گزارش
محسن وظیفه
اتحادیه جهانی کشتی در آستانه برگزاری المپیک توکیو، اسامی ۴ فرنگی‌کار برتر جهان در رنکینگ المپیک را اعلام کرده تا به این ترتیب همه بدانند که وضعیشان در سیدبندی به چه شکل است. اسامی برترین فرنگی‌کاران جهان در رنکینگ المپیک بر اساس حضور آنها در رقابت‌های مؤثر در رنکینگ المپیک و امتیازات به دست آمده توسط آنها محاسبه شده و به این ترتیب سیدبندی از سوی اتحادیه جهانی اعلام شد. بر اساس قانون اتحادیه جهانی کشتی، نفرات اول و چهارم رنکینگ در بالای جدول رقابت‌های المپیک قرار می‌گیرند و تا نیمه نهایی با یکدیگر برخورد ندارند و نفرات دوم و سوم رنکینگ نیز در پایین جدول قرعه کشی قرار می‌گیرند و تا نیمه‌نهایی با یکدیگر برخورد نمی‌کنند اما آیا این واقعاً اتفاق مهمی است و نقش تعیین‌کننده‌ای در موفقیت یک کشتی‌گیر در المپیک ایفا می‌کند؟
به نظر می‌رسد به جای توجه به سیدبندی و اهمیت دادن به آن باید به قدرت کشتی‌گیران فرنگی کار و توانایی و دانش کادرفنی توجه کرد. کاری که همیشه با موفقیت همراه بوده و همیشه نشان دادند که برای حریف سختی، حریف سرسختی بودند.
البته طبق همین قاعده ۴ نفر برتر رنکینگ که به طور معمول بهترین‌های وزن خود هستند، در مراحل نخست به هم برخورد نمی‌کنند و تا نیمه‌نهایی با کشتی‌گیرانی سر شاخ می‌شوند که شاید از نام و نشان کمتری برخوردار هستند اما واقعاً برخورد نکردن با ستاره‌ها می‌تواند راه رسیدن به موفقیت در المپیک باشد؟ مگر غیر این است که برای رسیدن به طلا و قهرمانی باید همه را برد؟
محمدعلی گرایی در ۷۷ کیلوگرم، محمدهادی ساروی در ۹۷ کیلوگرم و امین میرزازاده در ۱۳۰ کیلوگرم، سه فرنگی کار ایران در میان برترین‌های رنکینگ المپیک قرار دارند. علیرضا نجاتی و محمد رضا گرایی هم در 60 و 67 کیلوگرم در بین چهار نفر برتر سیدبندی حضور ندارند. آیا حالا با این متر و معیار باید سه نفری که در سیدبندی هستند را شانس مدال و دو نفر دیگر را بدون شانس قلمداد کرد؟
در وزن 60 کیلوگرم علیرضا نجاتی که بهترین کشتی‌گیر ایران در دو سال اخیر بوده در خارج از این سیدبندی قرار گرفته و به همین دلیل او باید ببیند که آیا با فومیتا از ژاپن همگروه می‌شود و یا با سرگئی املین روس اما آیا واقعاً باید به همین دلیل قرار نگرفتن در سیدبندی شانس نجاتی را برای رسیدن به موفقیت نادیده گرفت؟
محمد‌رضا گرایی در 67 کیلوگرم هم یا باید با آرتم سورخوف روبه‌رو شود و یا با اسماعیل مولینا که البته فرانک استابلر هم مانند گرایی در جمع چهار نفر حضور ندارد و همین شرایط را در این وزن بسیار سخت و پیچیده می‌کند اما حالا اگر در سیدبندی قرار می‌گرفت ممکن بود چه اتفاقی رخ بدهد؟ با فرانک استابلر که ممکن بود در دور نخست به او برخورد کند یا ریو هان سو از کره جنوبی و چند نفر دیگر چه باید می‌کرد؟ در المپیک شاید قرعه کمک اندکی کند اما مهم باور و توانایی کشتی‌گیر هست که بتواند برای هر کشتی‌گیر برنامه داشته باشد.
در 130 کیلوگرم و 77 کیلوگرم که دو کشتی‌گیر خوب ایران در سیدبندی قرار گرفتن به همین اندازه سخت و دشوار است. در 77 کیلوگرم روس‌ها در سیدبندی قرار ندارند و ممکن است در همان دور نخست به کشتی‌گیر توانای ایران محمدعلی گرایی برخورد کند. حالا ابویزید مانتیسگوف و یا آلکسادر چهرکین راهی توکیو شوند؛ خیلی فرقی نمی‌کند.
در 130 کیلوگرم هم امین میرزازاده در سیدبندی قرار گرفته اما اسکار پینو از کوبا که سال 2019 نایب قهرمان جهان شد، در بین 4 نفر حضور ندارد و ممکن است در همان دور نخست به میرزازاده برخورد کند. باید به جای دل بستن به سیدبندی همه توجهات به قدرت فرنگی کاران باشد. کشتی‌گیرانی که همیشه غیر ممکن را ممکن کردند. اگر چه این روزها با تنگ نظری مورد انتقاد قرار گرفتند اما در همین توکیو مشخص می‌شود این تیم با ستاره‌هایش چه با سیدبندی و بدون سیدبندی می‌تواند دست به هر کاری بزند.