پورتو شاید گزینه آسانی در قرعه‌کشی یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شد و چلسی شاید خوشحال بود از اینکه به این تیم خورده اما این برداشت ممکن است گمراه‌کننده باشد. تیمی که سرجیو کونسیسائو را روی نیمکت دارد، هیچ چیز برایش غیرممکن نیست همانطور که در بازی مرحله قبل با یوونتوس به طور کامل نشان داد.

 

پورتو ابتدا با دریافت دو گل سریع در اوایل نیمه دوم برتری‌اش را از دست داد و بعد مهدی طارمی بی‌رحمانه اخراج شد اما آنها تسلیم نشدند و در وقت اضافه به خواسته‌شان رسیدند. کونسیسائو هیچ‌وقت پرچم سفید را بالا نمی‌یرد، این مربی 46 ساله یک مبارز و یک تحریک‌گر ماهر است. سرسختی او برای مربی‌ها و تیم‌های رقیب آزاردهنده است. او عاشق یک مبارزه خوب است. بازی‌ها با منچسترسیتی در مرحله گروهی شرایط خوبی نداشت و مربی پورتو بعد از باخت 3 بر یک در اتحاد از خودش انتقاد کرد: «خیلی چیزها را باید از گواردیولا یاد بگیرم، اینکه چطور داور را تحت فشار می‌گذارد، سبک حرف زدنش با بازیکنان و نیمکت حریف. او یک الگوی فوق‌العاده است. امروز در مقایسه با آنها فرشته بودیم.» برخی هواداران پورتو از این نگرش او خوششان نیامد اما بیشترشان شخصیت او را دوست دارند. لیدیا پارالتا گومز خبرنگار تریبیونا اکسپرسو می‌گوید: «هواداران او را یک استعداد دست پرورده باشگاه می‌دانند که ذهنیت پورتویی دارد، سرسخت، متعصب و مغرور.» تجربه‌های مربیگری قبلی او هیچ‌وقت بیشتر از یک سال دوام نیاورده و فصل 2016-2015 در براگا با یک درگیری آشکار با رئیس باشگاه خاتمه یافت و در بیانیه باشگاه «اقتدارطلبی»، «مبارزه جویی» و «شخصیت پرخاشگر» او، دلیل اخراجش عنوان شد.

بعد از قهرمانی لیگ و جام حذفی فصل قبل به تریبیونا اکسپرسو گفت: «موفقیت با جدیت و نظم و کمی ناسازگاری به دست می‌آید. بعضی‌ها فکر می‌کنند حالا دیگر بردن عادی شده اما من متفاوت فکر می‌کنم، من همیشه باید برنده شوم. همیشه اینطور بوده‌ام، مبارزه‌جو و انعطاف‌ناپذیر حتی با دوستان و خانواده‌ام. خیلی صریح و قاطع حرف می‌زنم. واقعاً اذیت می‌شوم وقتی دیگران صداقت نداشته باشند.»

کونسیسائو ریشه‌اش را فراموش نکرده. بچه هفتم و یکی مانده به آخر خانواده فقیرش بود که معمولاً به اندازه کافی غذا برای خوردن نداشت. وقتی برای مشارکت در پروژه کمک به خانواده‌های نیازمند در دوران کرونا دعوت شد، ظرف چند ساعت کمک‌های قابل توجهی کرد. مدیر این پروژه می‌گوید: «شب با او حرف زدیم و از ما آدرس خواست. 9 صبح که بیدار شدم پیام‌های زیادی از خانواده‌ها داشتم که هدایای او را دریافت کرده بودند. هرگز چنین چیزی ندیده بودم.»

تلخی و سیاهی را عامل برانگیزاننده می‌داند. پدرش را در 16 سالگی در تصادف موتور از دست داد چند روز بعد از آنکه متقاعدش کرد اجازه امضای قرارداد با آکادمی پورتو را به او بدهد. مادرش که نصف بدنش فلج بود، دو سال بعد درگذشت. خودش می‌گوید: «هیچ وقت صددرصد راضی نیستم. یک بخش تاریک درون من است و هیچ‌وقت نمی‌رود.»

