امید عالیشاه در هند و در بازی دوم تیمش مقابل الریان تولدی دوباره داشت. او که در بازی با الوحده هم در ترکیب اصلی قرار داشت بر خلاف آن مسابقه در مصاف با تیم قطری ستاره تیمش بود و شاید اگر به جای کمال به عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته می‌شد هیچ‌کس تعجب نمی‌کرد. عالیشاه در بازی با الوحده به عنوان مهاجم کنار مغانلو به میدان رفت اما با او هماهنگ نبود و کاری از پیش نبرد. امید در آن بازی در حملات تیمش تأثیرگذاری لازم را نداشت و بعد از یک بازی ضعیف و اخطاری که البته با اشتباه داور گرفت در دقیقه 70 تعویض شد. تغییر هوشمندانه پست بازی عالیشاه در نیمه دوم بازی با الریان اما منجر به درخشش این بازیکن مقابل تیم شجاع و بلان شد. عالیشاه در این نیمه کمی عقب‌تر از مغانلو بازی می‌کرد تا جایی که بعضاً تصور می‌شد پرسپولیس با سیستم 1-3-2-4 بازی می‌کند اما او مهاجمی بود که یک پله عقب‌تر از مغانلو ایستاده و از عقب به خط حمله اضافه می‌شد. همین فضایی که در اختیار عالیشاه قرار گرفت باعث شد تا او با قدرت پا به توپ، دریبلینگ و البته پاسوری‌اش بدرخشد. او برای پاس گل به مغانلو همه کار کرد و در نهایت لقمه جویده شده را در اختیار شهریار گذاشت تا ببلعد. عالیشاه که به سبب آزردن خط دفاع حریف بارها از بازیکنان الریان کتک خورد می‌توانست گلزن این بازی باشد و حتی یک پاس گل دیگر به نام خود ثبت کند اما هم ضربات آخرش دقیق نبود هم آل‌کثیر در فرم خوبی قرار نداشت. نکته ویژه اینکه پیش‌تر در بازی‌های لیگ برتر هم کادر فنی پرسپولیس برای عالیشاه چنین پستی تعریف کرده بودند که منجر به درخشش او شده بود و شاید امید در این پست ماندگار شود که البته بستگی به شرایط بازی حریف هم دارد.