برای انگلیس، بازی بعدی همان بازی مهمی است که انتظارش را می‌کشیدند. آنها در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل تیمی بزرگ از گروه مرگ قرار می‌گیرند و البته دیدارشان هم در ومبلی خواهد بود اما فشار بر انگلیس رو به افزایش است.

آن بازی مشخص می‌کند که آیا انگلیس به مرحله یک‌چهارم نهایی می‌رسد یا به تعطیلات خواهد رفت اما ذهنیت این تیم خیلی خوب است.

مردم بابت اوضاع فعلی انگلیس زیاد هم خوشحال نیستند، چرا که همیشه انتظاراتشان از این تیم بالا است. آنها پس از پیروزی مقابل جمهوری چک، خواستار سبک دیگری از فوتبال هستند اما تیم انگلیس در داخل اردو، خوشحال است. آن‌ها کارشان را عالی انجام دادند و حالا منتظر بازی بعدی هستند. آلمان با سه مدافع و دو بال تدافعی بازی می‌کند و من تعجبی نمی‌کنم اگر انگلیس همین کار را انجام دهد و جان استونز، هری مگوایر و تایرون مینگز در خط دفاعی قرار بگیرند.

انگلیس در پنج، شش سال اخیر با گرت ساوت‌گیت، بارها با سه دفاع بازی کرده است. سطح تاکتیکی این تیم بالا است. این تیم می‌داند که در لحظات متفاوت چه کند و چه واکنشی نسبت به بازی داشته باشد؛ مانند دیدار با جمهوری چک.

همه ما، از جمله ساوت‌گیت، ترجیح می‌دادیم که نیمه دوم بازی با چک مانند نیمه اول با گل آغاز شود و نتیجه بهتری برای انگلیس رقم بخورد اما بازی به شیوه متفاوتی به پیش رفت و انگلیس بازی را مدیریت کرد؛ مانند دیدار با اسکاتلند. سخت بتوان استاندارد بالای نیمه اول را در طول 90 دقیقه حفظ کرد.

بازی برای مگوایر هم مهم بود. حالا که تیم‌ها 26 بازیکن به اردو می‌برند، می‌توان یک بازیکن مصدوم شایسته را هم با خود به همراه برد و مگوایر چنین بازیکنی بود. آنها ریسک کردند و مگوایر هم با اعتماد‌به‌نفس، باثبات و باهوش بود. او بازی‌خوانی خوبی داشت و رابطه خوبی با جان استونز در زمین داشت.

کایل واکر به عنوان یکی از سه مدافع بازی می‌کرد و عالی بود. دلیلش حضور مگوایر بود. تایرون مینگز هم کارش را عالی انجام داد و از بازی کردن خوشحال بود. مینگز می‌تواند رهبری تیم را به عهده بگیرد و ذهنیت خوبی دارد اما مگوایر بازیکن اصلی خط دفاعی است. انگلیس با این سه بازیکن خیالش راحت است.

هر چهار بازیکن تهاجمی انگلیس، یعنی هری کین، جک گریلیش، رحیم استرلینگ و بوکایو ساکا هم عالی بودند و خوب جابه‌جا می‌شدند. گریلیش در وسط بود و استرلینگ و ساکا در کناره‌ها اما این بازیکنان مرتباً جا عوض می‌کردند و حتی گاهی استرلینگ جلوتر از کین بازی می‌کرد.کین نسبت به دو بازی قبلی کاملاً متفاوت بازی کرد. او روی توپ‌های بلند تحرک خوبی داشت و برای تیمش خطا می‌گرفت. او دو پاس قطری را عالی کنترل کرد. بازی‌اش را خیلی دوست داشتم.

تنها نکته منفی این است که انگلیس بار دیگر در کرنرهایی که می‌زد بسیار ضعیف بود. انگلیس روی کرنرها با استونز، مینگز، مگوایر و کین می‌تواند خطرساز شود اما ارسال‌ها خوب نبود.

لوک شاو هم بازی خوبی داشت اما ارسال‌هایش مناسب نبود. کالوین فیلیپس هم همینطور. در دیدارهای حذفی، کرنرها می‌توانند سرنوشت‌ساز باشند؛ ولی انگلیس یک هفته فرصت دارد تا روی این موضوع کار کند.

منبع: سان