در دوران مربیگری هم هیچ‌وقت دنبال راحتی نبوده. اولین کارش در سال 2012 در تیم کوچک اولهاننزه بود و تیم را از منطقه سقوط در اواسط فصل به جایگاه مطمئنی در میانه جدول رساند. همین دستاورد را در نانت داشت که در زمان ورود او در دسامبر 2016 در مسیر سقوط بود و در پایان فصل هفتم شد. تصمیم کونسیسائو برای آمدن به پورتو در سخت‌ترین زمان ممکن، در تابستان 2017، بزرگ بود و می‌توانست فاجعه‌بار باشد اما بر خلاف پیش‌بینی‌ها به سرعت به موفقیت رسید. پورتو مجبور شد ستاره جوانش، آندره سیلوا را به میلان بفروشد اما به دلیل تخطی از قوانین بازی جوانمردانه مالی نتوانست بازیکن بزرگی جذب کند. بنفیکا شانس اول تکرار از عنوان قهرمانی‌اش در لیگ بود اما کونسیسائو موفق بود و در نهایت جام به پورتو رسید. آنها بهترین حمله و بهترین دفاع را داشتند و با هفت امتیاز اختلاف نسبت به رقیب پایتخت‌نشین قهرمان شدند. دستاورد واقعاً بزرگی بود و مربی، بزرگترین ستاره تیم بود. ایکر کاسیاس با وجود آنکه بعد از درگیری با او به نیمکت تبعید شد، درباره‌اش گفت: «پشت هر مربی منظم و دقیق یک شخصیت عالی نهفته. در سه سال کار با کونسیسائو، مردی را دیدم که از بازیکنانش بالاترین انتظار را دارد. همیشه می‌خواهد برنده شود و این میل را به بازیکنانش منتقل می‌کند.» در زمان بازی، بال سختکوش و خلاقی بود اما نه چندان بااستعداد. سه دوره قرضی در تیم‌های کوچک سپری کرد تا اینکه در سال 1996 به تیم اصلی پورتو رسید. در دو فصل دو جام برد و بعد به لاتزیو فروخته شد. در یک رختکن پرستاره خودش را ثابت کرد و با وجود بازیکنان باشخصیتی مانند دیگو سیمئونه، سینیشا میهایلوویچ و روبرتو مانچینی جا افتاد. جام برندگان جام یوفا 1999 را برد، سال بعد دوگانه لیگ و جام حذفی را به دست آورد و با پرتغال به یورو 2000 رفت هرچند به عنوان ذخیره. در برد 3 بر صفر برابر آلمان هت‌تریک کرد تا در جام جهانی 2002 ثابت شود. در یورو 2004 در خانه، شرایط فیزیکی او به شدت افت کرده بود و در پارما، اینتر و دوباره لاتزیو مصدومیت رهایش نمی‌کرد. در ژانویه 2004 به پورتو برگشت تا شانس بازی در یورو داشته باشد اما لوییز فلیپه اسکولاری اعتقادی به او نداشت در عین حال چند ماه زیر نظر ژوزه مورینیو کار کرد تا اینکه آقای خاص بعد از قهرمانی اروپا به چلسی رفت. سبک کاری خاص خودش را دارد و به طور کامل از هیچ‌یک از مربیانش تبعیت نمی‌کند. هوش تاکتیکی بالایی دارد، تیم‌هایش اگرچه روی بازی هجومی تأکید دارند، از نظر دفاعی سازمان یافته هستند. بازیکنانی که به حرف‌هایش گوش کنند، پیشرفت قابل توجهی دارند، نمونه‌اش خسوس کورونا و موسی مارگا. کونسیسائو یک شخصیت منحصر به فرد با یک داستان زندگی خاص است. تیم او در گرفتن نتایج خارق‌العاده استاد است. بعد از حذف کریستیانو رونالدو از لیگ قهرمانان، می‌توانند چلسی را هم شگفت‌زده کنند.

منبع: گل