با اعلام باشگاه پرسپولیس، کنفدراسیون فوتبال آسیا رأی مربوط به حاشیه سفر سرخ‌پوشان پایتخت به شهر گوا و انتشار پستی تاریخی در مورد فتح هند توسط ایران را صادر کرد.

در رأی کنفدراسیون آسیا، باشگاه پرسپولیس به پرداخت ۱۷هزار و ۵۰۰ دلار جریمه نقدی و برگزاری یک بازی بدون حضور تماشاگر بعد از اتمام پاندمی کرونا محکوم شد.

باشگاه پرسپولیس همچنین یادآوری کرده پست یاد شده در زمانی منتشر شد که ارکان بخش رسانه‌ای باشگاه، درون هواپیما و مسافر هند بودند و آن پست بدون دخالت و نظر باشگاه، منتشر شده بود

به نظر می‌رسد پرسپولیس هر چه می‌خورد از خودی می‌خورد. هر چند‌ AFC حکم سنگینی داده و دوباره در قبال تیم‌های ایرانی به شدت سختگیرانه رفتار کرده اما اگر این سوی قضیه را ببینیم باید این پرسش مطرح شود که چرا به دست خودمان بهانه دست  AFC می‌دهیم تا اینطوری نقره‌داغ‌مان کند؟

با نگاهی دقیق‌تر به جرایم انضباطی و محکومیت‌هایی که در محافل بین‌المللی نصیب باشگاه پرسپولیس شده، سرانجام به یک مسبب داخلی می‌رسیم. به طور مثال در بحث محکومیت‌های ناشی از شکایت مربیان و بازیکنان خارجی که آخرینش همین تأیید رأی 580 هزار دلاری FIFA علیه پرسپولیس در جریان شکایت کالدرون بود، قراردادهایی که توسط مدیران وقت باشگاه منعقد می‌شود به گونه‌ای زمینه‌ساز این شکایت‌ها و حکم‌ها شده است.

در واقع بازیکنان و مربیان خارجی با امضای همین مدیران سر از پرسپولیس درمی‌آورند و بعد مشخص می‌شود یا کیفیت مناسبی نداشته‌اند یا حقوق‌شان به موقع پرداخت نشده که در هر دو مورد، مدیران باشگاه مقصر هستند.

در مورد پست اینستاگرامی منتشر شده که باعث حکم سنگین AFC شده، باید گفت به هر حال فردی که به صفحه باشگاه دسترسی داشته از خارج نیامده و به هر حال با باشگاه یا کارگزارش ارتباط داشته که به این صفحه دسترسی پیدا کرده است.

با این وجود، اگر فرد مورد اشاره کارمند کارگزار باشد و با توجه به قبول مسئولیت توسط کارگزار، این شرکت باید جریمه مالی را بپردازد اما در نهایت پرسپولیس است که به خاطر یک جلسه بازی خارج از خانه متضرر شده است.