمایتی که کمیته بین‌المللی المپیک از زنان دارد، خارج از قوانین، با پیشنهاد ایران برای استفاده از سهمیه در دوومیدانی زنان موافقت شده است و جالب است که گفته می‌شود این سهمیه فقط در ماده 100 متر بوده است که در ادامه به این بند و ابهام‌هایی که درباره‌اش مطرح می‌شود، بیشتر می‌پردازیم.
فرزانه فصیحی مدت زیادی است که تحت حمایت کمیته ملی المپیک بوده و در این مدت حتی نتوانسته رکوردهای داخلی دوی سرعت را از آن خود کند و حالا این سؤال مطرح است که چطور کمیته ملی المپیک و فدراسیون دوومیدانی در انتخاب‌شان، به نام فرزانه فصیحی رسیده‌اند؟ فدراسیون از اعلام این اسم اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و توپ را به زمین کمیته می‌اندازد اما سؤال این است که چطور اگر فدراسیون در جریان نبوده، این نام به کمیته بین‌المللی المپیک اعلام شده است؟ فرمی که برای ارائه این درخواست وجود دارد، نشان می‌دهد که جای دو امضا خالی است. یکی نماینده کمیته ملی المپیک و دیگری نماینده فدراسیون و حالا چطور فدراسیون از وجود این درخواست اظهار بی‌اطلاعی می‌کند؟
نکته مبهم دیگر این است که رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی که اتفاقاً رابطه خیلی خوبی هم با فرزانه فصیحی دارد و همیشه او را مورد حمایت قرار داده، عضو هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک است و همین موضوع این ذهنیت را به وجود آورده که مجید کیهانی عامل انتخاب فصیحی برای المپیک بوده اما پیگیری از برخی مسئولان کاروان ایران این موضوع را رد می‌کند. به طوری که حتی گفته می شود کیهانی از این موضوع بی اطلاع بوده و گلایه کرده که چرا او در جریان موضوع نبوده است! اتفاق دیگری که افتاده، این است که در ایران و در یک سال اخیر دو سه چهره در بخش زنان خودنمایی کرده‌اند که بسیار شایسته‌تر از فرزانه فصیحی بوده‌اند و نکته‌ای که وجود دارد این است که چرا این ورزشکاران دیده نشده‌اند؛ مثل ریحانه مبینی که در رده‌بندی جهانی هم وضعیتی به مراتب بهتر از فرزانه دارد و حتی به گفته کارشناسان دوومیدانی شانس مدال‌آوری زنان در بازی‌های آسیایی به حساب می‌آید. برخی از دوومیدانی‌کاران می‌گویند که چند ماه قبل از سوی مسئولان فدراسیون به آنها گفته شده که این سهمیه فقط در 100 متر بوده اما آیین‌نامه کمیته بین‌المللی المپیک نشان می‌دهد که در دوومیدانی در همه مواد جز 3 هزار متر، 10 هزار متر و دوهای ترکیبی، امکان استفاده از این سهمیه بوده و همین موضوع دلخوری‌هایی را به وجود آورده است. البته پیمان فخری، معاون کاروان اعزامی به المپیک در این رابطه توضیحی می‌دهد که قابل تأمل است. او می‌گوید فقط در دوی 100 متر زنان و مردان این سهمیه خالی بوده و به همین خاطر زمانی که مسئولان کمیته ملی المپیک در جریان این موضوع قرار گرفته‌اند، پیگیری کرده‌اند تا بتوانند برای فرزانه سهمیه بگیرند. البته یک نکته دیگر هم وجود دارد. اینکه آخرین مهلت کسب سهمیه در دوومیدانی هشتم تیرماه است و در آیین‌نامه نوشته شده که کمیسیون مربوطه در IOC در پایان مهلت گزینشی المپیک رشته‌های مربوطه، تصمیم نهایی را در مورد سهمیه‌های یونیورسالیته اعلام می‌کند. بنابراین همچنان این سؤال بی‌جواب است که چطور این کمیسیون زودتر از موعد سهمیه مواد دیگر را اعلام کرده و فقط در 100 متر درخواستی نبوده است؟ در حالی که در رشته‌ای مثل شنا که قوانینش در این بخش خیلی تفاوتی با دوومیدانی ندارد، جمع‌بندی نهایی سهمیه‌ها به همین یکی دو روزه موکول شده است.
به هر حال فرزانه فصیحی مدت‌ها مورد حمایت کمیته ملی المپیک بوده و حتماً برای کمیته مهم بوده که ورزشکاری که مورد حمایتش است را در میدان بزرگ المپیک ببیند و این فرصت را در اختیارش قرار دهد اما کاش از ابتدا تصمیم‌گیری بهتری در مورد ورزشکاری که قرار است مورد توجه باشد، صورت می‌گرفت و این سرمایه‌گذاری، چه در بخش اردوی برون مرزی، چه حمایت مالی و چه حضور در المپیک، حداقل روی یکی دو ورزشکاری انجام می‌شد که در بازی‌های آسیایی بعدی شانس کسب مدال دارند و حتی برای المپیک پاریس می‌توانند به سهمیه برسند. ضمن اینکه بسیار جوان هستند و راه طولانی در پیش دارند.