درست مثل بیشتر بازی‌های لیگ پرسپولیس کلی موقعیت خوب گلزنی از دست داد تا برای بردن استرس را به جان دوستدارانش بیندازد هر چند 9 امتیازی شدن در پایان دور رفت شیرین‌تر از این است که نگران شانس‌های از دست رفته باشیم. 

غافلگیر شدن مقابل اولین ضربه ایستگاهی و نخستین شانسی که میزبان ایجاد می‌کند آخرین چیزی بود که همه فکرش را می‌کردیم اما اتفاق افتاد. پرسپولیس طوری شروع کرد که انگار آمده تا در همان پانزده دقیقه نخست 9 امتیازی شدنش را تمام کند و جشن بگیرد اما ده دقیقه نخست با وجود ریتم مناسب در پیش بردن توپ و تحت فشار گذاشتن چیزی برای تیم یحیی نداشت.

بعد از یک ضربه آزاد ضعیف از نوراللهی که تلاش پهلوان و آل‌کثیر را بی‌نتیجه گذاشت آن سوی میدان حریف گمنام اولین گلش در این تورنمنت را جشن گرفت. پرسپولیس باز هم از روی ضربه ایستگاهی گل خورد. باز هم بازیکن حریف روی تیر یک بود و بدون یارگیر مناسب پرید و گل زد بدون اینکه از حامد لک کاری بر بیاید.

ادوبیا هافبک دفاعی اسپانیایی اف ث گوا زننده این گل بود و شوک بزرگی به پرسپولیس وارد کرد. سه دقیقه بعد از این گل و در کمال شگفتی نزدیک بود پرسپولیس شوک دوم را هم بپذیرد اما این بار حامد لک مقابل ضربه نهایی بال راست حریف ایستادگی کرد و تیمش را در بازی نگه داشت.

به لطف این سیو بزرگ تیم یحیی سر پا ماند و خیلی زود دوباره ریتم مناسبش را پیدا کرد. واکنش پرسپولیس به شوک مناسب و به موقع بود و گل اول خیلی زود از راه رسید.

دقیقه 17 پاس تودر ترابی، آل‌کثیر را در موقعیت مناسبی قرار داد اما جیمز دوناچی مدافع استرالیایی میزبان کف پای عیسی را زد و داور سوری پنالتی گرفت. ترابی پشت توپ ایستاد و با یک ضربه مطمئن گل مساوی را زد. این گل همه چیز را به حالت اول برگرداند اما برای پرسپولیس کافی نبود و اینطوری شد که تیم یحیی فوتبال فوق‌العاده دلپذیر و تماشایی‌اش را شروع کرد. موقعیت بعدی با یک ضربه کرنر خلق شد اما بعد از یک رفت و برگشت ارسال ترابی کاری کرد تا سیدجلال با ضربه سر گل بزند و به حریف بقبولاند که برای شگفت زده کردن فوتبال ایران و نایب قهرمان آسیا کار دشواری در پیش دارد.

پرسپولیس بعد از گل برتری تیم بهتری هم شد و کاری کرد تا سرمربی اسپانیایی میزبان یکی از هافبک‌های دفاعی‌اش که تحت فشار و پرس بازیکنان پرسپولیس وا داده و فضای بزرگی مقابل خط دفاعی تیمش در اختیار پرسپولیس گذاشته بود را از زمین بیرون بکشد. پرسپولیس با ریتم بالا و نمایشی دلپذیر در دقایق 38 و 39 دو موقعیت عالی گلزنی را توسط امیری و مغانلو از دست داد تا بار دیگر صاحب پنالتی شود. این بار شوک پهلوان در باکس حریف و خطای گونزالس اسپانیایی داور را مجاب به گرفتن پنالتی کرد اما کنعانی زادگان که دوست داشت پنالتی اول را هم بزند با ضربه‌ای محکم میانه دروازه را هدف گرفت تا گلر میزبان اجازه بیشتر شدن اختلاف را ندهد.

بعد از این اتفاق ریتم پرسپولیس در 5 دقیقه پایانی کمی کند شد اما باز هم یک موقعیت نصف و نیمه خلق کرد که به جایی نرسید تا برای بیشتر کردن اختلافش چشم به نیمه دوم بدوزد.

نیمه دوم با ریتم فوق‌العاده تندتر پرسپولیس برای به ثمر رساندن گل سوم شروع شد و در همان ثانیه‌های نخست ترابی شانس این مهم را داشت که گلر چابک گوا باز هم مانع شد.

یک دقیقه بعد پرسپولیس با کار تیمی هماهنگ و سریع به گل رسید اما آل‌کثیر که زننده ضربه بود در موقعیت آفساید قرار داشت.

یحیی این بار تغییراتش را خیلی زود شروع کرد و عالیشاه و سرلک را به جای مغانلو و نوراللهی به بازی فرستاد آن هم در دقیقه 50 تا هم سیستم چرخشی را در ترکیب امتحان کند اما با مهره‌های با کیفیت جدید دنبال پررنگ کردن برتری‌اش باشد.

بعد از این شروع پر تب و تاب ریتم بازی پرسپولیس به شکل عجیبی افتاد و تا دقیقه 70 هیچ موقعیت گلی ایجاد نشد. در واقع با وجود مالکیت توپ و محبوس شدن اف ث گوا در زمین خودش پرسپولیس نمی‌توانست موقعیت بسازد و اینطوری زمان مهمی از بازی را از دست داد. بعد از موقعیت عالیشاه، نعمتی هم به فاصله یک دقیقه بعد با شوت موقعیت دیگری خلق کرد اما خبری از گل نشد. لحظاتی بعد دوباره ریتم پرسپولیس افتاد تا یحیی برای پانزده دقیقه پایانی دنبال تغییر شرایط باشد. اینطوری شد که مهدی خانی و عبدی جای ترابی و آل‌کثیر به بازی رفتند تا بلکه استرس اختلاف یک گل را به پایان برسانند اما این دو بیشتر بیهوده دویدند و مهدی خانی هم یک موقعیت خوب را از دست داد تا برد با کمترین اختلاف پرسپولیس را صاحب امتیاز 9 کند.  در دیگر بازی گروه الریان با شجاع که اتفاقاً گل هم زد بازی دو بر صفر برده را در نهایت 3 بر 2 به الوحده امارات باخت تا شرایطش وخیم شود.

در گروه دوم تورنمنت تراکتور در سومین بازی خود هم موفق به پیروزی نشد و مقابل نیروی هوایی عراق تن به تساوی بدون گل داد تا سه امتیازی شود هر چند با توجه به شرایط گروهش هنوز چیزی از دست نداده است.